5. Bölüm

Jungkook'tan

Her ne kadar Taehyunga belli etmesem de yaptığı hoşuma gitmişti, ama onu daha fazla süründürmek istiyordum. O beni terk etmişti şimdi intikam almam gerekiyor.

"Evine felan gelmiyorum tae" dedim. Her ne kadar istesem de ısrar ediceğini bildiğim için rahattım.

Taehyung: Peki, in arabadan.

Ne, neden ısrar etmedi?

Jungkook: İniceğim zaten. Dedim göz devirerek, daha sonra taehyunga baktığımda onun güldüğünü gördüm. ​​"​​Ne gülüyorsun be!" Dedim ama cevap vermedi, sinirim bozulmuştu. Arabadan inmek için elimi kapı koluna yönlendirdim ve çektim.

Taehyungtan

Bilerek yaptığını biliyordum ve bu yüzden beklemediği bişey yapıp gitmesine izin vermiştim. Ama gerçekten gitmesini istemiyordum ve kapıyı kitledim. Yüzümde küçük bi gülümseme vardı. "Kapıyı aç!" Diye bağırdı. "Hayır, bize gidiyoruz hayatım."

"O zaman neden az önce gitmeme izin verdin?" Dedi komik ama tatlı bi ses tonuyla. "Şaka. İnandın mı?"

"Hayır tabiki de." Dedi.

"Jungkook."

"Ne var?"

​​​​​"​​Seni seviyorum. Biliyorsun değil mi?" Jungkook sessiz kaldı ama yanakları kızarmıştı böyle çok şirin di.

"Neden aniden böyle bişey dedin ki ?!" Diyip elleriyle yüzünü kapadı. Küçük bi kahkaha attım. Daha sonra ellerini tutup yüzünü kapamasını engelledim ve konuşmaya başladım.

"Jungkook, biliyorum bana kırgınsın, üzgünsün ve güvenemiyorsun. Seni tekrar üzmemden korkuyorsun ama lütfen güven bana. Seni çok seviyorum Jungkook. Bana benden nefret ettiğini söylesen de. Sana aşığım kook. Senden vazgeçemem. Sen benim zaafımsın. Seni terk ettiğim gün, o gün (...)

Jungkook. O gün bunu yapmam gerekiyordu çünkü, eğer yapamazsam sana zarar gelicekti. Bak Jungkook, ben iğrenç biriyim. Sen çok safsın, sana aşıktım ve sana zarar vermekten, sana fazla bağlanmaktan korktum. Hayatımda ilk defa sevgilim olmuş gibi hissediyordum, ilk sevgilim değildin fakat son sevgilimdin. Senden sonra kimseye bakamadım, seni unutamadım. Ben bunları söylerken Jungkook ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Elleri hala benim ellerimdeydi, dudağına yaklaştım fakat geri çekildi. Geri çekildiğinde tüm beynim sarsıldı. "Jungkook..." Dedim fısıltılı ve​ çaresiz bir şekilde. "Lütfen affet."

Acınacak​ haldeydim Jungkooka baktığımda, ona baktığım anda gözünden bir damla yaşın süzüldüğünü gördüm. Ve daha sonra ...

​​​Jungkooktan

Tüm düşüncelerim birbirine girmişti. Ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum ve sonra kollarım istem dışı bir şekilde taehyungun ellerinden kurtulup onun boynuna uzandı. Hem ağlıyor, hem ona sarılıyor, hemde elimle onun sırtına vuruyordum. "Senden nefret ediyorum." Dedim ama o "sana aşığım." Dedi.

Taehyung ellerini belime sardı ve beni kendine çekti. "Ne kadar nefret etsen de, sen benimsin Jungkook. Ve şuan çok yorgunsun, uyu."

Ellerimi onun boynundan çekmeden kafamı onun göğsüne yatırdım. Gözlerim kapandı, uykuya daldım. ...

Uyandığımda bir odada uyuyordum, yataktan doğruldum ve etrafıma baktım sanırım burası onun eviydi. "Uyandın mı?" Diyerek girdi odaya, gözlerimi kapadım ve uyuyomuş gibi yaptım. Taehyung yanıma geldi; yatağa oturdu ve saçımla oynamaya başladı. "Uyandığını biliyorum kook." Ona arkamı döndüm. "Neden senin odandayım?" Dedim hafif bi ses tonuyla. "Niye olabilir sence? Ağlayarak bana sarılıp uyuya kaldığın için felan hmm?" Dedi tae.

Jungkook: O kelimeyi söylememeni söylemiştim daha önce! Taehyung: O kelimeye yükseldiğin için mi hmm? Jungkook: Siktir git uyuyacağım. Taehyung: Beraber uyuyalım mı?

Tam hayır diyecekken şimşek çakması ile irkildim, "şey beraber uyusak da olabilir aslında" dedim. Taehyung yanıma yattı "Bana sarıl korkmazsın." ,"Peki" dedim sessizce. Teni bana değdiği an titredim, kokusunu alabiliyor, nefesini duyabiliyordum. Ona sormak istediğim bi kaç soru vardı. "Taehyung.", "Efendim?" Dedi tae. "Birşey sorabilir miyim?" Dedim, "sor" dedi. Derin bi nefes aldım ve yüzümü ona döndüm. Yüzlerimiz çok yakındı. "Beni neden terk ettin?" Dedim. Eli belimdeydi, belimi daha çok kavradı. Konuşmaya başladı: "Bak, beni biliyosun duygularımı ve düşüncelerimi saklamam, açık açık söylerim. O zamanlar önüme gelenle flörtleşir, sevgili olur, takılır bırakırdım. Sonra sen girdin hayatıma, ilk defa aşık olmuştum ama kendi kişiliğimi biliyordum. Ben çapkın bı insandım ve senin saf enerjini suistimal edebilirdim. Sana karşı hiç bi şüphem yoktu, sana güveniyordum. Fakat ben. Ben kendime güvenmiyordum, kendime şüphe ediyordum. O yüzden o gün sana kısa bı mesaj yazıp senin toz pembe hayatından çıktım. Daha sonra, kimseyle bı ilişkim olmadı, hiç bir şey yaşamadım. Sen beni değiştirdin, beni iyileştirdin ama ben seni yaraladım. Ben seni çok seviyorum Jungkook. Aşığım sana.

O sırada gözlerim bulanıklaştı, hıçkırık tuttu ve ağzımdan tek bir söz çıktı. "Hyung, beni öper misin?" Gülümsedi ve dudaklarıma yaklaştı.

Bölüm sonu (devam edecek)...

Özlediniz mi beni??