Hatice hanım ikindin namazını kılmış seccadesinin başında oğlu Yusuf için dua ederken, Ali bey oturdukları kanepenin kenarında eli kalbinde Yusufunun ismini zikrederek Allah'a dua ediyordu.İkisi de huzursuzdu içlerindeki sıkıntı oğullarını daha da merak etmelerine sebep oluyordu.

Ali bey : İçimde bir sıkıntı var hanım, Yusufumun her zaman gittiği görevlerden biri değil gibi...Rabbim evlatlarımızı korusun.

Hatice hanım gözyaşları içinde eşine baktı.Oda aynı eşi gibi hissediyordu.Seccadesini katlayıp yerine koymak için oturduğu şehirden kalktığında gördüğü araçlarla Ali beye seslendi.

"Ali ! "

Ali bey oturduğu yerden doğrulup eşinin baktığı yere baktığında gördüğü asker aracı ve ambulansla kapıyı açıp dışarıya çıktı.Hatice hanımda eşinin ardından dışarıya adımladı.Akınuzerine giydiği üniformasıyla araçtan inip Alibey ve Hatice hanımın yanına ilerlemeye başladı.Adımları yere sert ve sağlam bassa da yüreği yangın yeriydi. Dostunu,kardeşini,silah arkadaşını şehit vermişti.Akın, Ali beyin karşısına dikildiğinde boğazına dizilen kelimeleri yutkunurken Ali bey dayanamayıp konuştu.

"Yaralıdır değil mi komutanım? "

Ali beyin gözlerinden geçen umut kırıntıları Akının yüreğine adeta bir ok gibi saplanıyordu.

"Başımız sağolsun amcam.TEĞMEN YUSUF DEMİR ŞEHİT DÜŞTÜ."

"YUSUFUM..."

"ANNEM..."

Sağlık çalışanları Hatice hanım ile Ali beye müdahale ederken Demir timi dolan gözlerini saklamak için başlarını eğip gözyaşlarını sildiler.Hepsinin yüreği acıyla kavrulurken akıllarından geçen tek kelime "İNTİKAM " abileri, kardeşleri,dostları,silah arkadaşları olan YUSUF TEĞMEN İÇİN İNTİKAM...

****

Ayperi,Sevda,Ece haberi alır almaz uçağa atlayıp İzmir'e geldiler.Şimdi Yusuf abilerinin evine gelmişlerdi.Hızlıca Hatice hanımın yanına geçmiş destek olmak istercesine arkasında yerini almışlardı.Demir timi gelen kızlara acıyla baktı.Kimbilir belki birgün onlarda Yusufun yerinde o kutlu mertebe de olurlardı...

Defin işlemlerinden sonra cenaze evine geçmişlerdi.Yusuf'un kızkardeşi Irmak karnındaki bebeği ile annesinin yanına oturmuş gözyaşı döküyordu.Ayperi genç  kadının halsiz halini fark etmişti.Hızlıca yanına geçti.

"Irmak canım iyi görünmüyorsun biraz dinlenmek ister misin ? "

Irmak acılı gözlerini Ayperiye dikti.Ayperi gözlerinde gördüğü acıyla yutkundu, teklif ettiğine biran için pişman olsa da Irmağın elinin karnını bulup acı dolu inlemesiyle doğru yolda olduğunu anladı.

"Hadi canım bebeğin için dinlenmen gerekli."

Hatice hanım dolu gözlerini kızına çevirip konuştu.

"Yusufum'da böyle isterdi annem.Torunumun canını tehlikeye atmayalım hadi geç bir odaya dinlen biraz."

