Bazen ilk görüşte bilirsin ; O insan senin kaderindir.Bazen bir ömür ararsın , bulunmaz."

Aşk tesadüfleri sever

Günlerdir yattığım hasta yatağından gerçekten sıkılmıştım.Sırf Ayperi'yi kırmamak için katlanıyorum bu işkenceye.Yattığım yerden kalkıp camın kenarına doğru ilerledim.Hava bugün çok güzeldi.Aslında tam da Ayperiyle vakit geçirilecek havaydı.Dolaptan pantolon ve gömleğimi giydim.Tam odadan çıkacakken karşımda kaşlarını çatmış bana bakan Ayperiyi bulmayı beklemiyordum.

"Yine katil civciv bakışların üzerinde Ayçiçeği ne bu haller ? "

"Senin şuan yatıp dinlenmen gerek biliyorsun değil mi ? "

"Yapma Ayçiçeğim havaya baksana mis gibi ayrıca yatmaktan gına geldi artık bana.Sırf seni kırmamak için sesimi çıkarmadan yatıyorum kaç gündür.Bugün sende izinlisin hadi  gel gezelim.Hiç gezmedin buraları.Yöresel yemeklerinden yeriz."

Valla Ayperi ye dil döktüğüm kadar kimseye dil dökmemiştim.Sonunda bakışlarıma dayanamamış olacak ki konuştu.

"Pekala ama yorulursan hemen eve geçeceğiz anlaştık mı?"

"Tamam gidelim yeter ki."

Biz çıkışa doğru ilerlerken benimle ilgilenen doktor yanıma geldi.

"Aaa gidiyor musunuz Yağız Bey.Bende sizi kontrole gelecektim.Biraz daha kalsanız iyi olurdu aslında."

Gözlerim Ayperiyi bulduğunda kaşlarını çatmış Doktora baktığını gördüm.Bu samimi tavrı hoşuna gitmemişti anlaşılan.Ayperi elimi tutunca şaşırmış bir ifadeyle ona baktım.

"Gerek yok Başak hocam ben sevgilimle ilgileniyorum zaten.Gönül rahatlığı ile başka hastalarınız ile ilgilenebilirsiniz."

"Ama pansuman-"

"Ben yaparım değil mi sevgilim ? "

Elimi sıkarken gözleri bana dönmüştü.Sinirli hali gözlerime tatlı gelirken gülmemek için bir nefes alıp konuştum.

"Ayçiçeğim yeter bana doktor hanım.Siz acil hastalarla ilgilenseniz daha iyi olur.İyi günler."

Ayperi tek eliyle saçlarını savundukları sonra çıkışa doğru ilerlemeye başladık.Dışarıya çıktığımda tuttuğum kahkahayı serbest bıraktım.Ayperi kollarını birbirine bağlamış sinirle beni izliyordu.

"Kıskanınca çok tatlı oluyorsun Ayçiçeğim."

"Sen yine de pek emin olma Üsteğmen gerçekten sinirlendiğim halimi görmek istemezsin."

Korkmuş gibi ellerimi havaya kaldırdım.

"Teslim oluyorum hemşire hanım iğnelerinizi çekin üzerimden."

Arabaya doğru ilerlerken Ayperinin de gülerek arkamdan geldiğini hissettim.Onun yanında bambaşka biri oluyordum.Doğal oluyor içimden geldiği gibi davranıyordum.Eskiden sessiz sakin geçen hayatım onun sayesinde renklenmişti.Siyah -beyaz hayatım onun sayesinde renklerle tanışmıştı.

İlk önce yöresel yemekleri tatmaya gitmiştik.Yöresel yemeklerin tadını beğenen Ayperi gözlerime bakıp konuştu.

"İnan bana o kadar lüks yerde yemek yedim değişik farklı tadlara baktım.Ama anadolunun Yöresel yemeklerinin yerini hiçbirşey tutmuyor."

