ewYine bir kriz geçiriyordum. Birisi bana bağırmaya başlayınca tetikleniyordu, bazen ise dokunduğunda. Kolay şeyler yaşamamıştım. Sonunda sakinleştiğimde Baran bana üzgün ve endişeli gözlerle bakıyordu.

"Daha iyi misin?" diye sordupunda başımı sallamakla yetindim. Yataktan kalkacağım sırada bileğimden tutup beni geri yatağa çekti. Sırtım yatak başlığına çarpınca, geçmişten kalan yaranın sızlamasıyla yüzümü buruşturdum. Baran ise hemen,

"Canını mı yaktım? Lanet olsun! Hepsi benim suçum." dediğinde ona baktım. Ona kendimi hep yakın hissetmiştim, ama o sürekli beni itmişti. Bunun için onu suçlayamazdım, kim bilir o kız onlara neler yapmıştı? Fakat onlar böyle düşünmedi, benim eski ailemin bana neler yapabileceğini düşünmeden yargıladılar. Bunun için onu suçlayamam ama az önceki olay için onu suçlayabilirim. Çünkü her ne olursa olsun, beni dinlemeliydi.

"Sen yapmadın, daha önce düşmüştüm." dedim aklıma gelen ilk yalanla. Yer mi? Hayır. Dener miyim? Evet.

Kaşlarını çoktan çatmıştı, "Baka bilir miyim?" dediğinde cevap verdim. "Hayır, zaten küçük bir sıyrık." Tam o sırada telefonuma eski babamdan bir mesaj geldiği.

Bir video. Telefonu alıp açtığımda kızının yeni odasını yapmıştı, hem de benim yıllardır istediğim odayı... Ve sonra kitaplarıma gitti eli. Hepsini tek tek yaktı. Bu hayatta beni anlayan tek şeyi yaktı. Kendimi bulup altını çizdiğim satırları yaktı, o benim dünyamı yaktı.

Elim birden ağzıma gitti. Bana vurduğu elleriyle kızının saçını okşadı. Gözümden yaşlar sırasızca akmaya başladı. Elim yatağın üzerine düştü, ve ağlamaya başladım. Bunun üzerine Baran'da telefonu aldı ve neler olduğuna baktığında yumruklarını sıkmıştı.

Bana döndü, "Biraz temiz hava alalım, gel." dediğibde başımı iki yana salladım. "Çıkmak istemiyorum." dediğimde cavabı gecikmedi. "Gel o zaman seni odana götüreyim, dinlen." dediğinde bir şey diyecektim ama emin olamıyordum.

"Şey.. Burda seninle yatsam?" dediğimde kaskatı kesildi. Ve gözlerinden şefkat duygusu geçti. "Tamam güzelim, birlikte yatalım, ama ondan önce anlatmak istediğin bir şey var mı?" dedi gözleriyle sırtımı gösterip. "Krizdeyken sayıklıyordun Asya." dediğinde sertçe yutkundum. "Bak, başta sana kötü davranmış olabilirim, fakat Aslı'nın bize yalattıklarını görseydin, bize hak verirdin. Söz veriyorum, bundan sonra sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim. Ha bu kitaplar için mi ağlıyorsun? Hepsinin yenisini alırız." dediğinde daha fazla kendimi tutamadım ve boynuna atladım. "Abi..." diyerek boynuna sığındım. Beni koruyacağına inandım. "Abim, güzelim anlat hadi."

Sarılmayı bıraktım ve sırtımı yatak başlığına döndüm. Nerden başlayacağımı bilmiyordum. En baştan başlamak, en iyisiydi. "5 yaşındayken, benim bir ayıcığım vardı. Bon bon. Bir gün evde oynarken bon bon acıkmış diye şakacıktan oyun oynuyordum. O sırada da gülmüşüm. Babam.." dediğimdr yurkundum. "Babaöda güldüğüm için beni kemerle dövdü." dediğimde öylece kaldı, ben ise yüzüne dahi bakamıyordum.

"Başka... Başkasının sana dokununca rahatsız olmanın sebebi ne?" dediğinde o anlar canlandı, ve göğüs kafesim hızla inip kalkmaya başladı. "15 yaşındayken, beni borcu yerine vermeyi düşündü, bende karşı çıkınca dövüp sokağa attı, ve o gece.." nefes alamıyordum. Abim ellerini yüzüme koydu. "Sakin ol güzelim, tamam mı?" dediğinde onun da ağladığını farkettim. "Abi benim suçum neydi?" Diye sordum ağlayarak,

"Onlar beni niye sevmiyordular ki? Ben kilerde uyuyordum abi, kıza yeni oda yapmışlar. Ben naptım ki ama? Benim doğmaktan başka suçum neydi?" Dediğimde o daha da ağlamaya başladı. "Sakin ol güzelim. Senin bir suçum yok, hepsi onların suçu. Gel yorma kendini uyualım hadi." Dediğinde beni göğsüne çekti ve başımı okşamaya başladı, "Biliyor musun abi? Kimse benim saçımı okşamadı. Ben hiç pamuk şeker yemedim. Lunaparka gitmedim. Ben hiç kar bile oynamadım ki abi?" dedim burnumu çeke çeke, "Birlikte yaşayacağız güzelim, birlikte." dedi ve kendimi uykumun kollarına teslim ettim. Fakat ikizimin de bilmediği bir şey vardı ki, tüm aile bunları duymuştu...

