2. Bölüm

Bunları duyunca aniden bir gülme geldi ve durduramadım kahkaha attım ben gülerken o da bana bakıyordu kendimi toplayıp

‘’ sen deli misin ya neyden bahsediyorsun ,düşler ülkesiymiş hadi canım ya başka ‘’

‘’ asıl deli sensin ,dediğimi duydun bunlar gerçek şaka yapmıyorum yani senin dediklerin çok normal zaten ‘’

Bir an durdum ve yüzüde gayet ciddiydi şaka yapar gibi bir hali de yoktu acaba rüyamı görüyordum hep o izlediğim filmler yüzünden kesin rüyadaydım ,başka bir açıklaması olamazdı zaten dimi

Evet uyanacağım birazdan bitecek derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım gözlerimi açtığımda her şey bitecek ve ben uyanacağım . gözlerimi açtım o adam hala karşımda bana bakıyordu aynı evdeydim neler oluyor ya kendimi çimdikledim ve canım acıdı , ne rüya değil mi tekrardan derin bir nefes aldım kendime sağlam bir tokat geçirdim

‘’ acıdı ne acımaması gerek ,uyanmam lazım şuan neler oluyor be kamera şakası veya sosyal deney mi yoksa söylesene ‘’

‘’ bak gerçekten delisin sanırım kendine vurman boşuna her şey dediğim gibi o bahsettiğin kavramları da senden duydum ‘’

‘’ ya saçmalama öyle şey mi olur yok, dünya da senin anlattığın gibi bir yer yok anladın mı ‘’

‘’ aynen öyle dünya diye bir şey de burada yok , yeter bu kadar gerçeği anlat amacın ne neden buraya geldin’’

‘’ bak ben gerçeği söylüyorum zaten hem saçma anlattıkların ,korkuyorum artık ben uyanmak istiyorum bu rüyadan lütfen bitsin artık lütfen ‘’

Daha fazla dayanamayıp dışarıya çıktım , etrafa bakmaya başladım bom boştu her yer tek ev burasıydı biraz daha ilerledim ve ağaçların olduğu yere gittim göz gezdirmeye başladım bir şey fark ettim o an yaklaştım , bu ne böyle ağaçta ki garip meyveler de neydi daha önce hiç görmemiştim rengi kırmızıydı ve dokusu aynı kiviye benziyordu ama alakası yoktu etrafında da küçük küçük benekler vardı biraz daha incelemek için tekrardan etrafa baktım ve bir tabela gördüm hızla oraya koştum ama şok olmuştum tabela hava da duruyordu ne onu tutan ayakları vardı ne de bir yere asılmıştı boşlukta duruyordu üzerinde ise ÇALTI ORMANI yazıyordu elimi uzattığımda saydam olduğunu anladım elim içinden geçiyordu tutamıyordum onun şokunu atlatıp neler olduğunu anlamaya çalıştım ne yani doğrumu söylüyordu gerçekten de başka bir yerde miydim hızla eve koştum

‘’ anlat her şeyi neresi burası oradaki tabelalar nasıl öyle ağaçlar neden farklı anlat ‘’

‘’ dediğim gibi DÜŞLER ÜLKESİ burası hepsi bu kadar ‘’

‘’ iyi de nasıl olabilir ki bu böyle bir şey sadece filmlerde olur kitaplarda olur saçmalık bu delireceğim şimdi’’

‘’ yani akıllı olduğunu mu düşünüyorsun sen , komikmiş ‘’

Ters bir bakış atıp koltuğa oturdum düşünmeliydim neler olduğunu neredeyim ben ,nasıl geldim buraya aklımda bir sürü soru vardı

‘’ kimsin sen ‘’

‘’ ben , eftal , EFTAL YILDIRIM sen kimsin ‘’

‘’ ARAZ ÇELİK TAŞKIRAN ‘’ peki ne işin var benim bölgemde ‘’

‘’ bilmiyorum gerçekten, neler olduğunu anlamıyorum ki sana anlatayım en son aileme gidiyordum arabam bozuldu o manyak adamdan kaçarken ormana girdim sonra kayboldum ve buradayım başka bir şey yok işte, ben evime gitmek istiyorum ‘’ daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım tutamıyordum kendimi rüya olmalıydı az önce gördüklerim ya da şaka ama gerçek olamazdı düşündükçe daha fazla ağlıyordum o adam da karşıma oturmuş sadece bakıyordu

‘’ tamam ağlama karşımda artık , anlattıkların mantıklı değil o dediğin yere de gidebileceğini sanmıyorum hava karardı gece tehlikelidir burası sabah ne yapmak istiyorsan yaparsın ‘’

Deyip gitti ne garip birisi be, ağlamayacakmışım bir de sanki onun başına gelmiş gibi davranıyor uyuz elinde battaniye ve yastıkla geri gelip yere attı

‘’ koltukta uyursun ‘’

‘’ ne burada mı kalacağım hayatta olmaz ben gidiyorum’’

‘’ nereye gideceksin acaba ‘’

‘’ evime ‘’

‘’ gidemezsin ‘’

‘’ sanane , senden izin alacak değilim ‘’

‘’ peki sen bilirisin ben uyardım seni’’

‘’ her şey için sağol ‘’ deyip evden çıktım nereye gideceğimi bilmesem de eve dönmem gerekiyordu ormana doğru ilerledim garip bir şeyler vardı hiç ses yoktu ormanda ve bu sessizlik geriyordu beni yerden bir odun aldım en azından kendimi savunabilirdim ilerlemeye devam ettim neredeyse yirmi dakikadır yürüyorum ama hala yolu bulamadım sanki daha da kaybolduğumu hissediyordum ama pes etmek yok ne olursa olsun yolu bulacağım ilerlerken çok güzel bir çiçek gördüm ve dikkatimi çekti çok da güzel kokuyordu dokunmak istedim tam dokunduğum anda arkamdan bir ses geldi ama arkama bakmaya cesaret edemiyordum

‘’ kim var orada ‘’ ses yoktu arkama baktığımda kimseyi göremedim ama sessizliğin içinde aniden gelen ses iyice korkmama sebep olunca hızla koşmaya başladım ne kadar koştum bilmiyorum ama artık nefes alamıyordum derken aniden bir şeye çarpıp yere düştüm kafamı kaldırdığımda siyah pardösülü birini gördüm fakat yüzü görünmüyordu

‘’ kimsin sen ‘’ üzerime doğru eğilip

‘’ asıl sen kimsin , bu saate ne arıyorsun burada ‘’

‘’ şey ben kayboldum evime gitmeye çalışıyordum ‘’

‘’ evine demek sen buralı değilsin farklı kokuyorsun , kimsin sen ‘’

Korkuyordum ne diyeceğimi de bilmiyordum hızla yerden kalkıp kaçmak için yer aradım ve geldiğim yöne doğru ilerledim bir anda önümde belirdi hızla arkama baktığımda arkamda duruyordu tekrar önüme baktığımda önümdeydi şaşkınlıkla ne yapacağımı bilemezken üzerime doğru yürümeye başladı geri geri gitmeye başladım korkudan kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu adeta derken ağaca çarpıp durdum sanırım kaçacak yerim yoktu artık

‘’ kaçacağını sanman ne kadar da komik ‘’

‘’ kimsin sen , çekil yolumdan gideyim ‘’

‘’ hayır , öyle bir şey olmayacak unut bunu sonun geldi ‘’

Elinde ki bıçağı havaya kaldırdı sanırım gerçekten de sona gelmiştim kaçacak yerim kalmamıştı gözlerimi sımsıkı kapattım .