BAŞTA ULU ÖNDER MUSTAFA KEMAL ATATÜRK VE SİLAH ARKADAŞLARI OLMAK ÜZERE BÜTÜN ŞEHİTLERİMİZİ SEVGİ SAYGI VE MİNETT İLE ANIYORUZ...

2002-ŞIRNAK

" turap turap"diyerek peşinden koşan küçük kızı umursamıyordu turanalp . turanalp'in daha doğar doğmaz başına bela olmuştu bu küçük kız.

Turan 8, umay ise 4 yaşındaydı ve bu küçük kızın kendinden büyük hayalleri vardı

Turanalp'la evlene bilmek gibi.

Turanalp asla ciddiye almıyordu bu küçük kızı.

arkasını dönüp küçük kıza baktı"ne var yine"dedi

Küçük kız yeşillerinin arasından ona masum masum baktı "neten peni peklemiyon"diye sızlanmaya başlamıştı.

Turanalp ise göz devirdi "git kendi yaşıtların ile oyna umay"dedi umursamazca umay ise her zamanki gibi inatlaşmaya devam etti.

"Hayıy çen nereye pen oraya"dedi minik adımlarının aksine turanalp'e yetişe bilmek için koca koca adımlar atmaya çalışırken.

Turanalp sıkkın bir nefes verdi bu kız son 8 yılının belasıydı oda yetmezmiş gibi turanalp'le evlenme niyetindeydi.ama turanalp bunları hiç ciddiye almıyordu çünkü kendisi karşı lojmandaki serpili seviyordu serpilde turanalp'i seviyordu aslında ama bazı şeyleri yaşaya bilicek imkanları yoktu.serpil'in babası turanalp'in babası hayri komutanın askeriydi. teğmen hasan beyin tek kızıydı turanalp ile de aynı sınıftaydı.

Küçük kız büyük bir özgüvenle "turap pen acker olcam"dedi turanalp ise kızı hiçbir şekilde ciddiye almamıştı çünkü onu asker olarak hiç düşünmemişti küçük kıza baktı "iyi"demek ile geçiştirdi

Umay o gün bir saniye bile ayrılmadı Turanalp'in yanından kavga ettiler küçük kız yine Turanalp'la evlenicem diye tutturdu Turan ise her zaman ki gibi umursamadı ve yine bir günü her zamanki gibi birlikte kapattılar.

Günümüz

2022-ŞIRNAK

Umay büyümüştü umay istediği gibi bir asker olmuştu o sadece asker kızı değil

Kıdemli üsteğmen Umay Ak'tı

Komutan Umay Ak'tı o ve karşısında kimse duramazdı.

bu gün İdil ile yeni timimiz ile tanışıcaktık BOZ timi.ben ve idil için yeni bir deneyim değildi ama yeni bir tim demek onlar için yeni başlangıçlar demekti.

PEKİ ONLAR KİM MİYDİ??

Onlar artık 8,değil 10,kişiydi

ONLAR BOZ TİMİYDİ

YÜZBAŞI TURANALP ÖZÇELİK.

KIDEMLİ ÜSTEĞMEN UMAY AK.

TEĞMEN SELÇUK YENİLMEZ.

TEĞMEN TUĞAY BOZKURT.

ASTSUBAY KIDEMLİ BAŞÇAVUŞ İDİL DEMİREL.

ASTSUBAY KIDEMLİ BAŞÇAVUŞ BERKAY KAHRAMAN.

ASTSUBAY BAŞÇAVUŞ ALAZ TÜRK.

ASTSUBAY KIDEMLİ ÜSTÇAVUŞ

OĞUZHAN SAVAŞ.

ASTSUBAY KIDEMLİ ÇAVUŞ ASAF DEMİR.

ASTSUBAY ÇAVUŞ AKIN POLAT.

Onlar tim değil aileydi

BOZ aile demekti.

BOZ timi tüm oyunları bozardı.

Gölge gibi görünmez baykuş kadar sessiz kurt kadar gözü karaydı.

