"Çaldılar cebimizden çocukluk ruhumuzu,öksüz kaldı saksıda çiçek,bedende ruh şiirde kelime..."

Atilla İlhan

Üzerimde farklı bir heycan vardı.Çünkü bugün abimle birlikte abi kardeş günü yapacaktık.Neşeyle yatağımdan kalktım lavaboya gidip işlerimi halletikten sonra üzerime önceden hazırladığım kombinimi giyindim.Saçlarımı dağınık topuz yaptıktan sonra yüzüme hafif bir makyaj yaptım.Sonunda işlerim bittiğinde aynaya baktım gördüğüm görüntüden memnun bir şekilde gülümsedim.Beyaz şortlu bir takım giymiştim.

Çantamı aldıktan sonra evden çıktım.Beyaz spor ayakkabılarımı giyerken karşı dairenin kapısı açıldı.Abim üzerinde siyah bir tişört altında da siyah bir pantolon giymişti.Saçlarını dağınık bırakmış her zamanki yakışıklılığı ile kapıda belirmişti.Ayakkabısını giydikten sonra yanıma geldi.Gülümseyen gözlerle ona bakarken yüzümü dikkatle inceliyordu.

"Güzelim bu kadar mutlu olacağını düşünsem daha önce düzenlerdim."

"Seninle vakit geçirdiğim heran mutlu oluyorum zaten abicim ama ekstradan abi kardeş günü yapmak heyecanlandırdı beni.Ben bugün babama yapamadığım şımarıklığı sana yapacağım hazır mısın ? "

Abim gülümseyerek yanıtladı beni.

"Bugün istediğiniz kadar şımarabilirsiniz hanımefendi.Abiniz emrinize amade."

İçimden gelen sevgiyle abime sıkıca sarıldım.Onunda kolları belimi bulurken birbirimize hasret giderircesine sarıldık.Zaten hasrettik onca yılın ardından birde görev aramıza girmişti.Ama iyi ki de girmişti.Ne abimin nede Egenin beni perişan bir halde görmelerini istemezdim.Zaten onlara kavuşma hayali ayakta tutmuştu beni o hayal olmasa belkide çoktan toprağın altında olurdum.İçimde beliren huzursuz ifadeden kurtulmak için düşüncelerimi değiştirdim.Bugün keyfimi kimse bozamazdı.Abimle lojmandan çıktık.Arabaya bindiğimizde Abim bana dönerek konuştu.

"Nereye gitmek istersin güzelim?  "

"Şuan aklımda biryer yok abi kafana göre takıl."

"Pekala o zaman ilk güzel bir kahvaltı yapalım."

Emniyet kemerini taktıktan sonra abim arabayı çalıştırdı.O arabayı sürerken aklıma takılan konuyu abime açtım.

"Abi sana sormam gereken bir konu var."

"Seni dinliyorum abim."

"Biliyorsun Yağız Ege göreve gitmeden önce bana evlenme teklifi etmişti bende kabul etmiştim.Ege de bende daha fazla beklemek istemiyoruz.Eğer sende müsait olursan bu hafta aramızda bir nişan yapalım diyoruz."

Kırmızı ışıkta durduğumuzda abimin gözleri beni buldu.

"Sana uyan herşey bana da uyar Ayperim.Biliyorsun bu zamana kadar pek yanında olamadım ama bundan sonra hep yanındayım güzelim.Ne karar verirsen ver yanımda durup seni her daim destekleyeceğim."

"Teşekkür ederim abi yanımda durman bana destek olman bendeki yerini bir bilsen ben babası varken babasız annesi varken annesiz büyümüş biriyim.Bir babaannem vardı abi , beni canından seven anne yokluğunu baba yokluğunu aratmamaya çalışan yaşlı bir kadın.Ben her anneler gününde babaannemin dizlerinde ağlardım herkesin annesi yanında benim annem beni niye yanına almıyor babanne ben çok mu çirkinim? Yada çok mu yaramazlık yapıyorum.Eğer öyleyse anneme söyle babanne söz bir daha yaramazlık yapmam sesimde çıkmaz nolur gelip alsın beni derdim.

Şimdi anlıyorum o kadına yaptığım haksızlığı o benim için çaba sarf ederken ben kör kalmışım.Bu beni kötü biri yapar mı abi ? Sana bakan biri varken ısrarla anne baban olması için ağlamak seni bakan kişiye de kendine de eziyet çektirmek..."

Abim sinyal verip arabayı sağa çekti.Arabayı durdurduktan sonra kendim bile fark edemediğim gözyaşlarımı silmeye başladı.Biranda duygu değişimi yaşıyordum.Geçmişi unutmak istesem de arada aklıma geliyor ve canımı yakıyordu.Emniyet kemerini açıp bana sarıldı.Kollarında ufacık kalan bedenimle yüzünde buruk bir tebessüm oluşurken saçlarımı sevmeye başladı.

