Akın karşısında gülerek sohbet eden iki kadına baktı.Annesi ve sevdiği kadın gülerek sohbet ediyorlardı.Akın bu görüntü karşında iç çekti bu mutlu anlarını bozmak istemese de Ayperinin  durumunu merak ediyordu.Kardeşi şuan gayet sağlıklı görünse de zorlayıcı bir süreçten geçtiğini tahmin ediyordu.Daha fazla dayanamayan Akın annesine dönerek konuştu.

"Anne bu huzurlu anınızı bölmek sizi üzmek istemiyorum ama Ayperinin durumunu merak ediyorum.Şuan gayet sağlıklı duruyor ama bunun öncesi neler yaşandı biz gittikten sonra ne oldu anlatın hadi bana."

Leyla hanım gözlerini Sevdaya çevirdi.Bu bakış sen mi anlatmak istersin ben mi söze başlayayım bakışıydı.Sevda sevdiği adamın gözlerinin içine bakarak kardeşinin ne denli zorluk çektiğini anlatamayacağına kanaat getirince Leyla hanıma doğru dönerek konuştu.

Sevda :Senin anlatman daha uygun olur Leyla teyze.

Leyla anlayışlı bakışlarıyla onu onaylandıktan sonra oğluna döndü.Akın meraklı gözlerle annesinin ağzından çıkacak sözleri bekliyordu.Leyla hanım buruk bir gülümseme ile olayları anlatmaya başladı.

"Siz gittikten sonra Ayperi hastane randevusuna gitti.Doktorun dediğine göre tümörde biraz da olsa küçülme varmış.Bu yüzden kemoterapi ve radyoterapi sürecine girilmesini ve tümörden tamamen kurtulmasını teklif etmiş.Sürecin zorluğu olduğunu bile bile kabul etmiş Ayperim.Çok zorluk çekti oğlum çok canı yandı.Kemoterapi görürken saçları döküldü yemekleri bile zor yer hale gelmişti.Ne yerse çıkartıyordu hatta birara serumla beslenmeye kadar gitti."

Akının meraklı yüzü soldu yerini  derince bir hüzne bıraktı.Ayperinin canı yine çok yanmıştı ama abisi olarak yanında bile olamamıştı.Leyla hanım oğlunun ifadesini görünce konuşmasına devam edemedi.Bunu fark eden Akın konuştu.

"Konuş anne anlat ne kadar üzülsem de bileyim kardeşimin ben yokken neler yaşadığını zaten birbirimizden habersiz yıllarımız geçti.Bari bu geçen zamanı az çok bileyim en azından haberim olsun yaşadıklarından. "

"Çok kötüydü oğlum bir ara doktor umutsuz konuştu.Böyle giderse yaşama ihtimali çok düşük herşeye hazırlıklı olun dedi.Biz yavaş yavaş ümidimizi kaybetmeye başlamıştık.Artık herkes Ayperiye gidecek gözüyle bakıyor-"

Akın annesinin sözünü sertçe kesti.

"Nasıl ondan ümidinizi kesersiniz nasıl onu yalnızlığa itersiniz.Bunu nasıl yaparsınız anne ? "

Akının sözleri ile iki kadın da başını suçluluk ile yere eğerken Sevda çok kısık sesle mırıldandı.

Sevda : Çok kötüydü Akın günden güne eriyordu.Öyle ki uyanık olduğu vakitler bile çok azdı.

Akın omuzlarını düşürürken sevdiği kadına baktı.Sevda gördüğü hayal kırıklığı ile yutkundu.

"Ne olursa olsun bir hastanın en büyük ilacının moral olduğunu benden daha iyi biliyorsun Sevdam.Buna rağmen nasıl onu yanlız bıraktınız.Bunu sana hiç yakıştıramadım.Annem neyse ama sen senden hiç beklemezdim Sevdam."

