Gözlerim yavaş yavaş açılıyordu boynumun arkasında olan ağrı istemsizce gözlerimi açdı

Sabah olmuşdu kutuya bakdım yarasa hala ordaydı odamda hep abur cubur bulundururdum kalkıp ona bir kurabiye kırıntıları verdim pamuğun içine kıvrılmıştı. Bir az başını okşadım hiç kaçıyordu qaliba ben ondan daha fazla korkuyordum kutunun kapağını kapatıp ayağa kalktım başım çatliyordu üstüme siyah bir tayt uzun kollu bir krop giydim boynaya uğradıktan sonra aşağıya mutfağa indim evde kimse yokdu saate bakdım 12 oluyordu neredeyse

Kendimde büyük bir kupada kahve yapıp odaya çıkdım yarasaya verdiyim kurabiyelerden atıştırıp İlaçlarımı içdim .

Yatağın başlığına sırtımı verip yarasa olan kutuyu elime aldım gözleri kapalıydı başını okşamaya başladım

-yarasacık nasılsın bakalım yaran iyileşiyor qaliba haa

-biliyormusun ilk defa bir yarasa görüyorum

- şimdi sen dersin bu aptal neden benimle konuşuyor diye

- evet haklısın sen hir yarasasın beni anlayamazsın amma ben de seni anlamıyorum bu problem değil

Derin bir nefes aldım avucumun içinde bana bakan bir yarasa vardı ben de onunla konuşmaya çalışıyordum

-yarasacık napiyim bakma bana öyle kimseye anlatamıyorum bilemiyorum çok zorluklar yaşıyorum ben kalbim ağrıyor ruhum sızlıyor ne yapayım bilmiyorum amma keşke gördüyüm rüyalar gerçek olsa da yaşadıklarımı unutsam

-ben çok fazla rüya görürüm gerçek değil amma olanları unutamıyorum rüyaların etkisi altında kalıyorum

- yarasayı kutuya koyup bakdım bana bakıyordu sanki beni dinliyormuş gibi gülümsedim

- akşam da rüya gördüm amma diyerleri gibi değildi bu rüya bir adam vardı yanı başımda amma bir şey diyimi çok yakışıklıydı

Kıkırdayarak ayağa kaldım son kez yarasaya bakdım

- ben banyoya gidiyordum çıkdıkda devam ederiz konuşmaya

Dolaba yaklaşıp kırmızı bornozumu elime alıb saçlarım içinde bir havlu alıp odadan çıktım

Duşdan çıkdıkdan sonra saate bakdım iki buçuk saat banyodaydım yine bir saat ağlamışdım göz yaşım akmayı bırakınca bende duşumu alıp çıkmıştım

Odama girdikde yarasa kutudan çıkmış yatağın üzerindeydi qaliba hala kanadı iyleşmemişdi

-merhaba yarasacık

Yarasaya da selam verip saçımı kurutup daradım kremdi o du bu du derken bir saat de böyle geçmişti

Havluyu çıkarıp siyah iç çamaşırı siyah bir eşofman siyah bir krop giydim

Yatağa oturup ilaç kutusunu yanıma koydum önce yarasacık ile ilgilendim sonra da bileklerime iz kalmasın diye ilaç sürdüm yarasa da sanki alıyormuş gibi bakıyordu

Sesli sadece kendimde söylesem de ailemin ve doktorlardan çok şey saklıyordum ve evet durum hiç iç açıcı değil

Yarasayı avucuma aldım

-neden öyle bakıyorsun sendemi suçluyorsun yaraları yapdim diye

-ne yapayım olmuyor kendime hakim olamıyorum

Gözlerim dolmuşdu çünki yaşadıklarım yine bir film şeridi gibi geçdi gözlerimin önünden yarasayı kutuya koydum ilaç kutusununu yerine koydukdan sonra su içim kendimi toparladım her zaman yaptığım gibi

Çekmeceden bir paket cips çıkardım kola ile yedim içdim İlaçlarımı alıp kendimi uykuya verdim..

Her şey karanlıktı etrafi sadece ay aydınlatıyordu ağaçlar yine aynı sesler koşmaktan bir hal olmuşdum ama koşuyordum neden kaldığımı bilmeden sadece kaçıyordum takı sert bir şeye çarpana kadar

Dizlerim üstünde yere yığıldım ellerim dizlerim toprak olmuşdu ayağa kalkamıyordum parmaklarım bir çift siyah ayakabiya deyiyordu

başımı yavaş yavaş yukarı kaldırdım siyah pelerinli biri tam karşımda duyuordu

Bu bu adam oydu

Geçen rüyamda odamda olan adamdı kolu kanıyordu ayın yansıması yüzünde korkutucu bir ifade oluşturuyordu

Kendimi toparlayıp

-seen.seensin o

-kim benim ?

Gözlerim karardı başım kendini toprağa birakdı..