İLAYDADAN...

Ateş Bey geldiğinde bir anlığına o da herkes gibi gidicek zannetmiştim üzülmüştüm hatta korkmuştum çünkü eskki doktorumda en son benle konuştu ve bir daha gelmedi ya aynısı olsaydı diye düşünmeden edemedim.İlk okuldan bu yana herkesten yediğim darbeler yüzünden kimseye birşey anlatamıyordum günlük tutuyordum ama onu yazarken de iç sesim susmuyordu sürekli konuşuyordu bende onu susturmak için müzik dinliyordum müzik dinlemezsem yine ortaya çıkıyor sürekli konuşuyor ve susmuyordu hatta bunla alakalı bir olay da var.Anlatim hemen benim evim balkonlu balkonda oturuyorken bir anda ortaya çıktı birşeyler söyledi ama ne söyledi hatırlamıyorum ve ben bir anda gülgüm elimde telefon yok kitap olsa derler kitaptan bir sahne geldi ona gülüyor ama yok durduk yere bir anda gülmeye başladım sonrasında ise komşularım psikolojimin bozuk olduğunu düşünüp ilk başta psikiyatre götürdüler ama psikiyatri ise buraya gönderdi ve 1 aydır burada yatıyorum. Burada psikolojisi normal olan var ama konuşmak istemiyorum sürekli odamdayım odam benim güvenli alanımdı odamdan dışarı çıksam kendimi huzursuz hissediyorum sürekli etrafıma bakıyorum ve ellerimle uğraşıyorum(ellerimle uğraşıyorum derken de tırnak kenarlarını yoluyor kanatıyor o manada söyledim.) Neyse çok konuştum ben gidip müzik dinleyip günlüğümü tutim.Bir sonraki bölümde görüşürüz.

Günaydınlarr herkesee umarım kitabımı beğenirsiniz ilham gelmediği için fazla yazamıyorum ama aklıma geldikççe yazcamm..