Bu sözlerden sonra Sevdanın hissettiği suçluluk duygusu daha da arttı.Annesi Leyla hanım ise kızını kocasının eline bıraktığı için pişmanlık duyarken bu konuya atıf yapan oğlu ile içindeki pişmanlık ateşi daha da harlandı.Uzun bir sessizliğin ardından Leyla hanım devam etti.

"Biz ondan ümidimizi kestiğimiz anda Ayperi sanki daha sıkı tuttundu hayata.Öyle bir toparladı ki kendini hepimiz şok olduk.Doktoru bile şaşırdı.Biranda bu kadar hızlı iyileşmesini beklemiyorlardı.Gün geçtikte kendini topladı şimdi ise tamamen hastalığından kurtulmuş sapasağlam bir kadın var karşımızda.Benim kızım güçlü kadınlardan biri kimseden destek almadan kendi başına kendini iyileştirdi yine."

Son kısımları kısık sesle söyleyen Leyla hanımla Akın ayağa kalktı.Oda üzerine gelmeye başlamıştı sanki kendini balkona attı.Ben dinlerken dayanamazken Ayperi bunları yaşamıştı  benim kardeşim yine yalnızlığa terk edilmişti.Akın kendi içinde hesaplaşırken Sevda sevdiği adamı yanlız bırakmayarak yanına gitti.

Kollarını sevdiği adamın beline dolayan Sevda kafasını adamın sırtına yasladı.Akın Sevdanın ona sarılmasıyla derin bir nefes aldı.

Sevda :Kendini suçlamayı bırak sevgilim.Çünkü Ayperinin vazgeçmeden savaşmasının asıl nedeni sizsiniz.Biz ondan ümidimizi keserken o sadece sizi düşünüp ayakta kaldı.Sizi sapasağlam ayakta karşılamak için uğraştı.Biliyorum hatalıyım hatalıyız ama geçmişi geri alamayız.Ayperiye moral vermek yerine daha çok moralini bozduk ama inan kolay değildi bitanem.Ayperi gözlerimizin önünde erirken moralimizi yüksek tutmak çok zordu.

Bu konuda sen sakın kendini suçlama.Böyle düşündüğünü  Ayperi öğrenirse çok üzülür o artık bu bir yılı unutup önüne bakmaya çalışıyor.Bizde ona iyi gelmek mutlu etmek istiyorsak öyle yapalım.Hiçbirşey olmamış gibi devam edelim hayatımıza tek bir farkla sadece Ayperiyi daha mutlu edecek şeyler yaparsak bu bir yılı da biraz telafi etmiş oluruz.

Abi kardeş günü yapın.Onunla sinemaya gidin lunaparka gidin yada normal parklara gidin onunla yaşamadığını çocukluğu yaşa eğlen emin ol bu onu çok mutlu eder.

Akın Sevdanın kendisini sunduğu fikirleri düşünce mantıklı geldi.Geçmişi dile getirsek de birşey düzelmeyecekti.Ama gelecek onların elindeydi.Ve vakitleri varken bunları Pekala yapabilirlerdi.Akın yönünü Sevdaya dönüp sıkıca sarıldı.Yanaklarından öperken mutlu çıkan sesiyle konuştu.

"Ulan boşuna sevmiyoruz seni şu zekiliğe  bak kimin sevdiği be."

Sevda :Tabii aslanım ne sandın?

Sevdanın sözleriyle kısa biran duraksayan Akın daha sonra neşeli bir kahkaha attı.Sevda ise Akının kahkahasını sanki en sevdiği şarkıyı  dinler gibi dinliyordu...

***

Gökhan Feyzullah ve Yusuf  hastanede Gökhanın pansumanını yaptırıp birlikte kaldıkları lojmana geçtiler.Gökhan odasına geçip dinlenirken Yusuf 'da kendi odasına geçip ailesini aradı.Uzun zamandan sonra oğullarının yüzünü görüp sesini duyan aile mutluluk gözyaşları döktü.Feyzullah ise odasına geçip yatağa yattıktan sonra bugün restoranda gördüğü kızı düşündü.Masmavi gözleri bembeyaz teni ve yüzündeki gamzesi ile elindeki kitabına dalmış kızı  düşünmek bile mutlu olmasına sevinmesine sebep oluyordu.Bu zamana kadar hiç aşık olmamış Sevda nedir bilmeden gün geçirmiş tek sevdası vatan olmuştu.

