Yağız Ege

Köylere yardıma gelmiştik.Yeni atanan Ayperi hemşire çok dikkatimi çekmişti.Yıllardır kendimi aşka sevdaya kapatmıştım.Benim için tek Sevda Vatandı.Ondan başka Sevda haram gelirdi bana.Hiçbir kadına yan gözlerle bakmazdım.Taki bugüne kadar onu gördüm.Sadece dış güzelliğini değil gözlerindeki acıyı gördüm.Kendi derdine şifa olmadan şifa dağıtmaya çalışan yaralı bir şifacıydı o.Kendi derdini önemsemeden başkasının yardımına koşacak kadar merhametli ve saftı yüreği.

Yanına gelen hastaların dertlerini dinliyor ona göre ilaçlar veriyordu.Uzaktan izliyordum onu ona baktıkça birazda kendimi görüyordum aslında.Dertlerinden sıkıntılarından kaçmak için işine kendini adayan insanlardandı Ayperi.

"Komutanım."

Yanıma gelen Feyzullah 'a kaydı bakışlarım.

"Söyle Feyzullah ? "

"Komutanım Akın Komutanım sizi çağırmamı emretti.Köyün etrafında hareketlilik fark edilmiş."

"Anlaşıldı sen burada kal.Bende gidip bakayım."

"Emredersiniz komutanım."

Akın abi ve timin toplandığı yere gittim.Akın abi beni görmesiyle konuştu.

"Yağız köyün arka tarafında hareketlilik varmış.Yanına iki kişiyi alıp arka tarafa nöbete gidin.Ne olur ne olmaz halkı tehlikeye atmayalım."

"Emredersiniz komutanım.Arda Gökhan benimlesin koçum.Hadi biran önce gidelim."

Ben ilerlerken Gökhan ve Arda da beni takip ediyordu.Umarım bir sıkıntı yaşamadan atlatırdık bu görevi.Sivillerin olmasa seve seve çatışmaya girerdim ama sivillerin olması elimi kolumu bağlardı.Bu şerefsizlerde onur haysiyet olmadığından ilk hedefleri masum çocuklar ve köylüler oluyordu.

"Komutanım Ayperi hanımı nasıl buldunuz ? "

Bunu soran Gökhandı.Kaşlarımı çatıp konuştum.

"Hayırdır aslanım Ayperi hanımdan size ne ? "

"Öyle demeyin çok kibar hanımefendi üstelik nişanlı felan da durmuyor."

Arda :Öyle ama sevdiği yada sevgilisi olabilir.Bu yüzden birşey deme Gökhan.Ayrıca o kızı senin gönül eğlendirdiğin kızlarla karıştırma.

Akın abi time uyarıda bulunmuştu zaten.Ayperiyi kardeşi gibi gördüğünü ona yapılan hareketin şahsına yapılmış gibi gördüğünü söylemişti.

"Arda haklı Gökhan Ayrıca Akın abiyi duydun.Sakın bir hata yapayım deme."

"Emredersiniz komutanım."

Nedense Gökhan'nın sorduğu sorudan rahatsız olmuştum. Ayperiyi koruma ihtiyacı vardı içimde. Sanki gözleri ben çok acı çektim daha fazlasına dayanamam olmaz diyordu.Ayperi benim gözümde yaralı bir güvercindi.Korunmaya sevilmeye ihtiyacı olan güvercin.Eğer gerçekten seveceğini koruyacağını bilsem karışmazdım Gökhana.Ama o saf temiz duyguları bilmezdi.Onun işi eğlenceden ibaretti.Bu yüzden kendi başıma bir karar aldım.Ayperiyi Peri kızını koruyacaktım.

Sonunda köyün arka çıkışına geldiğimizde kendimizi koruyacağımız bir şekilde yerleştik.Ben ortada duruyordum.Gökhan sağımda Arda ise sol tarafımda yerini almıştı.

"Gözünüzü dört açın beyler en ufak hata demek bir sürü masum canın zarar görmesi demek."

"Emredersiniz komutanım."

Zaman akıp geçmişti ama bir hareketlilik yoktu.Bu durum işkillendirmişti beni.Gözlerim köye bakarken birinin peşine takılmış ilerleyen Ayperi dikkatimi çekti.Gökhan ve Ardaya dönüp konuştum.

