2.bölüm

ilk defa kitap yazıyorum deftere birşeyler karalamak dışında umarım saçmalamıyorumdur.bu sene benim için önemli bu yüzden düzenli bir şekilde yazamıyorum kusura bakmayın

-

dershaneye girdik meva kendi sınıfına gitmişti ve bende sınıfıma doğru yürüyordum ki bir, bana çarptı yüzünü gördüğümde ise kalakaldım.metrodaki çocuk.

-senin burada ne işin var

-burası bir dershane herkes niye geliyosa bemde ona geliyorum seninle bir işim yok uzatıp abartma artık

dedi ve gitti çok sinir olmuştum ama haklıydı onu görmezden gelicektim ve bu kadardı zaten bugün babamla yemek yemeye gidecektim moralimi bozmak istemiyordum annem ve babam ben 8 yaşımdayken boşandılar annem ahmet abiyle evlendi ahmet abi iyi bir adamdı ama hiç o baba sevgisini hissettirmedi hissettiremezdide zaten boşandılar diye ilk başlar üzülsemde şuan ikiside böyle daha mutlu bu yüzden sorun etmemeye çalışıyorum

babamla kalmak isterdim.çok isterdim.annem hiçbir gösterime,toplantıma gelmezdi.beni hiç tebrik etmedi hep görmemezlikten geldi ama tek bir hatamda odama kitlerdi cezalı olduğumu söylerdi pek anne kız gibi değiliz sanırım bunları düşünürken sınıfa geçtim ve sırama oturdum o çocuk arkamdaydı arkamda oturuyordu

hoca yoklamayı aldı alırken isminin emir olduğunu öğrenmiştim ondan sonraki dersler pek birşey olmadı çıkışta mevayla birlikte eve gittik dondurmamı alıp dizimi açıyordumki bir numaradan mesaj geldi

05***-bu soğukta dondurma mı yiyosun hasta olucaksın kıvırcık.