Hızla koşmaya başladı.

Bir şekilde karakola ulaşmalıydı.

Plana göre akşama doğru karakola şok baskın yapılacaktı.Eğer yetişemesse hasar büyük olabilirdi.

Kısa sürede ani bir karar ile teröristlerin karakola gittiği yönde ilerlemeye başladı.

Saatlerce ilerledi.

Yılmadı.

Acıkmıştı.

Fakat umursamadı.

Yürümüyor,koşmuyor adeta uçuyordu dağda bayırda.

Telsizini açık hale getirdi ve yol boyunca defalarca denedi ama henüz ağ dışındaydı .

Sonunda teröristlerin ikiye ayrıldığı noktaya gelmişti.10 kişilik bir grup kuzey yönüne doğru diğerlerinden ayrılmıştı.İzler yanlarında ağır silahların olduğunu gösteriyordu.Roketatar grubunun peşinden gitmeye karar verdi.

Akşam olmak üzereydi.Tek başınaydı.Durum kötüydü.Böyle bir baskına dayanabilmeleri çok zordu . En fazla 1 saat içinde ağır kayıplar vermeleri muhtemeldi.

Teröristler önceden planladıkları yerleri almışlardı.Kayaların arkasına gizlenmişlerdi.

Önce uzaktan roketatar saldıracak sonra da taciz ateşi ile ilerleyeceklerdi.

Karakol kuş uçuşu 600 metrelik bir mesafede kalıyordu.Teröristlerin başında ise kırmızı kod ile aranan "Avcı" adında bir kansız vardı.

Bu lakabı almasının sebebi ise 12 askeri haince

şehit ettiğinden almıştı.

Avcı son kontrollerini yapıpı ekibinin hazır olduğunu anladıktan sonra roketatar grubuna telsizle ulaştı.

Talimat geldiğinde roketatarı taşıyan terörist sanki dünyanın en mühim işini yapacakmış gibi nefesini tuttu ve karakola doğru nişan aldı.Artık tetiğe basma zamanı gelmişti.

Tam roketatar ateşleneceği sırada onu taşıyan terörist yere yığıldı.Bu durum geride kalanları kısa bir süreliğine şoka uğrattı.

Ama hepsinin toprağı öpmesi kısa sürmedi.Roketatar grubunun işi tamamdı.

Heyecanlı gözlerle karakola bakan Avcı,roketatarın ateşlenmesini bekliyordu .Ama yaşanan gecikme canını sıktı.Telsizi eline alıp dişlerini gıcırdatarak ;

-Daha ne bekliyorsunuz?Basın şu roketi artık .

Şu dağlar şenlik görsün...

-Bu dağlar bir şenlik görecek ama sizede mezar olacak.

Birden yüzünün şekli değişti.Yutkundu ve kekeleyerek konuştu:

-Sen kimsin?

-Ben şehitlerin gazabıyım.Sizin kalleşçe şehit ettiğiniz Mehmetlerin gazabıyım.Kellelerinizi almaya geldim.

-Kolaysa gel de al o zaman ...

Daha konuşması bitmeden Avcı'nın sağında ve solunda bulunan 2 terörist yere yuvarlandı .Avcı'nın yüzüne ılık kan sıçramıştı.Bu hamle karşısında donup kaldı.Elleri titreyerek telsizin mandalına bastı:

-Erkeksen karşıma çık...

-Erkek olmayan birinden böyle bir söz duymak komik doğrusu...İşiniz gücünüz hainlik ,puştluk,kalleşlik.Erkek sen misin?

Madem erkeksin ne işin var lan o zaman hain planlarla ?

-Kes lan sesini.Kesmessen...

Arı vızıltısını andıran bir ses duyuldu ve hemen ardından Avcı'nın arkasında duran bir terörist daha yere yığıldı.Onu ardı ardına başkaları takip etti.Elindeki telsizle tir tir titriyordu Avcı.Her tarafına kan sıçramıştı.Nefes alışverişi değişti ve o tehditkar tavrını kaybetmeye başladı.Hemen kendini bir kaya parçasının ardına attı.Bir anda neye uğradıklarını şaşıran teröristler korku ve panikle nerden ateş edildiğini anlamaya çalışıyorlardı.

Karakoldaki askerlerde durumu farketmiş yayılım ateşi açmışlardı.

Teröristler bir bir yere yapışıyordu.Bazıları ise sıvışmaya çalışıyordu.Ama nafileydi.En ufak hareket eden kendini yerde buluyordu.

Avcı durumun kötü gittiğini farkedince postunu kurtarmanın derdine düştü.Yavaşça yerde sürünerek patikaya ulaşmayı oradanda Allah ne verdiyse topuklamayı düşünüyordu.

Sağ elini doğrulmak için hafifce öne doğru uzattı.Tam o anda bir mermi gelip Avcı'nın sağ eline çarptı.Korkunç bir acı ile elini geri çekti.Acı çığlığı ise silah sesleri arasında kayboldu.

Boynuna doladığı ince atkıyı çıkardı ve sağ eline sardı.Artık ne silahı ne de diğerleri umrundaydı.Canını kurtarmanın peşindeydi sadece.

Ardı ardına gelen kesik çığlıklar atıp canlarını orada bırakan adamlarını görmez oldu gözleri...

Şimdi canını bu hengameden nasıl kurtaracaktı .Şu an tek derdi buydu...

😉😜