"Siz burada kalın.Yerinizden sakın ayrılmayın.Arda kontrol sende aslanım.En ufak pürüzde Akın Üsteğmen ile iletişime geç."

"Emredersiniz komutanım. "

Ayperinin yanına ilerledim.Beni gören Ayperi şaşkınlıkla bana baksada tek şaşıran o değildi.O adam da şaşırmıştı.Sert bir şekilde sordum.

"Nereye böyle?  "

Ayperi :Bu beyefendinin annesi çok hastaymış buraya uzak kaldığı için evden çıkaramamış ona bakmaya gidiyorum.

"Pekala bende geliyorum tek gitme."

X : Size gerek yoktur komutan hemşire gelse yeter.

Sinirle konuşan adama baktım.

"Neye gerek olup olmadığına bırakma ben karar vereyim.Hadi yolu göster bakalım."

Adam korkuyla başını sallamıştı.O sırada Ayperi bana onaylamaz bakışlar atıyordu.

"Niye öyle bakıyorsun hemşire ne söyleyeceksen direk söylesene"

"Adamı korkutuyorsunuz bu yaptığınız doğru değil."

Senin tek başına bu adamın peşine takılan çok doğru çünkü.Sinirle konuştum.

"Burada doğruya yanlışa ben karar veririm hemşire.Çok konuşmada önüne bak.Düşersin felan başımıza iş almayalım."

"Ben düş-"

Ayağının takılmasıyla kolundan tutup düşmesine engel oldum.Yüzümde alaycı bir gülümseme belirtirken keyifle konuştum.

"Tabii  canım düşmezsin."

Kolunu benden kurtarıp sinirle yürümeye başladı.Bu hali çok hoşuma gitmişti.Çok sevimli duruyordu.

Ayperi den

Küstah kaba adam seni ne anlarsın beyefendilikten sen.Dağda dura dura dağ ayısı olmuşsun.Sinirle ilerlerken arkamdan gülme seslerini daha da sinirimi körüklüyordu.Utanmaz adam insan nezaketen ters cevap vermez be.

Köyden çıktığımızda Üsteğmen bana daha da yakın durmaya başladı.

"Evin nerede senin buradan ilerde evler yoktur."

X:Az ileride komutanım.

Bu adamın hareketleri bana fazla şüpheli gelmeye başlamıştı.Adımlarım dururken gözlerim Üsteğmeni buldu.Ağzımı oynatarak konuştum.

Bu adam şüpheli davranıyor.Bana köyün çıkışında demişti.Şimdi daha ilerde diyor.

Ağzımı okuyan Üsteğmenin kaşların çattı.Bileğimden kavrayıp beni arkasına çektikten sonra silahını önümüzdeki adama doğrulttu.

"Neyin peşindesin sen derhal söyle bana."

X :Söylememe gerek yok birazdan burada olurlar komutan.

"Ulan  bu işin altından bir bokluk çıkacağını biliyordum."

Herşey o kadar hızlı gelişmiştir ki uyum sağlamakta zorluk çekiyordum.Üsteğmen adamı bayıltmış beni de bileğinden tuttup hızlı bir şekilde geldiğimiz yere ilerlemeye başlamıştı.Tabii bu sırada telsizle konuşmaya çalışıyordu.

"Kahretsin jammer kullanıyorlar.Hay ben böyle işin..."

Gözleri beni bulmasıyla lafını tamamlayamadı.Hava kararırken geldiğimiz yerin geri dönüşünün ne kadar zor olduğunu fark ettim.

"Off bu kadar zor olur mu geri dönüş?  "

"Söylenme Hemşire az kaldı biraz daha Hızlanda peşimize takılan itlere yakalanmadan bizimkilerin yanına dönelim."

Bu adam gerçekten odundu.Sinirle önüne geçip dolunayın aydınlattığı yolda ilerlemeye başladım.Adımlarımı büyük ve hızlı atmaya çalışıyordum.Onu arkada bırakmanın gururu ile ilerlerken ayağımın büyük bir taşa takılmasıyla bileğim ters döndü.Düşecekken belime dolanan ellerle şaşkınlıkla kalakaldım.

Üsteğmen elleriyle belimi kavrarken yavaşça kulağıma eğilip konuştu.

"Adının hakkını taşıyorsun Peri kız."

