Selammm kızlarrrrrr. kskskskssk. Napıyonuz bakam? Umarım iyisinizdir... Bu ilk bölümlerin tatlış bölümlerin kıymetini bilin demeye geldim hihihiihih.

SİZLEİR ÇOOOOOOOOOOK SEVİYORUM. Ve hani yaptığınız tüm yorumlara cevap vermeye çalışıyorum ve yorumlar o kadar hoşuma gidiyor kii... Neyse çok uzattık kız. Hadi bayssss. Aaa bu arada bu bölümün yarısını falan belki de hepsini Çakma Mafyamızdan okuyacağız, bakalım kimmiş hşihihihih?

..............

Şirketteki fazla mesai yaptığım günlerden birindeydim. Çalışmayı seviyordum, düşünmeye vaktim kalmıyordu. Özellikle şu son zamanlarda hayatıma giren o küçük kızla ne yapacağımı bilmiyordum. Bunları düşünmekte istemiyordum, çünkü ortaya çıkacak sonuçlardan korkuyordum.

Odamdan çıkıp asansöre bindim. Özellikle bu kız aklımı çok bulandırıyordu. Şuan bile düşündüğüm şeye bak.

Asansörden inip arabamın olduğu tarafa ilerleyeceketim ki telefonum çaldı.

Zeynep neden beni arıyordu ki? Aramayı cevapladım.

"Zeynep? İyi Misin? diye sorduğumda cevap gecikmedi. "Şey içerden sesler geliyor, ben film izledim de korkuyorum." dediğinde göğüs kafesim sıkıştı. Korkuyorum....

"Geliyorum." dedim ve aramayı kapatıp direk evine sürmeye başladım.

Arabayı çok hızlı kullanıyordum. Evine giderken bir sürü trafik cezası yemiştim. Neyse öderiz.

Apartmana geldiğimde kapıyı çalmaya başladım fakat açan olmadı. İyice meraklanmaya başladım, daha fazla dayanamadım. Kapıdan biraz uzaklaşıp bir tekme savurdum. Kapı ardına kadar açıldığında hemen eve girdim. Beklediğim şey kesinlikle yerde yatan bir Zeynep değildi.

............

Zeynep'i hastahaneye getirmiştim, acil bir şey olmadığını, daha önce yaşadığı bir şeyden dolayı tavması olduğunu ve vücudunun tepki göstererek bayıldığını söylediler.

Şimdi ise yatakta yatan Zeynep'i izliyordum.

Yavaşça gözlerini açtı, hemen yanına gittim. "Nasılsın?" dediğimde kaşları çatıktı, "Kimsiniz?" dediğinde gülümsedim. "Çakma Mafya."

............

Zeynep'ten

Yaklaşık yarım saattir hastahanede yatıyordum ve bu çakma mafya bey hiç ayrılmıyordu. Ayrıca bu adam, o gün cluptaki adamdı. Beni evime yürüyerek bırakan... Ama emin olamıyordum. Onu süzmeye devam ettim. "Baya süzdün" deyip güldüğünde biraz utanmıştım. "Yo şeyden birine benzettim." dediğimde kahverengi gözleri beni buldu. "Ben o benzettiğin kişiyim Zeynep. Karan." dediğinde gülümsedim. "Yes be! Biliyordum ben hiç yanılmam." diye bağırdığımı farkettim. Çok malım ya. Bu kadar da olmaz. Daha çok utandım.

Yer yarılsa da içine girsem... Örtüyü kafama kadar çektiğimde kahkaha sesleri geliyordu. "Mesajlaşırken hiç utanmıyordun, neydi? Hıh hatırladım. Balık esir bandırma boşver gitsin aldırma." deyip daha çok kahkaha patlattı.

Birden üzerimdeki örtü yok oldu. Karan bana bakıp kahkaha atıyor, diğer elinde de örtüyü tutuyordu.

Yanaklarım alev alıyordu. Üzerime eğildi, "Hayret, kocacım yazarken de böyle kızarıyor muydun merak ettim doğrusu." dediğinde daha çok utandım. "ya ne alakası var şeyden şey ettim ben." diye konuşmaya çalışırken Karan geri yerine geçti.

