Rüzgar'dan

Gece yarısı telefonumun sesiyle uyandım arayan babamdı babam neden bu saatte arıyordu

-Efendim baba

-Oğlum hemen buraya gel

- Hayırdır baba ne oldu

-Kardeşini kocası dövüp hastanelik etmiş

dediği an dünya durdu sanki o an nasıl hazırlanıp uçağa bindiğimi bilemedim ona ne kadar kızgın olursam olayım o benim kardeşimdi

Mardin'e geldiğimde yanımdaki karıma bakıp bir kez daha ne kadar doğru karar verdiğimin farkındaydım kardeşimin ona o kadar kötülük yaptığı halde yine'de benimle birlikte mardine gelmişti.

Hastaneye geldiğimizde kardeşimi yoğun bakıma almışlar annem ve babam kapının önünde bekliyorlardı beni gördüklerinde annem koşarak bana sarıldı gözlerinden yaşlar akıyordu ve konuşmaya başladı

-Oğlum kardeşinin durumu kritik çok kan kaybetmiş bebeği'de kaybettik

Olan o küçücük cana olmuştu selim kardeşimin seçimiydi. Bebeğide onlar istemişti ama sahip çıkamamışlardı.

Karanlılağın konağına yerleştirdiğim kadınla konuştum o yetiştirmiş selini hastaneye selinin o kadar bağırmasına rağmen kimse müdahale etmemiş selime karındaki bebek kız olduğu için hiç biri istememiş

Adamlarımı toplayıp karanlıların konağını bastım bahçede bekliyorumdum herkes çıkmıştı Selim evden çıkmıyordu korkusundan adamlardan birine işaret verdim hemen gidip getirdiler selim yalvarmaya başladı ağam ben çok içmiştim kendim de değildim dedi ailende Selin bağırırken yardım isterken kendine değilmiydi dediğim an sustu Selimi ailesinin önünde dövmeye başladım kendinden geçmişti ailesi elimden almak için uğraştılar ama adamlarım izin vermedi selim bayılmıştı diğerlerine döndüm Selin dayak yerken bağırmış yardım istemiş ona neden yardım etmediniz dedim sustular belimden siyahımı çıkartıp Ahmet ağanın ve selimin babasının ayağına sıktım bu iz benden anı kalsın size şuan sizi öldürmüyosam öldürmekten beter edeceğim için dedim ve konaktan ayrıldım

Hastane'de ikinci günümüzdü yoğun bakımın kapısından selinin doktoru çıkmıştı

-Selin Karanlı'nın yakınları siz misiniz?
-Evet biziz kardeşimin durumu nasıl

-Selin Hanım hastanemize geldiğinde çok kan kaybetmiş kan takviyesi yaptık karındaki bebek için elimizden geleni yaptık ama kurtaramadık maalesef almak zorunda kaldık şuan kritik durumu atlattı yavaş yavaş kendine geliyor bir kaç daha test yaptıktan sonra normal odaya alacağız Geçmiş olsun.

-Güneşle kafeteryada bişeyler yerken güneş birden miydesini tuttu ve yanımdan koşarak ayrıldı bende peşinden gittim hızla kadınlar tuvalettenin önünde güneşi bekliyordum çıktığında beti benzi atmıştı.

-Güzelim iyi misin?

-İyim kustum sadece yediğim bişey dokundu galiba

O kadar kötüydü ki ısrarlarım sonucunda doktora muayene ettirdim bir kaç test yaptılar küçük bir serum verdiler serum aldıktan sonra biraz daha iyidi bu arada Selin normal odaya çıkmış onun yanına gidiyorduk

Kapıyı açmış tam odaya girerken annem seline

-Güzel kızım çok üzgünüm bunu söylemek çok zor ama bebeğini kaybettik

Ben o an selinin ortalığını birbirine kattıp ağlanacağını ve nasıl sakinleştireceğimizi düşünürken selinden beklemediğim şeyler duydum

-İyi oldu aslında yoksa selim'den boşanmam zor olacaktı bana ayak bağı olacak bir kız çocuğu olacaktı böylesi daha iyi dedi

Ben bile bebeği duyduğumda umursamama rağmen üzülmüştüm ama selinde gram üzüntü yoktu benim kardeşim ne ara bu kadar kötü biri olmuştu.

Beni görünce

-Abi gelmişsin

-Evet güneşle geldim Selin nasılsın

Güneş

-Geçmiş olsun Selin

-İyim abi ama ben artık o eve dönmek istemiyorum lütfen ağaları topla beni kurtar

Güneş'i görmemezlikten gelmişti hasta diye bişey demedim zaten bebeğine üzülmeyecek kadar ruhsuzdu benim kardeşim

-Tamam onu babam halledecek artık ağalık onda bende babamın yanında giderim

Babam 

-Kızım sen bunları düşünme iyi olmaya bak

-Güneş evladım sende ayakta kaldın gel şöyle otur

Güneş

-Teşekkür ederim deyip babamın yanına oturdu

Annem ve Selin bu durumdan hiç memnun değiller yüzlerinden belliydi

Annem

-Oğlum aşiret kurallarını bilirsin dimi

-Ne kuralı anne

-Berdel iki taraflı yapılır bozulacağında da iki taraf bozar

Annemi anlamamazlıktan gelip

-Ne demek istiyosun anne açık konuş

-Demek istemem şu oğlum seninde güneşten boşanman gerek o yüzden güneşi ailesinin kapısına bırak