"Beğenmene sevindim.Bende çok severim yöresel yemekleri her birinin ayrı lezzeti ayrı tadı var.Bak ne diyeceğim buradan çıktıktan sonra da bir çarşıyı gezelim.Sana uyar mı?  "

"Uyar tabii ki seninle zaman geçireceğim daha ne isterim ki ? "

Gülümseyip elinden öptüm.Bu halime tebessüm etti.Onun gülüşü benim içimde körleşen duyguları hasret  kaldığım duyguları barındırıyordu.

"Seni sevmek için sebep aramadım hiç bir bakışın yetti ölü kalbimi yeniden diriltmeye."

Ayperi 'den

Yağız Egenin dedikleri kalbimi hızlandırırken ilk defa bir çıkar aranmadan sevildiğimi hissediyorum.Kalbim sevgiyle dolarken Yağız Ege ' nin elini tutup konuştum.

"İyiki girdin hayatıma Egem.Ben sende öğreniyorum karşılıksız sevmeyi hiçbir amaç çıkar gütmeden sadece sevgiyle bakmayı.Rabbim iyiki karşıma çıkardı seni."

"Iyiki Ayçiçeğim iyiki çıkarttı.Iyiki kaderimizi bir yazdı."

Yemeklerden sonra çarşıya inip çarşısında gezdik.Burayı gerçekten sevmiştim.Sahi içinde Ege varsa eğer sevmeme gibi bir ihtimalim olamazdı ki ? Bugün abim annemle vakit geçirdiği için onunla konuşmamıştık.Şimdi ise arabaya binmiş lojmana doğru ilerliyorduk.Çalan telefonuma baktım.Sevda arıyordu telefonu açıp kulağıma dayadığımda Sevda 'nın isyan eden sesi kulaklarıma doldu.

"Ayperi çok az kaldı İMDAT diye çığlık atmama.Kadına ne yapsam yaranamıyorum yaa.Ağlayasım var nerdesin sana gelsem olur mu ? "

Sesinden gerçekten kötü olduğunu anlamıştım.Bu hali üzülmeme sebep olmuştu.

"Gelebilirsin tabii ki canım benim ben dışarıdayım da 10 dakikaya lojmanda olurum.Sen nerdesin ? "

"Akın gildeyim."

"Tamam sen bir 5 dakika sonra çık ben hemen geliyorum."

"Teşekkür ederim Ayperi."

"Önemli değil canım benim.Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattığımda Ege bana bakış atıyordu.

"Sanırım klasik gelin - kaynana anlaşmazlığı Sevda çok üzülmüş kuzum benim.Bana gelmek istedi.Dertleşmeye ihtiyacı var  sanırım."

"Anladım Ayçiçeğim seni lojmana bırakayım da bende bir askeriyeye geçeyim.İmzalamam gereken evraklar falan var."

"Tamam ama çok yorma kendini yeni iyileştin sayılır zaten."

Arabayı lojmanin önünde durduğunda konuştu.

"Tamam dikkat et kendine."

"Sende "

Arabadan inmek için kapının kulpuna giden elimle durup Egeye döndüm.Yanağına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra hızla arabadan indim.Yaptığım hareketle yanaklarım kızardı.Biran içimden gelerek yapmıştım ama bu utanmayacağım anlamına gelmiyordu canım.Asansörle yukarıya çıktığımda Sevdanın kapımın orada beni beklediğini fark ettim.Sevda beni gördüğünde derin bir nefes aldı.Yüzüme iyice baktıktan sonra muzip bir sesle konuştu.

"Hayırdır senin yüzün niye domates gibi Sen Yağız ' ın yanından mı geliyorsun."

Gözlerimi kaçırırken nerden anladığını sorguluyorudum.Gerçi yüzüm kabak gibi ortadaydı.

"Yooo ne alakası var.Ayrıca senin başka sıkıntıların yok muydu ? "

Sevda kaçamak cevap verdiğimi fark etmişti.Üstüme gelmek istememiş olacak ki konuyu değiştirdi.