"Neyden ney ettin bakalım?" demesiyle en sert bir bakış fırlatıp elime aldığım yastığı kafasına fırlattım. O naıl refleks aemina. Yastığı tuttu ardından bana göz kırpıp yastığı sırtına kodydu. Kapının çalınmasıyla içeriye doktor girdi. "Zeynep hanım önemli bir şeyiniz yok sizi taburcu edelim." dediğinde gülümsedim. Ardından çantamı alıp tam ayakkabılarımı giyinmek için eğiliyordum ki Karan benden önce davrandı. "Sen eğilme." dediğinde şaşkınlıkla cevap verdim. "Önemli bir şey değildi." dedim. "Seninle alakalı olan her şey önemli." dediğinde sırıttım. Ayakkabımı giydirdi ve bu seferde yürümeme izin vermeden kucakladı. "Kendim yürüyebilirim." dememle bakışları bana döndü. "Biliorum." dedi daha da bir şey demedi. Ben ise onun kokusundan mest olmuştum. Uyuya kaldığımın farkında bile değildim.

..............

Gözlerimi açtığımda odamdaydım, hayatımda bu kadar rahat bir uyku uyuduğumu hatırlamıyorum. İçeriden mükemmel kokula geliyordu. Ne yani, Karan gitmemiş miydi?

O sırada Karan içerie girdi ve yatağımın yanına oturdu. Elini saçlarımda gezdirdi. Bu neden bana bu kadar huzur veriyordu. "Uyurken de çok tarlısın." dediğinde kalbim tekledi. Böyle iltifatlar hoşuma gidiyordu. "Hadi bakalım uyan artık uyuyan güzel, yoksa seni uyandırmak için öpmem gerekecek ki asla çekinmem." dediği an gözlerimi açıp yataktan fırladım. "Hadi bakalım ne uykucu çıktın sende." dediğinde sinirli sinirli baktım. "Ben uykucu değilim." dediğimde 'Emin misin?' der gibi baktı ve odadan çıkarken tekrar konuştu. "Hadi bakalım uykucu, kahvaltı hazır." dedi ve odadan çıktı. Ben ise tipime baktım. Siktir ya. Hemen kalkıp üzerime düzgün bir şey giyinip tipimi düzelttim.

Odadan çıktığımda mükemmel bir kahvalto sofrası varfı. "Yalnız ben sabahları yemek yemiyorum." dediğimde kaşlarını çattı. "Boyunun neden bu kadar kısa oldupu belli oldu." dedi ve gülümsedi. Ben ise sinirle masaya oturdum. "Şaka mı yapıyorsun?" dedim elime önüme bıraktığı sür bardağını alarak. "Kendine çay koyup bana süt koymandaki amaç neydi acaba?" dediğimde umursamazca masadaki salatalıklardan birini aldı ve ağzına attı. "Boyunun uzaması yavrum, çok kısasın." deyip gülmeye başladı. Bak elimden kaza çıkcak. "Ya bebek miyim ben?" diye sordum. "Evet benim bebeğimsin." dediğinde kızardım ama farkettirmemek için yemeği yemeye başladım.

"Mükko bişey olmuş kardeşim ellerine sağlık." dememle bi an duraksadı. "Kardeşim derken?" dediğinde güldüm. "Kocam dememi mi isterdin?" dediğimde cevabı gecikmedi. "Kesinlikle onu tercih ederdim."

Bir süre daha Karan'la sohbet etmiştik. Sohbeti çok iyi sarıyordu. Sevdim bu adamı. Ardından o ona gelen telefonla çıkması gerektiğini söyleyip gitmişti. Ben ise alışveriş yapmaya karar vermiş hazırlanıyordum.

"Ne giysem de yakışıyor ya bu bedir ya. Bu kadar da güzel olma be kızım be." diye kendimi pohpohladıktan sonra makyajıma geçtim. Üzerime siyah bir etek onun üzerine ise siyah bir sweershirt almıştım. Altıma da siyah topuklularımı giydim ve çantamı aldım.

Evin anahtarını çantama attım ve arabama doğru ilerledim. Kırmızı Mercedes... