Biz insanlar birer bitki gibiyiz aslında.

Biz bitkiler ot gibi yaşamakla meşgulüz .

Planları ,umutları ,istekleri ;bir var olan ,bir yok olan bitkileriz.

Kendimizi düşünüyoruz sadece .

Kendi duygularımızı düşünüyoruz .

Paşa gönlümüz ne isterse onu yapıyoruz.

Ama sürekli bir şeylerin eksikliğini hissediyoruz;

Güneşin ve yağmurun eksikliğini ...

Bazen kendimizi arıyoruz bazende bize kendimizi hatırlatacak birilerini ...

Planlarım artık geçmiştemi kaldı ?

Yoksa hala geçerliler mi ?

Geçmiştemi kaldılar ?

Geçmiş mi yoksa gelecek mi ? Bilmiyorum ama ;

Şunu biliyorum kendimden başkasının duygularına yerim yok .

Hikayesi olmayan bir kızım

Kendimi salmaya ihtiyacım var

Geceye dalıp

Geriye kalan her şeyi unutmak istiyorum .

..................FATMA BEŞİK .................