@fatmakeskin
|
İçimde bir kırgınlık vardı geçmeyen 21 yaşındaydım ama ben büyümemiştimki uzandığım yatağımdan kalktım hiç birşey yapmak istemiyorumdum bu his neydi kaybetmişlik , kırgınlık , öfke şimdi neyin nesiydi bu duygu aynaya doğru ilerledim soluk beyaz tenim zayıf bedenim nekadarda aciz bir görüntüydü bu toparlamam lazımdı bunun farkındaydım ama neden elimi dahi kaldıracak gücüm yoktu " Alya kızım napıyorsun " " Hiç melek teyze bende şimdi geliçektim " " Uraz bey gitti odasına gidelim herşeyin yerini göstereyim sana kızım " Melek teyzeyle Uraz beyin odasına gitmiştik bana birşeyler anlatıyordu ama pek anlamıyordum kafam okadar doluyduki " Anladınmı kızım " " Aa evet evet anladım hemen herşeyi hallederim " " Eminmisin kızım " Hafif bir şekilde kafamı salladım melek teyzenin çıkmasıyla daha önce gördüğüm odayı detaylı incelemeye başladım oda buz gibiydi soğuk değildi ama sanki bir kasvet vardı havada. Kocaman bir yatak içeride bir giyinme odası evin heryerinde siyah ve gri hüküm sürüyordu sade bir odaydı Uraz bey siyahı çok seviyor olmalıydı etrafı hafifçe süzmeye başlamıştım ama burda hiç dağınıklık yoktu Uraz bey gerçektende çok titizmiş ne yapmam gerekiyordu keşke melek teyzeyi dinleseydim diye sızlandım en iyisi heryeri tek tek silmek ve üzerinden geçmem gerekiyordur diye düşündüm Temizlik odasına gidip gereken malzemeleri aldıktan sonra ilk çarşafları değiştirmekle başladım ve odanın her yerini ince ayrıntısına kadar sildim umarım yanlış birşey yapmam . "Melek teyze işim bitti " " ha aferim kızım " " Melek sultannnn ben geldim " " A pardon seni tek sanmıştım meleğim bu arada ben Arda Uraz beyin kuzeni " kafa sallamıştım sadece çok çekingen bir insandım kolay kolay konuşmayı tercih etmezdim bu yüzden " Hoşgeldin yaramaz çocuk " " Sultanım az bir işim var uğrarım yine" Melek teyze hafif gülümseyip kafa sallamakla yetindi büyük ihtimalle Melek teyze bayadır yanlarındaydı Uraz beyin bile baya saygısı vardı Melek teyzeye karşı hem bunlar neydi böyle Ailecek zenginiz yakışıklıyız diye uzaktan bağırıyordu hepsinin gözü nasıl renkli olurdu kafamdaki düşünceleri bir kenara attım ben işime odaklanmalıydım " Kızım ilk mercimek çorbası yapmayla başlayalım Uraz oğlum çok sever " " Ben yaparım Melek teyze çokta güzel yaparım hem " " Tamam güzel kızım hadi yap bakalım " Gülümseyerek yapmaya başladım bende çok severim ilk öğrendiğim yemekte buydu zaten . Bende odamdan buraya getirebildiğim tek kitabı elime alıp bahçeye çıkmaya karar verdim kitabımın sonlarına yaklaşmıştım zaten bahçedeki hamağa oturup son sayfalarımı okumaya başlamıştım bu kitapta çok fazla acı vardı ve galiba mutlu sonlada bitmeyecek gibiydi mutlu sonla bitmeyen kitaplar beni hep çok üzerdi hatta kaç defa kitaplar yüzünden babamdan gizli odamda ağlamıştım zaten babam bana hep kızardı boş şeylere para harcıyorsun diye ama benim o evin içinde hiç hayattım olamamıştıki bende kendime kitaplara bir hayat kurmuştum benimde hayattım buydu var olmak veya olmamak kimsenin umrunda bile olmazdı belki babam gittiğimi bile farketmemişti farketse bile tek üzüldüğü 2 kuruş eve getirdiğim para olurdu kitabın son sayfasına gelmiştim gözlerimin dolduğunu kitabın sayfasına akan bir yaşla farketmiştim sonunda bir söz çok dikkatimi çekmişti " Diyorsunki göz yaşların faydasız seni zaten hiç sevmedimki " Durdum sevgi neydi hiç o duyguyu tatmamıştım tek bildiğim kitabın sayfalarında okuduğum sözler yerden hafifçe doğruldum dolan gözlerimi hızlıca sildim Uraz beyin gelmesi an meseleydi o yüzden hızlıca kalkıp melek teyzenin yanına gitmeye karar vermiştim Ayağa kalkmamla başımdaki acıyla oturmam bir olmuştu kafamı yukarı kaldırdığımda bunun Uraz bey olduğunu gördüm.
Evettt bölümün sonuna geldik hergün bölüm atmaya çalışıyorum arkadaşlar biliyorsunuz yeni bir kitap sizin yorumlarınız beni gerçekten motive ediyor elimden geleni yapıyorum seviliyorsunuz. |
0% |