BOZ TİMİ ORTAMA GİRİNCE HERKES

GERİ ADIM ATARDI ÇÜNKÜ ONLAR

BOZ TİMİYDİ...

Umay ve İdil yanyana akeriyeye girdiler

Umayın babası Akif komutan ve hayri komutan karşıladı onları.

Akif bey kızına gururla bakıyordu yüzünde gururlu bir tebessüm vardı.

Hayri beyde aynı şekildeydi Umaya bakarken fazla gururluydu gözlerinde sıcacık bir ifade vardı.

İdil ile hemen selama durduk Akif komutan ve Hayri komutan da başları ile selam verdi.

babamın elini öptüm ardındanda Hayri amcanın. Benim ardımdan İdilde öptü Hayri Komutan ve Akif komutanın elini.

Akif gögüsünü kabartarak bağırdı

"ASKER!"

İdil ile aynı anda pozisyon alıp "EMREDİN KOMUTANIM!"dedik

Hayri komutan sıcacık bir tebessümle baktı

Akif komutan Hayri komutana baktı sonra başı ile onaylayıp askeriye bahçesine yürümeye başladı bizde arkasından ilerledik.

Tam karşıda bir tim vardı.

Boz timi bütün heybeti ile bize bakıyordu

onları incelerken tanıdık bir yüz gördüm bu o muydu? Aklıma tek bir isim geldi o an TURANALP ÖZÇELİK.

dikkatlice bakmaya devam ettim Turanalp'e. içimden dua etti o olmaması için ama oydu o TURANALP ÖZÇELİKTİ o çocukluk aşkımdı. Asla karşılık alamadığı sevdamdı çocukluğumdu O.

Turanalp'te dikkatlice Umayı inceledi

O an hepsi AKİF komutan ve Hayri komutana selam durdu.

Akif ve hayri komutan aynı anda "ASKER!"diye bağırdı hepsi aynı anda "EMREDİN KOMUTANIM!"diye bağırdı

Akif komutan kızı Umay ve İdile baktı

"Boz timi aranıza katılan yeni askerlerimiz var."dedi ve ardından" KIDEMLİ ÜSTEĞMEN UMAY AK ,ASTSUBAY KIDEMLİ BAŞÇAVUŞ İDİL DEMİREL"diye bağırdı

O an bütün tim ciddiyetle bize baktı aynı şekilde ben ve İdilde onlara baktık

Hayri komutan bize döndü

"İYİ İŞLER BAŞARICAĞINIZI UMUYORUZ ASKER!"diye bağırdı sonra tekrar bizde dahil herkes pozisyon aldı sonra Hayri albay Ve Akif yarbay küçük bir baş selamı ile yanımızdan ayrıldı

Boz timi ile başbaşa kaldık

Aralarından kumral yeşil gözlü heybetli bir asker."Sizin gibi güzel askerlerle aynı timde olduğum için çok şanslıyım umay hanım"dedi turanalp pür dikkat bizi dinliyordu konuşmadan başımla onayladım Turanalp hayla bana bakıyordu bende ona.

Daha 4 yaşında karşılıksız aşkı öğrenmiştim ben. Peki neydi beni ona bağlayan bazı yaralar kapanır derlerdi yalanmış benim yaralarım kapanmıştı ama izleri hala ordaydı.

Turanalp'e bakınca çocukluğumu hatırlıyordum nede güzel günlerdi aslında şu an bakınca.

Hiçbir şey mazide kalmamıştı hepsi şu an önümüzdeydi.

Düşüncelerimden ayıldığımda İdil "o çeneni eline veririm"diye sertçe daha deminki askere bağırıyordu.

Konuyu pek umursamadım biri elini uzattı sarışın heybetli kehribar gözlü bir askerdi elini sıktım "hoşgeldiniz komutanım ben Tuğay Bozkurt "dedi

"Umay Ak "dedim sadece

İdil Turanalp'e elini uzattı "tanıştığıma memnun oldum komutanım"

Turanalp hemen elini sıktı ve oda başı ile onayladı.