Güneş korkulu gözlerle bana bakıyordu güneşin yanına gittim elinden tuttum ayağa kaldırdım

-Güneşin ailesi benim ve ben karımı boşamam bunu o küçük beyninize sokun

-Ben kızımı onlara vermem gerekirse sende boşanacaksın senin ailen biziz

-Benim ailem güneş anne siz ikinci plandasınız benim için

Annem konuşacağı sırada babam

-Sen kimsinde benim yerime karar verir oldun ben neyim bu evde karımsın diye seni başımın üstüne taç ettim Berivan ama böyle devam ederek gözümden düşüyorsun bilesin ve bunun sonu senin için hiç iyi olmayacak güneş kızımız sizin o kadar yaptığınıza karşılık gelmiş yanımızda durmuş siz mahcup olup özür dileyeceğinize yaptığınıza bakın

Güneşi konağa bırakmak istemediğim için dinlensin diye otele bıraktım annemle selin yine boş boş konuşup canımı sıkmıştı ben babamın yanına ağaların toplantısına gelmiştim ben gelmeden herkes gelmiş bizi bekliyorlardı

Selinle selimin boşanma kararı onaylanmıştı ama benimle güneşde boşanacaktı karanlıklar bu kararı öyle kabul edeceklerini söylediler Ya selim ölseydi ben karımla yine boşanmak zorunda kalacak mıydım dediğimde o farklı tabikide boşanmayacaktınız dediler bende selime silahımı doğrulttum o zaman ölsün dediğimde herkes siz boşanmasanızda olur demeye başladı bilirlerdi öldürürdüm Karar alınmıştı Selim selini imam nikahını boşamıştı resmî nikah içinde anlaşmalı boşanmak için evrak hazırlayıp imza atıldı. Karanlılar toplantıdan topallıya topallıya çıktılar.

Burdaki işimiz bitmişti güneşi alıp hastaneye geçtim son kez selini görüp istanbula dönecektik hastaneye geldiğimizde güneşin sonuçları gelmişti aklıma güneşi alıp doktorun yanına gittik

-Merhaba kolay gelsin eşimin tahlil sonuçları vardı çıktı mı? Acaba

-Güneş Kozan mı?

-Evet 

-Sonuçları gayet iyi ve size güzel haberi ben vereyim

-Güzel haber

-Güneş hanım 3 haftalık gebe

Güneş'ten

Suratsız görümcem ve kayınvalidemle vedalaştıktan sonra istanbul'a dönmek için hava limanına gidiyorduk Annesi rüzgara gitmemesi için çok dil dökmüştü kardeşi'de hastalığını bahane etmişti ama rüzgar hiç birini takmadan benimle birlikte dönüyordu.

İkimizde doktorun yanından çıktığımızdan beridir konuşmamıştık ben ne düşüneceğimi bilmiyorum karnımda bir can vardı bu çok farklı hissettiriyordu ama okulum ne olacaktı annesi olmaya ben anne olabilecek miydim?

Nihayet yorucu bir kaç günün sonunda evimizdeydik uyumak için hazırlanıyorduk artık dayanamamış sormuştum

-Rüzgar sen bebeği istemiyorsun

Sorduğum soruyu beklemiyo olacak ki

-Güneş sen ne saçmalıyosun

-Doktorun yanından çıktığımızdan beridir ağzını bıçak açmıyo da merak ettim

-Güneş farkında mısın bilmem ama sende benim gibisin Ben sustum çünkü senin hazır olmanı bekledim çok ani oldu bende farkındayım

-Rüzgar çok erken değil mi?

-Ne için

-Anne baba olmak için

-Peki anne baba olmanın yaşı var mı?

-Yok ama

-Aması ne güneş o ikimizden bir parça senin ve benim ve bu bizim hatamız biz korunmadık onun bir suçu yokken onu aldırmayı düşünmüyorsun dimi

-Düşünmüyorum tabikide ama okulum var nasıl olacak

-Ben varım Esma abla var hep birlikte büyütürüz bebeğimizi olmaz mı?

-Peki annesiz büyüyen ben iyi bir anne olabilecek miyim ya çok kötü bir anne olursam

-Güneşim sen ilk önce iyi bir insansın ve emin ki çok güzel bir anne olacaksın

-Peki kız olursa

-Olsun sana benzeyen bana aşık bir kız çocuğumuz olsun güzelim sonra kızımı kıskanmak yok ama güneş hanım şimdiden anlaşalım

-Olur anlaştık ☺️

Rüzgar karnımı açıp okşamaya başladı

-Ailemize hoşgeldin bebeğim annen ve baban seni her zaman çok sevecek deyip karnımı öptü 💕

Ellimle karnıma dokundum ordaydı benim küçüğüm annen sabırsızlıkla seni bekleyecek senden gelince tamamlanacağız miniğim ❤️🧿