Uyku ile uyanıklık arasında gidip geliyordum saçlarımın üzerinde bir hareketlilik hiss etdim kendimde gelmeye çalışıyordum

Birileri saçımı okşuyordu babam olduğunu düşünüyordum ki saçlarıma küçük bir buse kondu uyanmamam için özen gösteriliyordu.

Bu dokunuşlar babamın dokunuşları olmadığını anlamamla gözlerimi açtım oda karanlıkdı amma içeride odaya zor sığan kocaman bir adam vardı sendelleyip arka arkaya yürümeye başladım benim uyanmamı beklemiyor gibi o da şaşkındı

Titrek sesimi kontrol altına alıp sen osun geçen de gördüm seni rüya değildi biliyorum bak az önce de rüyamda seni gördüm emin o rüyaydı ama bu deyil bu rüya değil

Tetirgindi sanki korkmuş endişelenmiş gibiydi. Sağ elini hafif kaldırdı "korkma tamam mı sana zarar vermeyeceğim" yavaş yavaş üzerime geliyordu

Beni durduran Şey duvardı gelip tam karşımda durdu bana dokunmuyordu yüzüne bakmak için başımı baya bir yukarı kaldırdım

Sessizce yüzüne bakıyordum aramızdaki sesizliyi bozmak isteyip bir şey söylemek için kendimi toparliyordum ki benden önce davrandı ve konuşmaya başladı

"Lütfen korkma yalvarırım gel otur anlatacağım hepsini"

Sadece kafamı sallayıp yatağa taraf gitdim yavaşca yatakta oturdum o da yanıma gelip oturdu aramızda 10santim mesafe vardı onun konuşmasını bekledim ama suskunluk devam edince bir anlık cesaretle konuşmaya başladım

"Kimsin ve odamda ne işin var" yüzüne baktım ve konuşmasını bekledim o da yüzüme bakıyordu o kadar farklı bakıyordu ki bilmiyorum amma farklı bakıyordu işte beni bu düşüncelerden ayıran onun sesi oldu

"Hepsini anlatacağım ama sözümü kesme ve beni dinle" yüzüme medet umargibi bakıyordu sanki az sonra inanmam için yalvarıcaktı yüzüne dikkatle bakıp başımı aşağı yukarı salladım o da bunu bekliyormuş gibi konuşmaya başladı

"Ben yarasa kırıklığının veliaht prensi Yasay ben bir görev için burdaydım ve evinin yakınlarında bir saldırıya uğradım ve yolumuz bu şekilde karşılaştı sen benim hayatımı kurtardın "dedi ve yüzüme ona inanmam için bekledi

"Ben seni tanımıyorum ve sana yardım da etmedim"dedim sert bir şekilde o ise gülümseyip dudaklarını araladı

"Beni kurtardığında bir yarasaydım"

Sahte derin bir kahkaha atdım o ise bu kahkahamdan bozularak yüzüme baktı dudaklarını araladığı an durdurdum gülerek konuşmaya başladım "sen benim kurtardığım yarasasın öylemi " durdum o da durdu "bak hırsız falan de ne bileyim yarasane ya" başımı iki yana salladım ve aşağı bakmaya başladım

Bir iki dakika sesizliyin ardından konuştu "bak bana yardım etdin ve senin de bir yardıma ihtiyacın olduğunu görüyorum enimde hem sen de yarasa iken konuştun benimle biliyorum"dedi ve devam etdi "eyer seni inandırırsam benim sana yardım etmeme izin vericekmisin en azindan teşekür manasında "

Başımı aşağı yukarı salladım ve hıhı dedim

"Tamam bak bana "deyip heveslice ayağa kalktı bende pür dikkat onu izliyordum ve o an nefes almayı unutdum çünki adam gözlerimin önünde bir yarasaya dönüştü bir kaş samiye sonra geri dönüştü ve oturdu

"Merak etme yavaş yavaş anlayacaksın her şeyi" gülümsedi hiç bir şey diyemedim ve başımla onayladım sadece

O konuşmaya başladı "hadi şimdi benim hayatımı kurtaran seni babam görmek istiyor" diyerekden ayağa kalktı elini uzatdı tereddüt ile eline ve ona baktım gülümseyip konuştu"merak etme kimse anlamayacak hemen döneceğiz" dedi bende yavaş yavaş ona elimi uzatdım elimi sıkı sıkı tutu ve dudakları konuşmak için birde aralandı"tüm sorularına cevap bulacaksın sadece benimle deyil hayatinla İlgili her şey yavaş yavaş gün yüzüne çıkacak bir az sabr et" dedi ve pencereye bir adım atdı bende onu takip ediyordum pencerenin yanına geldi ve karşı karşıya durmamızı sağladı elini elimden çekmeden diyer elini bel oyuğuma koydu ve bir az daha yaklaşıp dudaklarını araladı derinden kesik kesik nefes aldığını hiss etmek zor deyildi amma benim de ondan bir farkım yoktu "bana sıkı sıkı tutul" dedi ve pencereyi açtı etraf karanlıkti ben ne zamandır uyuyordum acaba düşünceden beni ayıran bir anda belimdeki elinin sıklaşıp pencereden kendini bıraktı o ani olan anla tiz bir çığlık atmak istesem de ölüm benim için yaşamakdan cazip geliyordu dige sustum

Ve gözlerimi açtığımda bulutların arasında uçuyorduk kanadı falan yoktu ve uçuyorduk

Artık rüya olduğuna inanmıştım diye her şeyi akışına bıraktım ruyadaydim ve ben bunu biliyordum

Bulutların arasında kaybolduk tıpkı benim dusuncerimin arasında kayb olduğum gibi...

Oy verip yorum yazmayı unutmayın🙏🏻❤️​​​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​