"Özür dilerim abicim bencillik yapıp seni unuttuğum kendi hayatıma daldığım için...Babama annemi sorduğumda hep yüzü düşer üzülürdü hatta bazen geceleri ağlardı bende sırf o üzülmesin diye bir müddet sonra babamı sormamaya başladım.Eğer beni sevse özlese gelirdi dedim.Her babalar gününde doğum günlerimde yanıma gelmesini beklerdim.Ama o hiçbir zaman gelmezdi.Ben babamdan darbe alırken sen her ikisinden birde  benden darbe almışsın.Seni unutmak hayatımda yaptığım en yanlış kararmış birtanem.İçimde bitmek tükenmek bilmeyen bir kız kardeş sevgisi vardı.Dışarıda abi kardeş takılan kardeşlere hep imrenerek bakardım.

Ama benim dünyalar güzel bir kız kardeşim zaten varmış ve artık yanımda geçmişi hiçbir zaman düzeltemeyiz ama gelecek bizim elimizde geçmiş anıların yerine güzel anılar koyacağız.Bugün ilk günü başlatıyoruz.Bundan sonra eskiyi düşünüp üzülmek yok eğer üzüleceğini hissedersen gelip abini bul.Abin seni güldürmesini bilir.Şimdi günümüzü mutlu bir şekilde başlatıp mutlu bir şekilde sona erdirelim.Ve Egeye de haber ver 2 gün sonra gelip istesin bizim evden nişanınızı yapalım."

Abimin benim arkamda dağ gibi durması beni unutsa da her daim eksikliğimi hissetmesi beni mutlu etmişti.Çünkü bende çoğu zaman keşke bir abim olsa da beni koruyup kollasa sahip çıksa diye düşünürdüm.Abim arabayı yenide çalıştırıp restorana doğru sürerken bende çantamdan telefonu çıkartıp Egeme mesaj gönderdim.

Gönderilen:Yağız Egem😍

"Günaydın Egem ,abime nişan  olayını söylediğimde tamam dedi.Iki gün sonra abimgile beni istemeye geliyorsun hazır mısın?  "

Ege anında çevrim içi olmuştu.Heycanla yazmasını beklerken abimin sesini duydum.

"Beni böyle heycanla beklemiyorsun abim."

Abimin tatlı kıskançlığı yüzümü gülümsetirken gülümsememi silmeden yanıtladı onu.

" Senin yerin ayrı onun yeri ayrı abicim ben ikinizi de çok seviyorum.Siz iki erkek hayatıma girdiğinizden berii mutsuzluklarım bile anlam kazanmaya başladı sanki."

"Seni seviyorum güzelim."

"Bende seni seviyorum abicim."

Sonunda restorana gelmişti abim arabayı park ederken bende Egenin attığı mesajı baktım.

Gönderen:Yağız Egem😍

"Gün sen mesaj atınca aydı Ayçiçeğim.Sanada günaydın sabah sabah aldığım en güzel haber bu sanırım.İki gün sonra takım elbisemi giyip çiçeğimi çikolatamı yaptırıp demir timi ile abinin kapısında olacağız.Ve isteme ile nişanınımızı yapacağız.Bu bizi bir adım daha birbirimize yaklaştıracak.Vuslat yakın Ayçiçeğim çok yakında kocan olacağım.Ayrı evlerde değil aynı evin içinde yaşayacağız.Soğuk gelen ev senin bana gelişinle ısınacak bana yuva olacak.Seni seviyorum Ayçiçeğim abinle iyi eğlenceler."

Bir adam her kelimesiyle kalp fethedebilir miydi ? Benim Egem ediyordu işte.Heyecandan titreyen ellerimi açıp kapattıktan sonra bende ona mesaj attım.

Gönderilen :Yağız Egem 😍

"Bende seni seviyorum Egem.Nişan gününü heycanla bekliyor olacağım.Eve geçirince seni ararım görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra arabadan indim.Abimle birlikte restorana geçip köy kahvaltısı istedik.Keyifli geçen kahvaltıdan sonra abimle güzel bir Türk kahvesi içtik.Abim bana çocukken yaptığı yaramazlıkları anlatmıştı.Gerçekten çok fena bir çocukmuş.Bende ona babannem ile geçirdiğim zamanları anlattım.Onu anmak hatırlamak yüreğimde bir sızı oluşturuyordu.

Şimdi ise abimin bana hazırladığı süpriz için arabaya bindik.Heycanla nereye gideceğimizi merak edip sürekli abimi darlasam da abim başını sağ sola sallıyor gidince öğrenirsin diyordu.Meraktan çatlamak üzereyken araba durdu.Geldiğimiz yere baktığımda gözlerim doldu.Abim beni lunaparka getirmişti.Bir kez olsun babamla gitmediğim lunaparka şimdi abimle birlikte gidecektim.

