Oturuyorum .

Odamın camından yıldızları seyrediyordum.

Birden sen düştün aklıma.

2 gündür ne sesin ne sedan çıkıyor .

Umarım iyisindir.

Yıldızlara bakarken sen geldin aklıma

Acaba bende arada senin aklına düşüyormuyum?

Sana bir sır vereyim

Her daim aklımdasın, hiç çıkmıyorsun,devamlı kurcalıyorsun beynimi...

Nedeni ne bunun?

Çok uzun zaman önce söz vermiştim kendime

Gönül işine girmeyecektim.

Ama mümkün olmadı senle tanıştım.

Peki senle tanıştığımdan beridir üstümdeki bu sakinlik ,dinginlik neden? Aslında anlam veremediğim bir çok şey var ,anlamlandıramadığım bir çok şey ...

Ama şunu biliyorum .Eğer deneyeceksem bir daha bu sanırım senle olacak .

Boş boşuna yollarımız kesişmedi ya..

Bana göre insanlar tesadüfen karşılaşmazlar onları karşılaştıran Allah'tır.Birbirlerinin hayatlarında bir rol oynasınlar diye karşılaştırır insanları.

İnsanlarda birbirlerini üzerler ,kırarlar ,yok ederler birbirlerine karşı olan duyguları sonrada hiçbir şey olmamış gibi sessizce uzaklaşırlar.

Bu zamanda saf ,temiz duygular bulmak çok zor.Bende bu nesilden hep kendimi korumaya çalıştım .Yanlış kişilerle tanıştım ama bana ders oldular.Gerçi sağlam üzdü beni ama olsun sayesinde artık herkese kolayca güvenemiyorum.

Bana 2 güzel kelime söyleniyor ,gülüp geçiyorum,inanmıyorum.İnanamıyorum.

Birinin tekrar beni güzel şeylere inandırması gerek .Ama kimse çaba sarf etme peşinde değil.Kimse bir ilişkiye emek verme peşinde değil.Herkes hazıra konma peşinde .Halbuki emek verilen şey ne kadar güzel oluyor .Haberleri yok.

Sevgili okurlarım bazen şöyle düşünüyorum "kimsenin beni sevemeyeceğini ,sevmeyeceğini "

İnancımı yitirdim çünkü ...

Ama bu aralar canlanıyor sanki.

Bilmiyorum.

Ve bu belirsizlik beni yoruyor.🙁