BİYO BABADAN

Ben neler duymuştum öyle? Ciğerim yanıyordu, benim canım, kanıl biricik kızım neler yaşamıştı öyle? Bu kadar masum bir kıza nasıl kıyabilmişlerdi? Benim yavrumu ne hale getirmişleri? Daha fazla dayanamayıp kendimi dışarı attım. Nefes dahi alamıyordum. Bu Dünya'ya sığamıyordum. "Allah'ım Allah'ım yardım et. Benim kızım bunların hepsini tek başına omuzlamış, onun yüklerini bana ver Allah'ım."

BİYO ANNEDEN

Benim prensesime bunu nasıl yapmışlardı? Benim biricik kızıma nasıl kıymışlardı? Ben daha ona dokunmaya kıyamıyordum, onun canı kim bilir nasıl yanmıştı? Ben nasıl anneydim? Anlamamıştım bile. Allah'ım kızımın yükünü hafiflet. Onun acısını bana ver.

KUZEY'DEN (2 numara abi)

Duyduklarımın etkisinden çıkamıyordum. Kalbim sanki bıçak saplanmışcasına ağrıyordu. Ben kardeşimin yükünü almak yerine, onun yüküne yük eklemiştim. Ben nasıl abiydim. Kendimi durduramıyordum. Elimdeki bardak sıkmaktan patlamıştı. Ama benim kalbimin ağrısı zerre hafiflememişti. Kardeşime bundan sonra iyi davranmazdam Allah'da benim belamı versin.

GÖKALP'DEN

Anın şokuyla dizlerimin üzerine çökmüştüm. Ne kıpırdıyordum, ne hareket edebiliyordum, aldığım nefes bile haram geliyordu. Ben o minik kızın kalbini nasıl da kırmıştım. Şimdi ise sadece durmak kalmıştı. Hiç bir şey yapmadan.

BERTUĞ'DAN

Bu duyduklarım gerçek miydi? Gerçek olmamalıydı, olamazdı. Benim kardeşim bunları yaşamış olamazdı. Benim birtanem, neler çekmişti. Ben onun yanında olamamıştım. Ben nasıl abiydim böyle?

❤️‍🩹🥺

"Baran?" dedim Baran'ı dürterek. "Baran hadi uyan." dememle birden gözlerini açtı, "Güzelim, gel hadi biraz daha uyuyalım." dediğinde içten içe gülüyordum. Onu böyle görmek güzeldi. Yine de, "Baran bizi uyandırmaya gelmediler, bir şeyler olmuş baksana." dediğimde sonunda uyanmıştı ve kaşlarını çatmış bana bakıyordu. "Haklısın, hadi gel bir bakalım." dedi ve elimi tuttu, aşağıya inmeye başladık.

Salona baktığımda herkes yıkıktı. Annem ağlıyordu, babamın ise yüzünde buraya sığamıyormul gibi bir bakış vardı. Babamla annemin ortasına oturdum,

"Neler oluyor? Niye ağlıyorsun anne?" dediğimde annem bana baktı ve sımdıkı sarıldı. Bu sessizliği bölen Kuzey olmuştu. Tam önüme geldi ve dizleri üzerine çöküp elimi avucunun içine aldı.

"Asya nolur beni affet, ben çok kötü bir abiyim. Ben kardeşinin yanında olmaya cesareti dahi olmayan bir adamım. Senden çok özğr dilerim. Affet beni kardeşim." demesiyle ona bakakaldım. Gerçekten perişan haldeydi.

"Tamam Kuzey." dediğimde birden kafasını kaldırdı ve boynuma atladı. "Geç kaldığım her şey için özür dilerim." dedi. Ben ise neler olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"Kızım, ailen tarafından şiddet mi gördün?"

❤️‍🩹🥺

EVETTT!! Yeni bir bölüm dahaa. Nasılsınıx bakalım sabah şekerlerimm?? İyi olmayan varsa gelsin buyursun dertleşelim. Umarım beğenmişsinizdir. Sık sık yeni bölüm atacağım. Sizi seviyorummmm.❤️💓

You Tube: https://www.youtube.com/@Gecee.71

Pinterest: https://pin.it/1YxMk0mG5