"Hiçbirşey içinde kalmasın abim.Geçmişte yapmadığımız şeyler şimdi yapamayacağımız anlamına gelmiyor hadi gel abi kardeş eğlenelim."

Abime sıkıca sarıldım.Onu çok seviyordum.Iyi ki rabbim bana böyle bir abiyi nasip etmişti.

"Teşekkür ederim abicim seni çok ama çook seviyorum."

Abimle arabadan inip lunaparka girdiğimizde abim biletleri almaya gitti.Bende etrafıma bakıp hangi oyuncaklara binmek istediğimi düşünüyordum.Abim yanıma geldiğinde gözlerimi baktı.Hangisini istersin der gibi,elimle gondolu işaret ettim.Normalde hiçbir zaman cesaret edip binememiştim ama abim var diye düşünmeden onu seçmiştim.

"Daha önce bindin mi güzelim? "

"Hayır hiç cesaret edememiştim.Sanırım senin varlığın bana cesaret veriyor seninle binmek istiyorum abi.Beni koruyacağına güvenim tam."

Abim sanki karşında küçük bir çocuk varmış gibi yanaklarımı sıkarken ellerime onu durdurmaya çalışıyordum.

"Kızım senin bu yüzün niye hemen kızarıyor ya sevmeye de gelemiyorsun."

"Ne yapayım beyaz tenli olmak benim suçum mu ? "

"Tamam  tamam kızma demedim birşey hadi kararını değiştirmeden gondola binelim."

Abim biletleri verdikten sonra gondolun en arka bölümüne geçip oturduk.Heycan ve gerginlikle demiri sıkıca tutarken gondol hareket etmeye başladı.Abime baktığımda gayet rahat bir şekilde yanıma oturduğunu gördüm.Yahu adam biraz olsun heycan yapmaz mı?

"Abi sen neden hiç heycanlı değilsin?  "

"Benim hayatım heycanlı geçiyor güzelim.Bol adrenalin yüklü geziyorum zaten."

Tam abime konuşacağım sırada gondolun hızlanmasıyla çığlık attım.Ben korkuyla bağırırken abim keyifle beni izliyordu.Çığlık çığlığa geçen zamandan sonra sonunda gondoldan indik.Dizlerim titrerken abim koluma girmiş bankaların olduğu yere ilerletiyordu.

Salak kafam bu zamana kadar bilmediğin şeye niye biniyorsun.Abim endişeyle yüzüme bakarken gülümsedim.

"Sorun yok abi senin gibi  vücud adrenaline alışık olmayınca ters tepti sanırım."

Abim yaptığım imaya kahkaha atarken gözlerim silah atışı yapan kişiye kaydı.Attıklarını vurmuş ve yanındaki kıza istediği oyuncağı almıştı.Eğlenceli birşeye benziyordu.Heycanla abime döndüm.

"Hadi bakalım bordo bereli beyefendi göster bize maharetlerini ben oyuncak istiyorum."

"Pekala küçük hanım  size ne kadar maharetli olduğumu balon vurarak kanıtlayacağım."

Ayağa kalkıp abimle birlikte atış yapılan kısma ilerledik.Abim parayı verip silahı alırken bende oyuncak seçmek için oyuncak kısımda bakıyordum.Gördüğüm mor tavşan çok hoşuma gitmişti.Heycanla abime gösterdim.

"Abi o tavşanı istiyorum lütfen alalım."

Çocuksu heyecanım abimi gülümsetirken mutlu bir seste konuştu.

"Alırız abicim sen istersin de almaz miyim ben hiç?"

Abim balonlara atış yaparken ben heycanla onu bekliyordu.Gerçekten balonların hepsini vurmuştu.Adam bana dönerek hangi oyuncağı istediğimi sordu.Mor tavşanı gösterdiğimde alıp bana verdi.Tavşan çok tatlı ve güzeldi.Seviçle ona bakarken abimin bana aldığı ilk oyuncak olduğu aklıma geldi.Yüzümdeki gülümseme ile abime döndüm.

"Abi bu bana aldığın ilk oyuncak bunu hep saklayacağım.Bugün için çok teşekkür ederim."

"Rica ederim güzelim.Hadi gel pamuk şeker alalım oradan da atlı karınca ve çarpışan arabalara bineriz."

"Süper olur."

Abim pamuk şeker aldığında beraber pamuk şeker yedik. Daha sonra atlı karıncaya ve çarpışan arabalara bindik.Günüm çok güzel ve keyifli geçmişti.Eve gitmek için arabaya bindiğimizde koltuğa yaslanıp gözlerimi kapattım yorgun olan bedenim daha fazla dayanamazken uykuyadaldım...

Bölüm sonu...

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.

😊🤭🥰