"Hadi içeriye geçelim de anlatayım sana.Sinir hastası oldum bir kaç saatte sabrım taşmak üzereydi."

Kapıyı açıp içeriye davet ettim.Sevda içeriye girdikten sonra bende girip kapıyı kapattım.Salona girdikten sonra Sevdaya baktım.

"Aç mısın canım benim birşey hazırlayayım mı?  "

"Yok canım aç değilim sevgili kayınvalideciğim ile beraber mükemmel bir yemek keyfi yaptık."

Alaylı sözleriyle kendimi tutamayıp kahkaha attım.Sevda gerçekten sevimli bir kızdı sadece sevimli değil çokta sakindi.Ama onu bile çileden çıkarttıysa annem gerçekten çekilmeyecek bir insandı.Ayperiye dönüp gülümsedim.

"Gelde sana gecelik pijamalarımdan vereyim.Rahat et."

"İyi olur valla , bugün bu giysiler üzerime yapışmışta benden bir parçaymış gibi hissediyorum.Özellikle annenin bakışları sağolsun."

"Anladım canım benim sıkma canını herşey düzene biner inşallah "

"İnşallah herşey düzene girene kadar Akınla aramız bozulmaz Ayperi.Ben Akını gerçekten çok seviyorum onunla bir gelecek düşünüyorum.Ama annen benim yanlarında olduğumu umursamadan sevgilime gelin adaylarını gösteriyor.Bu beni çok kırdı.Akın geri çevirdi bir kez olsun bakmadı bakmazda biliyorum ama yinede içimdeki sese söz geçiremiyorum Ayperi.Ya beni değildi annesin bulduğu bir kızı seçerse."

Gözlerindeki hüzün ağladı ağlayacakmış gibi bakması canımı sıkmıştı.Hemen sarıldım.Oda bana sarıldı.

"Canım benim üzülme nolur hem sende diyorsun abim öyle biri değil.Hem ben onun gözlerindeki aşkı gördüm Senden asla vazgeçmez ben kefilim buna."

"Gerçekten mi ? "

"Gerçekten ağlayıp üzülme bunun için hem oda her anne gibi oğlunun birini sevdiğini kabullenemiyor sadece zamanla alışacaktır emin ol."

"Umarım dediğin gibi olur Ayperi "

Odama girdiğimizde ona giyeceği tarzda bir pijama takımı çıkarttım.Kendime de bir pijama takımı alıp üzerimi değiştirdim.Oda üzerini değiştirmişti.Birer kahve yapıp dolaptaki çikolataları tabağa koyup salona getirdim.

Gece geç saatlere kadar sohbet etmiş ardından yatıp uyumuştuk.Sabah erkenden kalkmış kahvaltımızı yapmıştık.Sevda hazırlanmak için evine gitmişti Bende Odama gidip hazırlanmaya başladım.Siyah bol kumaş pantolon üzerine ise beyaz bol günlük tişört giymiştim.

Üzerimi giyindikten sonra aynada kendime bakıp konbinimin yakışıp yakışmadığını düşünüyordum.Zile basılmasıyla kapıyı açtım.Abim elinde zarfla bana bakıyordu.

"Hoşgeldin abi elindeki zarf ne ? "

"Mahkeme dilekçesiymiş sana gelmiş bak istersen güzelim."

Abimi içeriye davet ettim.Salona geçip koltuklara oturduğumuzda kağıdı açıp dilekçeyi okumaya başladım.Dilekçenin ne için geldiğini anladığımda katlayıp masanın üzerine bıraktım.Abim ne olduğunu anlamak için yüzüme bakarken konuştum.

"Yıllardır babalık yapmayan adam en sonunda evlatlıktan red davası açmış.Sanki bunca yıl hayatımda varmış gibi rest çekiyor ya komiğime gidiyor abi.Yıllarca yanımda olmadı bundan sonra da olmaması koymaz bana."