Sonra o kumral yeşil gözlü heybetli asker tekrar bana baktı "Bu arada berkay ben komutanım"dedi

Elini sıktım "Umay Ak"dedim sadece

O günü bu şekilde kapattık

Sabahın 7,sinde askeriye bahçesinde yeni gelen erlere dövüş dersi veriyorduk daha doğrusu ben ve idil veriyordu boz timi ise izliyordu.

Bir asker tam bana atak yapıcak'ken elini yakalayıp ters çevirdim o an askerden bir inleme yükseldi soğuk ve resmi bir sesle"Yanlış atak yapıyorsun o şekilde yaklaşırsan karşı taraf kolayca kolunu çevirebilir ve bu senin güçten düşmene sebep olur"dedim ve kolunu bıraktım.

Asker canı acımasına rağmen beni ciddiyetle dinledi.

o an İdilin başka bir askere yaptığı atak ile koray denen asker'den de bir inleme koptu ve yere yığıldı İdil sert ve soğuk bir sesle "Düşmanın karşısında da mı böyle ezilip büzülüceksin asker"diye bağırdı ardından "revire götürün şunu "dedi. diğer askerler iki arkadaşlarınında koluna girdiler ve revire ilerlediler İdile ciddiyetle baktım

" böyle devam edersen elimizde adam kalmıyacak"

İdil gülümsedi"Sıkıntı onlarda çok naifler komutanım"dedi

İkimizde gülmeye başladık boz timi bize ilerledi berkay gülerek "umay komutanım İdil komutan asker bırakmadı"dedi gülerek

İdil alayla "Sizin askerleriniz çok naif benim problemim değil bu"dedi.

Oğuzhan bana ve Turanalp'e baktı "Umay komutanım'ın karşısına eğtimlerde Turanalp komutanım çıkmalı bence"dedi

berkay hemen katıldı"keyifle izlerim "dedi.diğerleri ses etmedi

Turanalp Barkaya sertçe baktı "Benim erlerle işim olmaz biryeri kırılır şimdi birde onunla uğraşmayalım"dedi

Alayla baktım o an ona İdil konuştu benim yerime "Çok iddialı konuşuyorsunuz yanlız komutanım"dedi

Turanalp alayla beni süzdü.

O an meydan okurcasına ona baktım ve dövüş meydanına çıktım Turanalp alayla baktı sonra karşıma geçti.

Bana alayla baktı "cidden bunu yapıcakmısın " dedi

kararlı gözlerle ona baktım

İlk hamleyi o yaptı hemen kolunu çevirdim ama o anda bana yaptığı atak ile beni ters çevirip omuzuna aldı sonra yavaş bir şekilde yere bıraktı

Sonra soğuk bir sesle "Doğru yaklaşıyorsun ama yanlış atakların var"dedi

Ani bir atak ile Turanalp'i yere serdim."Dikkatin çok çabuk dağlıyor komutan"dedim soğuk ve alaylı bir sesle

alayla baktı sonra yerden kalktı "Bu kadar saçmalık yeter"dedi ve arkasını dönüp gitti

O an Tuğay denen asker geldi yanıma "Sizi sevdim"dedi resmi bir dille

Berkay hemen atladı"Size katılıyorum Tuğay komutanım"dedi berkay

Tuğay ise ciddi bir tavırla "Sen bana katılma pezevenk"dedi ve oda ağır adımlarla yanımızdan ayrılmaya başladı.

Akın ve Asaf gülmeye başaldı Berkay sert bir tavırla "Komik mi lan " dedi ikiside anında ciddileşti.

Ben ise hepsinin bu halini tebessümle izledim

Belki bir ATEŞ timi değili ama BOZ timi de çok ayrıydı BOZ gerçektende aileydi biz tim değil aileydik.

Vatan için bu toprağa vericek çok canımız vardı belki ama her ne olursa olsun birbirimizi koruyacaktık çünkü Boz timi bu demekti.

BÖLÜM SONU