Aslında Feyzullah bu zamana kadar evlilik düşünmemişti.Çünkü tek sevdasını vatan olarak görür başka hayallere yer açmazdı kalbimde ama şimdi açmak istiyordu.O masmavi gözler yüzündeki güzel gamze ona bakarken çıksın istiyordu.İçten bir dua döküldü dudaklarından.

"Rabbim eğer hakkımızda hayırlısı ise bir kez daha görmeyi nasip et."

Arda ' dan

Eceyle konuşup onunla birlikte vakit geçirmek istediğimi söyledim.Teklifimi duyunca gülümseyerek kabul etti.Artık duygularımdan emin bir insandım.Bu konuda Ecenin gösterdiği tutum da beni etkiledi.İkimizde birbirimizi seviyoruz benim mesleğimin getirisi olarak ne zaman görev çıkacağı belli olmuyor ben ilerde pişman olacak kararlar vermek istemiyorum.Ne kadar ömür kaldıysa bunu Ecenin yanında onun gözlerine bakarak geçirmeyi istiyorum.

Arabayı herzaman gittiğimiz parka sürdüm.Ece sanki nereye gittiğimizi anlamış gibi yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi.Arabayı park ettikten sonra birlikte arabadan indik.Sakin olan parkta rahat bir banka oturduk.Ece gözlerimi bakıp beklerken derin bir nefes aldım.Ulan ben dağda teröristler ile uğraşırken bu kadar gerilmiyorum.Ece daha fazla beklemesin diye direk konuştum.

"Ece gözlerin çok güzel."

Hay aksi buradan girmeyeceksin konuya.Dakikalardır aklımda yaptığım prova berbat olurken Ece hafif kızarmış yanaklarıyla konuştu.

"Teşekkür ederim senin gözlerin de çok güzeller."

Ne diyeceğimi düşünürken bodoslama girmeyi düşündüm.İlla süslü laflar söylemesek olurdu dimi ? Bence olsun.

"Ece ben süslü laflardan pek anlamam.Bir seni bilirim birde adın geçince hızlanan kalbimi.Yolumuz nasıl olur bilmem ne kadar sürer bilmem ama ben ömrümün sonuna kadar seninle bir yola çıkmak istiyorum.Eğer seninde rızan olursa yarim ol yarenim ol istiyorum."

Ece uzun uzun baktı gözlerime sanki ilk önce gözleriyle anlattı sevgisini.Daha sonra elleri ellerimi kavradı.

"Ben buraya geldiğimde çok kötüydüm Arda.Babasının prensesi annesinin bitrtanesi olarak büyüyen kız en büyük darbeyi ailesinden almıştı.Babam şirketleri uğruna beni hiç istemediğim biri ile evlendirecekti.Üstelik bu kişi bardan çıkmayan sabahlara kadar kızlarla gezen biriydi.Ben babamdan aldığım bu darbeden sonra güvenimi kaybettim.Birine yeniden güvenemem inanamam sanıyordum.Sonra sen çıktın karşıma ben senin ilk merhametini vuruldum.Hayvanlara, küçük çocuklara olan merhametine sonra ince ince işlendi adın kalbime.Seni bana katmış adını kalbime yazmışken nasıl yok derim.Ömrüm yettiğince yanında olur o yolu seve seve yürürüm Ardam.Yarin de olur yareninde olurum."

Kalbime dolan huzurla şükür ettim rabbime.Dudaklarımı Ecenin anlına yaslayıp anlından öptüm.Geri çekildikten sonra gülümseyerek konuştum.

"Hayatıma Hoşgeldin iyi ki geldin Ecem."

Bölüm sonu..

Bölüm hakkında düşüncelerinizi yorumlara bekliyorum.

😊😊