Yeni Üyelik
1.
Bölüm

1. Bölüm

@fed2004

Gerçek neydi?

İnsan her şeyden kaçarda düşünmekden nasıl kaçar ki..

Ben gerçeklerden kendimden düşünmekden her şeyden kaçarım amma karışımı düşünüyorum neyre kadar kaça bilirim ki, insan ölmemek için kaçarmi kendinden ben kaçarım

Yine düşüncelere gözlerimi kapadım..

Odamda uyumaya çalışıyorum ben aydınlığı sevmem karanlık severim ailem buna çok kızar amma ben gündüzler kendimi güvende hiss etmem karanlık benim kaçışımdı insanlardan

Gözlerimi açdım odamdaydım daha uykuya dalmamışdım bu sesler de neydi böle pençereden bir ışık geliyordu amma ben pencereden hiç ışık gelmesin diye pencereyi kortonlarla kapatmıştım

Her yer karanlık olunca pencereden gelen ışık odayı aydınlatıyordu odam küçükdü evimizin en küçük odası benimdi bunu ben istemiştim odamda büyük giysi dolabım makyaj masam ve çalışma masam vardı ve yatağım kapıyla karşı karşıya bakan pencereye dikkatli bakdım evet bir ışık geliyordu amma normel bir ışık değil

Pencereye yaklaşıp bakmak istiyordum ki penecreye çarpma sesi geldi sanki bir kuş çarpmış gibi pencereyi açdım ışık yok olmuşdu amma bir kuş hayır kuş değil bu bir yaransaydı evet yarasa ilk defa bir yarasayi bu kadar yakından görüyordum pencereye çarpıyordu içeri girmek istiyor bir şeyden kaçıyordu sanki

Pencereyi açmakla yarasa içeri girdi pencereyi kapadım yarasanin kanat sesini duymadım odada hemen odanın ışığını yakdım

Ahh hayır olmaz yaralı bir şekilde yatağımın üzerindeydi beyaz çarşafa kan lekesi deymişdi

Makyaj masamın üst çekmecesini açıp ilaçları koyduğum siyah kutumu çıkardım kendime sık sık zarar verirdim sonra da kimse görmesin diye kendim hallederdim

Yarasaya gerekli işlemleri yapdikdan sonra bir ayakabi kutusuna pamuk koydum yarasayı içine koyup yatağın yanını başına koyudum kutuyu kimse görmesin diye yerine koydum makyaj masasının tam karşısında dolabın büyük boy aynasından kendime bakdım üstümde siyah şortlu kenarı dantel olan geceliyimi giymiştim. İnce uzun siyah saçlarımı topuz yapmıştım gözlerim bileklerime kaydı yara izleri fazlaydı bazı yaralar gitmiş izi kalmış bazıları penbeydi bir kaçı ise kabuk bağlamışdı onları daha iki gün önce yapmıştım gözlerimi kaçırıp hemen ayağa kalktım ışığı kapatıp yerime geçtim gözlerimi kapayıp kendimi uykuya verdim

Gözlerim kapalı bir şekilde bir hışırtı duydum gözlerimi yavaş yavaş açmaya çalışdım

Gözlerim aralık birsekilde başımın üstünde bir insan siması görmemle yerimden deli gibi sıçradım bir şeyler söylemek istiyordum amma ağzımı dahi oynatamiyordum

Karşımda uzun siyah gözlü yüzü kemikli hafif sakalı iri yarı bir adam yanı başımda oturuyordu

-Ki.ki.kimsin se.en ?

+ Beni görüyor musun?

-n.e nee ne ?

+ Uyu 

Elini alnıma götürdü və istemsizce gözlerim kapandı..

 

 

Loading...
0%