Irmak oturduğu yerden kalkarken Ayperi de ona yardımcı oldu.Birlikte arka odalardan birine geçtiler.Ayperi burnuna dolan kokuyla bu odanın Yusuf abisinin odası olduğunu anladı.Irmak yatağa otururken yatağın yanındaki komidinin üzerinde duran çerçeveyi eline aldı.Çerçevede Yusuf ve Nazlının gülümseyerek birbirine sarılmış bir şekilde poz verdikleri bir fotoğraf vardı.Bir yandan abisinin yüzünü seven Irmak diğer yandan ağlamaktan çatallaşan sesiyle konuşmaya başladı.

"Abim umarım kavuşmuşsundur Nazlı yarine...Allahım bu dünyada kavuşamadılar orada kavuştur onları..."

Gözlerinden akan yaşları silen Irmak biraz soluklandıktan sonra kızarmış gözlerini Ayperiye çevirip buruk bir tebessüm ile konuşmaya başladı.

"Abim ile benim aramda görünmez bir bağ vardı.Hani derler ya kızların ilk aşkı babalarıdır diye işte bende öyle değildi.Benim ilk aşkım abimdi mesela ilk abi demişim ilk adımlarımı ona atmışım , ilk kez abime sarılmışım,ne zaman düşsem ona koşar ona ağlardım sürekli ona nazlanır benimle ilgilensin isterdim.Oda her seferinde nazımı çeker beni her daim sevgiyle kucaklardı.O benim kahramanımdı ne çok isterdim oğlumunda ilk kahramanın dayısı olmasını onu kendine örnek alıp onun gibi bir adam olmasını tıpkı beni elimden tutup parka götürdüğü gibi oglumundan elinden tutup parka götürmesini..."

Ayperi Irmağın elini tutup hafifçe sıktı.Yüzündeki buruk gülümseme ile Yusuf abisinin fotoğrafına bakıp konuştu.

"Eminim Yusuf abi de Nazlı abla da sizi her daim izliyor olacak.Belki varlığını göremeyeceksiniz ama her daim hissedeceksiniz."

Irmak başını sallayıp abisinin yastığına yaşını koyup uzandı.Aldığı kokuyla yastığa sıkıca sarılırdı.Gözlerini kapatırken Ayperi yanlız kalmak isteyeceğini düşünerek yavaşça odadan ayrıldı.

****

Yağız Ege elindeki çay bardağı ile bahçenin köşesine geçmiş dalgın bir şekilde elinin içinde tuttuğu soğumuş çaya bakıyordu.Babasından sonra abi yerine koyduğu adamı da kaybetmişti.Kaybetmeye tahammülüm kalmadı dedikçe hayattan bir darbe daha yiyordu.Yanında hissettiği hareketlilik ile gözlerini bardağından ayırıp duruşunu düzeltti.Gelen Ayperiydi.Sessizce Yağız Egenin yanına yere oturmuş sessizliğine ortak olmuştu.

Yağız Ege yanındaki kadının varlığına güvenip içinde tuttuğu acıyı dışa vurmaya başladı.

"Nişan günümüzün sabahında ailemin yokluğu yüzüme vururken bir abi olup beni toparlayan da nişana hazırlayan da Yusuf abiydi.Ben onu abi bildim Ayçiçeğim canım bildim kanım bildim ama oda gitti.Bir şerefsiz milletine zarar vermesin diye kendi canından geçip gitti.Geride kalan herkese yürek yangını olup gitti.Tıpkı babam ve annem gibi..."

Ayperi Yağız Egenin gözlerinden akan yaşları elleriyle silip Yağız Egeye sarıldı.

"Yusuf abi mert,gözükara,merhametli bir insandı.Eminim gittiği yerde çok mutludur birtanem.Sende biliyorsun 5 yıl önce nişanlısını kaybetmiş , sevinçleri mutluluğu kursağında kalmış mahşere kalan bir sevdayla ortada kalmış.Kim bilir ne kadar acı çekmiştir de belli etmemiştir size o şimdi sevdiğine kavuştu.Ondan mutlusu yoktur hem vatanı için görevini yerine getirmiş hemde çok istediği şehitlik mertebesine kavuşmuş."