Koyardı aslında hemde çok koyardı.Hani kızların ilk aşkları babası olurdu ? Hani bir kız çocuğu en çok babasından güven alıp ona sığınırdı.Bazı kızlar gibi şanslı değildim ben.Şanssız tarafta olan kısımdaydım maalesef.Gözlerim mahkeme kağıdında gezinirken çalan telefonu elime aldım Babam yazısını gördüğümde telefonu açıp kulağıma dayadım.

"Ne kadar ciddi olduğumu anladın mı Ayperi ? "

"Anladım Fırat Bey dilerseniz devamını mahkemede görüşelim.Sonuçta telefonda yanıtımı belirtmem birşey ifade etmez.İyi günler."

Telefonu kapattığımda abim yanıma gelip sarıldı.

"Sakın yanlız olduğunu düşünme kardeşim.Ben varım bundan sonra iki elim kanda olsada gelirim yanına.Sen benim canımsın kanımsın biriciğimisin."

"Teşekkür ederim abi.Şırnak ' a gelirken hiç umudum yoktu.Babannem öldüğü için orada bir bağım kalmadı tek derdim insanlara yardımcı olmaktı.Bu yüzden ilk tercihime yazmıştım burayı Ama buraya geldiğimde iyiki dedim iyiki gelmişim.Seni buldum sevdiğim adamı buldum İlk arkadaşımı kankamı Sevdayı buldum. Sonra demir timini burada dostluğu kardeşliği öğrendim.Burada karşılıksız çıkarsız sevmek nedir onu öğrendim.

Buradan gitmeye niyetim yok.Bunca yıl bana babalık yapmayan adam bunca yıldan sonra yine yapmaz biliyorum.Onun keyfi için kendi hayatımdan vazgeçemem.İstediğini yapsın umrumda bile değil.

Çok canımı yaktı abi bu yaptığı ne ki ? Ben babam varken yanımdayken babasız büyüdüm.O kızını severken ben köşede izlemek zorunda kaldım O zaman yanan canımın yanında bu sinek ısırığı gibi."

"Çok özür dilerim Ayperi yanında olamadığım için seni yanlız başına bıraktığım için çok özür dilerim.Keşke keşke erken büyümek zorunda kalmasaydın güzelim."

"Kader abi bizim kaderimizde de böyle yazılıymış yaşanması gerekiyordu yaşandı."

Gözlerim saate kayarken ayağa kalktım.Geç kalıyordum.

"İşe gitmem gerek abi geç kalıyorum.Sevda da gelir birazdan."

"Tamam ben bırakırım sizi."

Abim çıkışa doğru yürürken abimin kolunu tuttum.

"Abi Sevdayı annemden koru.O seni gerçekten çok seviyor onun üzülmesine izin verme."

"Halledeceğim o meseleyi merak etme."

Kapıyı açtığımda Ege ve Sevdayı gördüm.Sevda neyse de Egeyi görmeyi beklemiyordum.

"Eee seni almaya geldim gitmiyor muyuz Ayçiçeği ? "

Tam konuşacakken abimin sesiyle açtığım ağzımı kapattım.

"Senin burada ne işin var Üsteğmenim."

Gerçekten mi ? Abi o benim sevgilim beni almaya gelmesi çok normal yani.Tabii ki bunları yüzünde karşı diyemedim.Sevda abimin koluna girip önden ilerlerken abim bir yandan şikayetleniyordu.Abimin gitmesiyle Yağız Egeye döndüm.

"Sanırım abim uzun bir müddet seni kabullenemeyecek.Yani yeni bulduğu kardeşini paylaşamıyor sanırım."

"Gülü seven dikenine katlanır.Senden gelen herşey başım gözüm üstüne kahrında nazında sefanda cefanda."

Ben bu adamın her sözüne aşık oluyordum yahuu.Gözlerimden kalpler çıkıyordu resmen.Ege elimi tutup öptü.

"Hadi bakalım şifacı peri seni hastaneye götürelim de şifa bekleyen insanlar daha fazla beklemesinler."

Bölüm sonu...