Sözleriyle gözlerim kocaman olurken şaşkınlık ile ona bakıyordum.Gözlerindeki yoğun duygu da neydi ?Aslında öküz olmasa dağ ayısı bir odun olmasa gideri vardı.Ama hem dağ ayısı hemde odunun tekiydi.Kendimi geri çekip toparlandım.Ayağımın üzerine bastığımda hissettiğim ağrıyla kısık seste inledim.

Üsteğmenin gözleri ayağıma giderken konuştu.

"Ayağını burktum değil mi ? Yahu hemşire sen hiç mi dağda yürümedin.Prenses misin kızım sen ? "

Prenses mi ? Ben ve prenseslik ya canım ne demezsin.Ben olsa olsa o evlerdeki külkedisi olur.

"Ne var ya senin gibi değilsem.Ne yani yürüuemiyor olamaz mıyım?  Ayrıca bu karanlıkta önümü göremiyorum ki ben ? "

"Önünü görürken de yürüyemiyorsun ki neyse gel seni sırtıma alayım.Bu halinle yavaşlatırsın beni."

Üsteğmen beni sırtına almıştı.Yolun kalanını o şekilde gitmiştik.Sonunda köyün meydanına gittiğimizde Akın abi bizi görmesiyle hızla olduğumuz yere koştu.

Akın:Ayperi iyi misin güzelim? Yağız neredeydiniz bu zamana kadar size ulaşamayınca endişelendik.

"İyiyim Akın abi.Benim hatam  köylü giyinimli biri yanıma geldi.Annesinin hasta olduğunu evden çıkaramayacağını evine gidip tedavi etmemi rica etti.Bende kabul ettim.Bana köyün çıkışında demişti ama köyün çıkışına geldiğimizde daha ileride olduğunu söyledi.Bu hareketi bende şüphe uyandığında Üsteğmen bildirdim.Oda adamı bayıltıp benide kolumdan sürükleyerek geri döndürdü sağolsun."

Sırtından inerken bileğimin acısıyla dişlerimi sıktım.Sanırım fena burkmuştum.Umarım morarmamıştır.Sevda yanıma geldiğinde endişeyle beni süzüyordu.

"Merak etme iyiyim.Sadece bileğimi burktum."

Akın abi koluma girip destek olurken timin geri kalanı da yanımıza gelmişti.Adının Gökhan olduğunu öğrendiğim adam konuştu.

"İyi misiniz Ayperi hanım?  "

Tam cevap verecekken benim yerime Üsteğmen cevap verdi.

"Merak etme Aslanım hemşire gayet iyi."

Gökhan gözlerini Üsteğmene çevirdi.Artık nasıl  baktıysa çocuk hemen hazırola geçti.

"Emredersiniz komutanım."

Akın:Evet Sevdam sen benimle gel Ayperinin ayağına bak.Bugün buradayız.Her ihtimale karşı nöbet tutacağız.Yarin yola çıkarız.Siz ikinizde muhtar amcanın evinde kalırsınız.

Sevda ve ben başımızla onayladığımızda Akın abiye yükümü verip ilerlemeye başladım.Her adımda canım yanıyordu.Ulan bir burkulma bu kadar mı yakardı canı? Yavaş adımlarla muhtar amcanın evine ilerledik.Eve girdiğimizde muhtar amcanın hanımı karşıladı bizi.Oturma odasına geçip oturdum.Sevda kremle bileğime masaj yapmış ardından sergi beziyle sarmıştı.Muhtar amcanın hanımının serdiği yer yataklarına girdiğimizde Sevda bana bakıp konuştu.

"Ayperi senle Yağız hayırdır ne iş ? "

"Ne işi Sevda birşey yok aramızda ayrıca o odunun teki ya."

"ODUN mu hahaha kızım timin en soğuk adamıdır Yağız Ege ilk defa gülerken görüyorum onu.Ne yaptıysan adama gülerek geziyor."

"Birşey yapmadım ki o benim her hareketine gülüyor."

"Desene ateş bacayı sarmış."

"Uykusuzluk sende kafa yapmış Sevda yat uyu benimle uğraşma."

Gözlerimi kapattığımda Sevda yanımda kıkır kıkır gülüyordu.Yorgunluğum kendini belli ederken uykuya daldım.

Bölüm sonu..