Öncelikle merhabalar bu kitap aşkı korkunu gizemi içinde bulunduruyor

Oy verip yorum yaparsanız sevinirim)

iYi okumalar

"Ne komik değilmi insanın kaderinden kaçması ben gerçek yaşamımdan kaçmasamda babam ve abilerim hep beni evde ve etrafda olan her şeyden uzak tutdu sakladılar beni küçükken hep söylerlerdi seni korumak içindir diye bense itiraz edip duruyordum büyüdükce anladım ki annem gibi olmamam için yapıyorlardı..

Annemi bizden alan insanların içinde amma aynı zamanda onlardan uzakda büyütülmüşdüm

Paranın ve lüksün içinde büyüdükde her kes insanın mutlu olduğunu düşünür keşke öyle olsa da insan boşluğu doldura bilse

Babam şöyle derdi Ne kadar sert ve kalpsiz görünsen o kadar az tehlikede olursun.

Peki ben neden tehlikede olurdum biliyormusumuz.

Türkiye'nin üç zengin insanından biri olan dünyaca ünlü iş insanı aynı zamanda yer altı dünyasında sözü geçen Ahmet Karanın dört çocuğundan en küçüğü tek kızıyım

Ali Halil Mert Kara babamın yolunu devam etdiren abilerim için yaşam sebebi gözlerinin nuruyum

annemi öldürenlerden intikam almak için girdikleri bu yolda birer acımasız mafya olmuşdular

Ben Asiman Kara 19 yaşındayım

Paris'te tasarımcılık okuyor tatil için Türkiye'ye daha dün gelmiştim"

Kapı iki kere tıklatıldı hemen defterin kapağını kapadım sakince girin dedim

Kapı aralandı gelen yıllardır bizimle olar Hatiçe ablaydı

"Gel Hatiçe abla" diyerekten gülümsedim

"Yok kuzum baban ve abinler geldi yemek masasında seni bekliyorlar" söyledi ve bir şey dememi bekeden kapıyı kapatıp dışarı çıktı

Elimdeki deftere baktım çalışma masasındakı kilitli göze koyup kilitledim ve arağa kalktım

Benim odam üçüncü katdaydı daha doğrusu üçüncü kat komple benim odamdi dedim ya ailenin göz bebeyiyim diye

ilk kata indim büyük yemek masası etrafında başta babam onun sağ tarafında en büyük abim Ali onun yanında Halil abim babamın sol tarafında ise küçük abim Mert oturmuştu hemen koşarak yanlarına gelip önce babamın boynuna sarıldım sonra sonra abilerimin en son Mert abime sarılıp öldükden sonra Mert abimin yanına oturdum yemek yerken konuşup eyleniyorduk

Bir az sonra her kes yemeye dalmıştı sesizliyi bozan babam oldu

"Asimanım güzel kızım psikoloğa gitmişsin iyi misin nasıl geçti" gülümseyerek yüzüme bakıyordu

Başımı geri aşağıya tabağıma diktim ve koşumaya başladım

"iyi babacım güzeldi işte şey dedi kendinizi hakkında günlük yaptığınız hiss etdiyiniz şeyleri yazın iyi hissedeceksiniz öyle"

"Güzel güzel iyi ol prenses " Ali abimin sesini duymakla yüzümü ona dönderdim ve dudaklarım yana kıvrılırdı

"Siz varsınız ya ben hep iyi olurum"

Her kes bir şeyler söyledi yemek bitdikden sonra oturma odasına geçtik her kes çay kahve içip konuşuyordu.

Konuşmayı Mert abimin telefonun zil sesi böldü

Mert eline telefonu aldı ve odadan çıktı on dakika gibi bir süreden sonra içeri geçip köyü koltukta oturdu yüzü kireç gibi olmuştu

Biz az sesizlik oldu iyi birşeyler olmadığı kesindi

Her kes onun konuşmasını bekliyor gibi yüzüne bakıp konuşuyorduk

Sesizliyi babam bozdu

"Kötü bir şey mi oldu Mert?" Babamın sorusu ile kafasını kaldırdı ve konuşmaya başladı

"Amerikda ünlü bir Mafya vardı ya hani kimse tanımıyordu onu yüzünü kimse görmüyordu" durdu onu durduran Halil abimin Maske demesi ile her kes ona baktı maske de ne diye düşünürken Mert konuştu

"Evet o adam taktı bana ya durduk yere" deyip sustu

Ali abim sinirle"lan ona dokunmadikça kimseye takmaz ne yapdın şöyle " sesi baya sert çıkmıştı

Babam ayağa kalktı " iş birliği yapmak istediğini bildirdi redd ettim sonra da Mertin mekanını basmış mert de onun mekanını falan"

Mert konuşmaya başladı " baba mesaj göndermiş adamıma beklemediyin yerden vuyucam seni diye ne yapicaz " tedirgindi

"Merak etme Türkiyede iş birlikçisi yok zamanımız bol bir şey yapamaz " odanan çıktı

Abilerim de birer birer başımı öpüp odadan çıktı

Telefonu elime aldım saat daha dokuzdu ayağa kalkıp odama adımladım hazırlanıp dışarı çıkıcaktım

Üzerime siyah klasik bir pantolon siyah danteli bir büstiyer giyindim siyah ayakkabımı giyindim sade bir makyaj yapıp kendime aynada bakdım ve hazırdım

Evden çıkıp arabanın arka tarafına oturdum öne şoför ve bir koruma oturdu

Şoför "Asiman hanım nereye gidiyoruz " şoför yeniydi tanımıyordum

Daha fazla bekletmeden kalabalık bir yerlere gidelim dedim başını sallayıp aynadan bana baktı

Bir müddet sonra bir gece məkanının önünde durdu arağa kalıp inmem için açılan kapıdan aşağıya indim ve mekana girdim biri sağ biri sol tarafta iki adam arkamca geliyordu qaliba babam iyi tembih etmişdi

Barın yanına geçip oturdum bir şeyler içtim əylənən insanlara bakıyordum

Bir saat gibi sürenin ardından bir alar işe girdi her kes bağırışlar koşuşturmalar qaliba bir şeyler oluyordu etrafi yanık koksu alıyorduki bir anda partlayış səsi geldi kuvvetli partlayış ardından yerə düştüm korumalar yanımda yoktu ayağa kalkamadım bir anda gözlerim karardi her yer toz çığlıklar derken alevler etrafı sarmaya başladı kendimi toparlayıp dizlerim üstünde arağa kalkdim düşerken başımı çarpmış olmalıydım ama şoka girmiş gibiydim dizlerim üstüne kalkan gibi yere yığıldım

Ve gözlerim kapandı..

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​​​​

​​​​​

​​​

​​​​​