Kozanlar geldiğinden beridir mutfakta telaş devam ediyordu çaylar pasta börekler tatlılar tuzlular o kadar çok çeşit vardı ki sanki kraliyet ailesi gelmiş gibi hissettim içerde ne olduğunu çok merak ediyordum fakat içeri girmem yasaktı herkes gitmişken sabahtan beridir bana bakan baklavalarla göz göze geldik hemen elime alıp ağzıma bir tane attım dilimle dudaklarıma şerbet bulaşan yerleri yalıyodum ki

Esma ablanın sesiyle arkama döndüm rüzgar ağaya bişey isteyip istemediğini sormuştu ağada öylece bana bakıyordu o an o kadar utanmıştım ki kımkırmızı olduğumu eminim ağada orda daha fazla durmak istemedi ki yok deyip salona geçti Esma abla kız bu ağ seni izliyordu dedi

-Yok be abla sana öyle gelmiştir deyip geçiştirdim olabilirmiydi ki derken içim içimi yedi hizmetlilerden biri Esma ablayı çağırdı isteme başlayacak diye hızla ordan ayrıldılar.

Bir süre geçtikten sonra salondan sesler yükselmeye başladı konağın kapısı açıldı bir adamın elinde selim feci şekilde dayak yemiş konağa doğru getiriyordu selimi o halde görmek biraz olsun üzülmüştüm gerçi ben ölsem onların umrunda bile olmazdı ama benim insanı değerlerim vardı derken sesler gittikçe daha yükselmeye başladı Esma abla nefes nefese yanıma geldi

-Dur kızım sana şöyle bir bakayım maşallah pek güzelsin

-Esma abla ne diyorsun sen iyice kafayı yedin dedim gülerek

-Rüzgar ağaya kimi istediler biliyo musun dedi

-Yoo bilmiyorum kimi istedi rüzgar ağ

-Seni istedi güneşim seni derken

Benim ağzım açık kalmış bir şekilde Esma ablanın dediklerini algılamaya çalışıyorum

-Esma abla şakaysa hiç komik değil

-Kızım ben böyle birşey için neden sana şaka yapayım içeri de olup biteni anlatmaya başladı ben her defasında biraz daha şok olmuştum Hadi bak biraz daha gitmezsek rüzgar ağ gelip seni götürecek dedi

Esma ablayı takip edip salona girdim ilk baktığım kişi babaannem oldu beni öldürecek gibi bakıyordu diğerlerinin ondan de farkı yoktu. Rüzgarın dedesi gel kızım yüzüklerinizi takalım deyince ben olduğum yerde kaldım çünkü her an biri kamera şakası diyecek gibi geliyordu Rüzgar Ağa belimden hafifçe tutup dedesinin yanına doğru gittik bana dokunuşla resmen vücudum alev gibi oldu yüzüklerimiz takıldı tek tek herkesin elini öpmeye başladım Rüzga ağa elindeki kocaman gül buketini bana uzattı Teşekkür edip gülümsedim Rüzgar Ağanın annesi Berivan hanım bana çok güler yüzlü ve sıcak davrandı Mustafa ağa da baba şefkatiyle bakıyordu yüzüme ama bizimkiler için aynı şeyi söylemek mümkün değil beni bir kaşık suda boğsalar ancak rahat edeceklerdi onların elini öpmek için gidiyorum ki babaannem hemen kaş göz yaptı bu demek oluyordu ki yaklaşma onların ellerini öpmeme izin vermediler ama diğerlerini bişey belli etmediler herkes hayırlı olsun kızımız çok güzel hanım hanımcık diyordu yengelerim yetim öksüz kızda ne buldularsa diyordu benim duyacağım şekilde Berivan hanım durgunluğum dan anlamış olacak ki gel kızım yanıma otur dedi yanına oturduğum da bana sevdiğim yemekleri, renkleri, daha bir sürü şey sordu okul birinci olduğumu duymuş çok güzel bir okul kazandığım için tebrik etti sonradan dank etti ben evleniyodum şimdi nasıl okuyacaktım derken içeri kilolu yaşlı bir amca girdi konuşmaya başladığın da yer yarılsana içine girsem diye düşündüm demek ki rüzgar ağ beni istemeseymiş beni akıl hastası olan birine vereceklerdi gözlerim dolmaya başlamıştı ağlamamak için kendimi sıkıyorum diğerleri beni öyle küçük duruma düşmüş görünce zevkten dört köşe oldular ben okul hayali kurarken onlar beni evlendirip başlarından atma planı yapmıştı derken Adam parasını istiyordu Mustafa ağa parayı verecekti Rüzgar ağa kabul etmedi ve bir anda adama haklısın dedi nasıl haklısın yani beni onun oğluna mı? Vereceklerdi bizimkilerin yüzü gülmeye başladı derken Rüzgar ağa o benim dedi beni sahiplendi ben kimsesiz değildim artık bu sefer bana gülenlerin suratında şok olmuş bir ifade vardı kuzenlerim neredeyse ağlayacaktı yengemler de aynı şekilde asla vermeyiz kızlarımız diyordular çünkü rüzgar ağa kızlardan birini vermesini istedi dedem yalvarmaya başladı suratına sert bir yumruk yedi kimse hiç bir şey yapmadı bu yumruk bana yapılan şey için bir bedeldi ne kadar da iğrenç insandı bunlar bende onların kanıydım bende onlardandım hiç tanımadığım adam beni kan bağım olanlardan koruyordu. Adam parasının iki katı alacağını öğrenince sevine sevine gitti diğeri de rahatlamıştı

Rüzgar ağa

-Güneş sen artık odana git demişti

Bende ailesiyle vedalaşıp güllerimi alıp odama doğru ilerledim

Elimdeki güllere ve parmağım da ki yüzüğe bakıp gülüyordum ki odamın kapısı sert bir şekilde açıldı Babaannem yengelerim kuzenlerim ölümcül bakışlarıyla bana doğru bakıyorlardı hemen adam kuyruk mu? Salladın ne yaptın da senin gibi uğursuzu istedi diyerek bir tokat yedim babaannem den daha fazla dövecekti ki Esma abla engel oldu

-Hanımım durun yarın kızı alışverişe götürecekler bunu hesabını vermezsiniz kozanlara dedi

-Esma senin sesin çok çıkmaya başladı koruyup durma şu uğursuzu

-Hanımım selim elleri de farkın da mısınız bilemem Rüzgar ağ bu kızı öyle de böylede alır sizin ona güçünüz yetmez şuan sinir den bunları düşünemiyo olabilirsin ama benden söylemesi demişti

Esma abla'nın dediklerinde haklı olduğunu düşündülerki odandan çıkmaya başladı eda o sırada bana dönüp rüzgar ağa da o konak da o zenginlik de benim hakkım ben hakkım olanı alıcam benim abim kaçırdı o kızı berdel benimle olması lazımdı senin gibi ezikle değil ama bu yanına kalmayacak unutma bunu deyip odayı boşalttılar

Esma abla gelip saçımı sevdi ahh bahtsız kızım ah benim güzelim üzülme geçecek çok yakında hepsinden kurtulacaksın çok mutlu olacaksın Esma ablanın dediği gibi mutlu olabilecek miydim yine bu gece ağlaya ağlaya kapattım gözlerimi oysa bugün ben sözlenmiştim bugün benim en mutlu günüm olmalıydı ama bana mutluluk haramdı.