Yağız Ege, Ayperinin sözlerinden sonra daha sıkı sarıldı sevdiğine düşüncesi bile böylesine kahrederken yaşayan Yusuf abisini düşündü.Ege Ayperiden ayrılmadan konuşmaya başlamış.

"Sen sen sakın bunu bana yaşatma Ayçiçeğim ben dayanamam senin kaybına dayanamam bende arkandan gelirim."

Ayperi Yağızın ruh halinin farkında olduğu için belini okşayıp rahatlatmaya çalıştı.

"Ben hiçbiryere gitmiyorum birtanem.Yanındayım her zamanda yanında olacağım.Güçlü dur olur mu ? Yusuf abi için demir timi için benim için dik dur bu vatanın size her daim ihtiyacı var."

"Başka çaremiz yok Peri kızım güzel vatanımızın içindeki hainleri şerefsizleri temizlemek için güçlü durmaktan başka çaremiz yok.Merak etme birazdan toparlarım."

Ayperi yanlarına yaklaşan demir timini fark edince ayağa kalktı.Timin kendi başlarına dertleşmeye ihtiyaçları vardı.Bu yüzden Yağız Egeye içeriye geçeceğini haber verip yanlarından ayrıldı.Tim ise Yağız Egenin yanına geçtiler.Hepsinin yüzünde buruk bir tebessüm gözlerinde koca bir acı vardı.

O gece sabaha kadar Yusuf Demiri andılar.Kah gülerek kah gözyaşları ile dostlarına,silah arkadaşlarına güzel anılarla veda ettiler.

Ertesi gün Ali bey ve Hatice hanımla konuşup şehitlerinin intikamını alamaya gittiklerini almadan geri dönmeyeceklerini söz vererek gittiler...

Yusufun vasiyeti

Gece gördüğüm rüyanın etkisiyle aldım kalemimi elime,Annem Hatice Sultanım hakkını helal et ömrünün kalan yarısında sana evlat acısı yaşattığım için ,Babam kendime örnek aldığım , bir dağ gibi arkamda duran her daim varlığını hissettiğim adam sende hakkını helal et.Bu ocak peygamber ocağı babam bu uğurda nice ana baba evlatlarından canlarından geçtiler.Sizde bir Yusuf feda edin yeter ki vatanımız bayrağımız daim olsun bir Yusuf değil bin Yusuf feda olsun ay yıldıza.

Irmak güzelim abisinin biriciği çok ağlayıp kendini de yeğenimi de çok üzme ben her zaman olduğu gibi yine yanında olacağım abim sadece sen göremeyeceksin.Yiğenime nasıl bir dayısı olduğunu anlat olur mu ? Bilsin beni onun yarınları için vatanımın toprağına düştüğümü bilsin.Bizlerden kalan bu cennet vatana sahip çıksın.Dik durun kardeşim dimdik durun sizin dik duruşunuz korkutsun o itleri amaçlarına ulaşamadıklarını duruşunuzdan görsünler.

Demir Timi ; Kardeşlerim,can yoldaşlarım bu kutlu davaya bundan sonra bensiz devam edeceksiniz.Hepiniz hakkınızı helal edin.Benim varsa helal olsun.Vatanımız milletimiz size emanet sizde Allaha emanet olun.

Vasiyetim ; Bizim Nazlı yarimle bir hayalimiz vardı.Gerçekleştirmek nasip olmadı,sizden ricam bu vasiyetimi gerçekleştirmeniz.Üç kız çocuğu ve bir erkek çocuğunun hayatını boyunca eğitim,sağlık masrafı ihtiyaçlarının karşılanmasını istiyorum.Üzerimde hakkı olanlar haklarını helal etsinler.Allaha emanet olun.

Yusuf Demir 🇹🇷🇹🇷

Bölüm sonu...

Bölümü nasıl buldunuz ?

Yorumlarınızı bekliyorum 🤗🤗🤭🤭