Ertesi gün:

ARYA'DAN:
Her zamanki gibi yine çalan alarm sesiyle uyandım gözlerim kapalı telefonu arıyorum zır zır aman Allah'ım ne gürültülü bir ses diye mırıldandım. Tek gözümü aralayarak pikenin altında ki telefonu bulmamla derin bir ic çekip sonunda diyebilmiştim. Bugün hava biraz bozuk olduğu için hırka giymek gerekir diye düşünerek evden çıktım. Okula vardığım da tek bir isim aklımda baş harfi Miran.Kalbim ağzımda atıyor yaşama sebebim diye düşünürken karşıdan gelen ikiliye gözüm takıldı. Miran değil mi o ya dedim sessizce.

O yanındaki kız da kim? Sinirden elim ayağım titremeye başlamıştı.Tırnaklarımı avucumun içine batırdım. Dolan gözlerimle bakmaya devam ediyordum. Kıskançlık damarlarım da öyle deli akıyor du ki kızın saçını başını yolasım geldi. Miran'a ne diyecektim ki sana ne derse ne yapacağım. Allah'ım beni farketmemişti kızla birlikte yanımdan geçip okulun kapısından içeriye yöneldiler. Kız bizim yaşlarımızdasayılırrdı. Sorun büyük olup olmaması değildi. Hem bu dindar değil miydi? Benimle utana sıkıla konuşan Miran değil miydi? Neydi bu saçmalık şimdi. Sinirden tırnaklarımı yemeye başlamıştım. Zili duymamla sınıfa yöneldim. Nasıl gittiğimi bile anlamadım ama sınıfa varmıştım. Miran' a bakmadan sırama oturdum. Ona bakarsam kendime hakim olamayıp ağlayabilirdim. Kalbim sızlıyor çok seviyorum onu. Senin adının geçtiği her cümleyi her şarkıyı her şeyi sevdim. Bu kızın kim olduğunu öğrenmeliydim. Ya sevgililerse bu düşünce kalbime bıçak gibi saplandı.Uzun bir süre kendime gelemeyecektim. Teneffüs zilini duyar duymaz yalnız kalabilecegim bir mekan bulmam lazımdı.Neresi diye düşünmeden direk fırladım koşar adımlarla sınıftan. Kendimi merdivenlerin sonunda bekleyen sağda kantin ve soldaki mescit beni karşıladı. Şimdi mantıklı düşünmeliydim kantinde karşılabilirdik mescit daha mantıklı geldi. Mescide girdiğim de o güzel rutubetle karışık gül kokusu burnumu okşadı. İçeriyi incelemem gerektiği düşüncesi beni ele geçirdi. Tam anlamıyla huzur doluydu ve sessizliği beni benden alıyordu. Kenarda yerde katlı olan seccade ve namaz kıyafetleri vardı. Küçük bir kitaplık ve içinde kuran -ı kerim, meal, tefsir ve siyeri nebi vardı. Kitaplarda elimi gezdirdim. Saate baktığımda dersin başlamış olduğunu düşünerek hızlıca merdivenler den çıkarak nefes nefese kapıyı tıklayıp içeri girmek izin istemiştim. Hocam ben müdür yardımcısının verdiği afişleri arıyordum.O yüzden geç kaldım. Yalan söylemek hiç hoşuma gitmese de küçük bir bahaneyle bu olaydan kurtulmam lazımdı. Hoca ikna olmuş olacak ki tamam yerine geçebilirsin dedi. Hemen yerime geçiyordum ki gözüm kısa bir süreliğine Miran'ı bulmuştu. Ah mahzun, mahcup o koyu kahve gözler deldi geçti bağrımı.Bir insan kaç defa aynı yerinden ölebilirdiki. Aklima o kızın gelmesiyle sinirlenip yüzümü salladım sırama oturdum. Sena'nın nerdesin kızım sen ya demesiyle ona doğru hafif eğilerek sonra anlatırım diye fısıldadım.
Okul çıkışı hemen eve gitmek istemediğimden annemi arayıp çarşıda biraz işim var diye mesaj atmıştım.

Miran'dan:

Süt kardeşim Şeyma'dan geçen hafta bizim okula naklini aldırdığıni duymuştum. Okula giderken Şeyma' yla karşılaştık. Selamın aleyküm kardeşlerin en güzeli nasılsın? Sen kilo mu aldın? Aleyküm selam Miran abi de sen sabah sabah şaka mısın yaa!!! Aşk olsun kalbimi kırdın. Hiçte kilo almadım.😪 Bir kere ben bol giyiniyorum tamam mı hıh😒 Kızma çitlembik. Sevdiğimiz den takılıyoruz. Sen bana bakma aferin sana hep böyle bol giyin. Tesettürüne dikkat et!🤗
Tesettür ederim abi demişti. Bu nasıl espiri deyip birbirimize bakıp kahkahayı bastık. Okula vardığımızda ayrıldık Şeyma'yla. Sınıfta olan kişilere bakarak sırama yöneldim. Arya daha gelmemişti sanırım. Sırası boştu. İlerleyen saatlerde Arya bu tarafa bakmıyor suratı sirke satıyordu. Aman banane sanki demi yani. Yotube den dinlediğim sesli kitabı dinlemeye devam ettim. Ara sıra yine onu gözlemliyordum istemsizce. Teneffüs zili çalınca ayağa kalkacakken gözümün ilgisini çektiği bir hareketlilik vardı. Kafamı kaldırdığımda Arya o kadar hızlı adımlarla sınıftan çıkmıştı ki bir an bir yeri mi ağrıyor diye düşünmeden edemedim. Kapıya yönelip onun gittiği yöne bakınmaya başlamıştım ki koridorda onu görememiştim. Ders zili çaldı kantinden yukarı doğru çıkarken bir çift ayakkabı gözüme erişti. Bu pembe ayakkabılar bi dakika bunlar Arya'nındı. Ama onun mescidde ne işi vardı bu saatte. Sonuçta namaz vakti değildi.Nöbetçi öğretmenin hadi herkes boşaltsın burayı demesiyle sınıfa yöneldim. Ders başlamıştı ki Arya hala gelmemişti.Geçen 15 dakikanın ardından Arya kapıda belirdi. Hocadan müsaade isteyerek yerine yöneldi. Benim ona baktığımı görünce nedense sinirlenerek sırasına oturdu.b

Bu kıza ne oluyor yaa diyerek bir sabır çektim. İçimden bir derdimi var acaba bana öldürücü bakışlar atıyordu. Ama kısacık bakışmamızda bile kalbime anlam veremediğim bir şeyler oluyordu. Son günler de bir tuhaflık hakimdi içimde bunu biliyordum.

Yazardan:Birbirlerinden habersiz genç aşıklarımız uzun süren bir sömestir tatilinin ardindan bakalım neler yaşayacaklar?