T.H.V

Patronun sert ve kızgın ses tonunu duyunca suçluluk duygusu hissettim ve patronun jungkook'un da bugün geç kaldığından bahsettiğini duyduğumda yumuşak bir iç çektim.

"Evet ,uyuya kalmıştım."

Utangaç bir tavırla söyledim ve elimle ensemin arkasını ovuşturuyordum.

"Çok özür dilerim,hazırlanıyorum ve birkaç dakikaya orada olacağım."

Çabucak giyinip işime doğru koştum, patronun sesi aklımda tekrarlanıyor su.

Geldiğimde , jungkook'un patronun ofisinin önünde durduğunu,bira endişeli göründüğünü ve içeri girmekte tereddüt ettiğini gördüm.

J.J.K

Arkamı döndüğümde Taehyung'u gördüm, biraz rahatlamıştım.

​​​​​​Çünkü tek geç kalan ben değildim.

Sonrasında bana bakıp yürümeye başladı.

Dün söylediklerim yüzünden hâlâ utanıyordum bu yüzden hemen önüme döndüm.

T.H.V

Yanına geldiğimde arkasını döndüğünü gördüm ve biraz rahatlamış göründüğünü fark ettim.

Bugün geç kalan tek kişinin o olmadığını görünce hafifçe kıkırdadım,bu benim içinde bir rahatlama oldu.

Ona yaklaştığımda hızla arkasını döndüğünde dün söylediklerinden hâlâ utandığını hissediyordum.

Yanına uğramadan önce yumuşak bir kahkaha atmaktan kendimi alamadım.

"Dün yüzünden hâlâ utangaç mısın?"

Başımı hafifçe eğerek alaycı bir gülümsemeyle söyledim.

J.J.K

"Hayır utanmadım!"dedim ve hemen kapıyı tıklatıp içeriye girdim.

T.H.V

Utancını nasıl saklamaya çalıştığını eğlenerek ,çabuk inkar etmesine tekrar güldüm.

"Mhm, elbette, bu yüzden bana bakmayı reddediyorsun."

Kapıyı çalıp ofise girmesini izlerken hafifçe mırıldandım.

J.J.K

Utananarak ofise girdim.

Patron sinirli bir şekilde bize bakıyordu.

T.H.V

Ben de jungkook'un peşinden gittim,ofise girdim.

Biz içeri girerken patronumuzun bize onaylamayan bir bakış attığını fark ettim.

İkimizin de bugün geç gelmiş olmamızdan etkilenmediğini açıkça söyleyebilirdim.

​​​​​ ____

Patronumuz bizi azarladıktan sonra hızla odadan çıkışını izledim.

İşinin daha ikinci gününden azarlandığı için oldukça mutsuz ve üzgün görünüyordu.

J.J.K

Patron bizi azarladıktan sonra hızla dışarı çıktım.

İşime yeni başlayan biri olarak ikinci gününden azarlanmak beni çok üzmüştü.

Taehyung beni takip etti ve üzgün olduğumu anlamış olmalı çünkü hemen yanıma geldi ve sırıtarak şöyle dedi;

"Hayatında hiç azarlanmadın mi, bebek gibi ağlayacak mısın?"dedi.

Ve bende "hayır ağlamayacağım. Sadece yeni başladığım bir işte azarlanmak biraz üzdü."

Dedim ve kendi çalışma alanıma gittim.

T.H.V

Jungkook ağlamama konusunda ısrar ederek başını salladığını görünce hafifçe kıkırdadım.

"Hımm, elbette."

Tepkisi beni eğlendirerek onunla daha çok dallga geçmemi sağlıyordu.

O çalışma alanına doğru yürürken bende onu takip ediyordum ve oldukça rahatlamış görünerek yanındaki masaya oturdum ve ona şunları söyledim:

"Seni üzmmesine izin verme,kendini daha iyi hissetmmeni sağlicaksa herkesi, özelliklede beni azarlıyor" dedim.

J.J.K

Bu ne anlama geliyordu?

Neden bana endişelenmememi söylüyordu?

Bunları düşünürken bir yandan da işimi yapıyordum ama ne kadarını yapabildiğim tartışılırdı.

Bilmediğim bir nedenden dolayı kalbim hızla atıyordu.

T.H.V

Jungkook'u çalışırken görünce bir an sessizce ona bakmaya, düşünmeye ve onu gözlemlemeye devam ettim.

Neden ona üzülmemesini söyledim?

Sanırım onu mutsuz yada üzgün görmekten hoşlanmadığım içindi.

Onu çalışırken izlerken,kalbinin nasıl hızlı attığını görünce sessizce kıkırdadım.

Onu bu kadar sinirlendiren şeyin ne olduğunu merak ediyordum?

J.J.K

Ona baktığımda kıkırdadığını görebiliyordum ve bu beni çok sinirlendiriyordu ama aynı zamanda da gülümsemesini görmek beni mutlu ediyordu.

T.H.V

Orada oturup onu izlerken hafifçe kıkırdadığımda , onun bundan rahatsız olduğunu ve sinirlendiğini fark ettim.

Hayal kırıklığına uğradığı açıktı,ama aynı zamanda küçük bir neşe ve mutluluk duygusu da hissediyor gibiydi, muhtemelen ona gülümsediğim ve güldüğüm içindi.