Geçen sadece zaman artık ...

Ne yaralarım geçiyor ne de sensizliğim...

Oysa sen ve ben vardık birde aramızdaki o kısacık mesafe ...

Ki ben sevmiştim o mesafeyi de söylememiştim.

Söylenmez ki bazı şeyler ama bil ki sevmişimdir o mesafeyi tıpkı senin yerine sevemediğim gibi...

Tamamlanmayan ,yarım kalan bir şarkı ,eksik kalmış bir yazı,belki de pamuk şekerini yere düşüren bir çocuk gibiyim.

Bir hüzün var da en çok neye benziyor bilmiyorum?

Ve sen vardın gökyüzüne benzetirdim ben seni...

O mavilikte kaybolmak isterdim .

Bir aşk olup gökyüzünde kaybolmak isterdim hatta gökyüzünden düşmek isterdim.

İşte sende beni orada unuturdun.

Ben öyle bir yerde unutulmak için tüm ömrümü verirdim.

Ama müsade etmedin ...