Şimdi ne mi yapıyorduk?

Şimdi de Gökalp abimle gizli gizli yemek yüyorduk çünkü annem akşam yemeğini bekleyin denişti ama biz açlıjtan ölmek üzereydik.

"Şimdi Bertuğ abim olsa tüm yeneğe kesin konmuştu."

Gökalp abim güldükten sonra konuşmaya başladı.

"Güzelim bu arada şu kitap işi için burdaki ofise gidebilirsin bugün gitsen iyi olur." dediğinde sevinçle yerimden kalkıp ellerimi birbirine vurdum. "AAYY gerçekten miiii?" dedim ve boynuna atladım. "Canım abişim benim yaa" diyip yanağından sulu sulu öptüm. O ise bana bakıp gülümsedi.

"Neye bağrıyosyn bu kadar kız?" diyen Bertuğ abimle geri yerime geçtim. "Gökalp abim bişey dedi de ona güldük." dedim ve Gökalp abime baktım. O ise bana göz kırpıp gülümsedi. Bende odama çıktım.

Çok heyecanlıydım ve ne giyeceğime karar veremiyordum. Elime 3 tane elbise alıp Kuzey abimin odasına girdim. O ise tişörtünü çıkarmış yatakta uzanıyordu.

"Vay anasını avradını be.. Bu ne abi? Neyle beslediler seni?" dediğimde kocaman kahkahalar attı.

"Eee küçük hanım, ne sanmıltın sen?" Dediğinde bende güldüm ve kapıyı kapattım.

"Valla abişim bunları sanmadığım kesin." dediğimde güldü.

"Ee sen ne için gelmiştin?" dedi bende ne için geldiğimi hatırladım.

"Dışarı çıkıcam da abi kıyafet seçtirmeye geldim." deyip elimdeki ilk elbiseyi kaldırdım.

Mavi, geniş yırtmaçlı bir elbiseydi, tatlıydı. Diğerine geçtim.

Siyah mini bir elbiseydi, yakasında beyaz desenler vardı. Diğerinde ise,

Pembe tatlış bir elbiseydi.

Abim ise üçüne de dehşetle baktı. "Hiçbiri." dediğinde yüzüm düştü. "YA ABİ BİRİNİ SEÇSENE?!" dediğimde kendini toparladı. "O piti piti yapsan daha iyi be! Ölüm tuzağı gibi bu. Git diğerlerine sor ben cevap veremeyecepim." deyip beni odadan postaladı ama ben karar vermiştim.

Odama geçip siyah olan elbiseyi giydim. Altına ise bir topuklu giydim. Saçlarımı düzleştirdikten sonra, yüzüme çok az renk kattık ve gerekli belgeleri alıp odadan çıktım. Direk Güney abimin odasına girdim. "Abişiiiimm beni gideceğim yere bırakır mısın?"

Yutkunamadı sanki o be.

"Bu fazla kısa olmamış mı canım kardeşim?" dediğinde, "Yok abiş yok hadi gidelim."

.....

Ofisin girişine doğru ilerledim. Haydi Bismillah. İçeri girdiğimde tüm insanlar çalışıyordu. Danışmaya gidip Arda Bey'in odasının yerini sordum. Üst katta dediği için asansöre yöneldim. Asansöre girip en üst kata bastım ve beklemeye başladım.

Allah'ım çok heyecanlıyım ya. Offf.

Asansörden indim ve karşımdaki odanın kapısını tıklatım içeri girdim.

"Merhaba" dedim Arda Bey'e elimi uzatarak. "Merhaba, hoşgeldiniz Asya Hanım." dediğinde hemen cevapladım. "Hoşbuldum." dedim ve koltuğa oturdum.

"Kitabınızı okudum gayet başarılıydı. Özellikle Vanilya'nın Murat'la olan ilişkisine bayıldım." dediğinde gülneden edemedim.

"Teşekkür ederim Arda Bey." dediğimde hemen lafa atladı. "Şu beyleri bi atalım kütfen Arda deyin." dediğinde bende konuştum. "Sizde hanımı atın o zaman." dediğimde o da güldü.

Kitabın basılması için gerekli işlemler onaylanmış ve basılmaya götürülmüştü. Binadan çıktıktan sonra biraz yürümek istedim. Telefonumdan bir canlı yayın açıp müjdeli haberi verdikten sonra tam abimi arayacaktım ki bedenime bir kol sarılmasıyla panik etrafımı sardı ve bacak arasına bir tekme attığımda arkadan "Ah!" diyen bir adet Tuna görmeyi beklemiyordum. Yanına gidip, "Ay iyi misn?" diye sorduğumda güldü. "Dayak bile yedik amk vay halimize.!" dediğinde istemsizce bende güldüm. Sonra ise gelio bana sarıldı. Ben daha ne olduğunu anlamadan boynuma bir öpücük bıraktı. "Çok özledim be kızım." dediğinde hafifçe sırıttım. Tam o sırada arkadaki abimin arabasını gördüğüm gibi Tuna'yı duvarın arkasına ittim. Abimse tam önümde durdu. "Güzelim sen niye yürüdün ben gelirdim?" dediğinde arabaya binip yanağına bir öpücük kondurdum. Abim ise arabayı sürmeye başladı. Oh be! Ne yaşadım amk?! Arabada bir şeyler konuştuk ve eve geldik. Eve geldiğim gibi topukluları çıkarıp fırlartım ve üzerime beyaz ince uzunkolku bir tişört, altıma da gri bir eşohman giydim ve direk masaya koştum. "Yine assolistler en son mu gelir Asya?" diyen Bertuğ abime dönüp. "Tabi ki abicim. Bakıyorum öğrenmişsiniz." yemeği yedik ve ben dinlenmek için odama çıktım.

Ama tık tık sesler geliyordu. Kitabımı kapatıp perdeyi açtığımda gerçekten kocaman bir şok geçirmiştim galiba. Karşımdaki Tuna mıydı lan? Camı açıp sessizce bağırdım. "Senin ne işin var burda?" dediğimde güldü. "Güzelim yok öyle öpüp kaçmak, gelemeyeceğimi mi sandın?" dediğinde güldüm. "Hadi tırmanıyın da gülüşünü yakından göreyim." diyen Tuna'ya bir bakış attım. "Delisin sen.!" dediğimde o da güldü. "Eğer sana deli olcaksam bırakta olayım yavrum. Bekle geliyorum." Dedi ve borulara basıp tırmanmaya başladı. Deli lan bu.

Tam o sırada arkamda Baran abimin sesini duymamla buz kestim....

Gençlik helvam cevizli olsun....

..........

BEN HELVA YAPMAYI BİLMİOM. O iş size düştü okurlarımm. Bu arada küçük bir soru.

Güney'i sevdibiz mi??

Tuna'yı nasıl buldunuz??

En sevdiğimiz karakter??

Dip not; Size hep seviliyorsunuz diyorum be bunlar gerçek çünkü sizi seviyoum...💓💓 Rn azından yapamazsın edemezsin dememeniz bile sizi sevmem için bir neden...

SEVİLİYORSUNUZ❤️‍🩹💓💋❤️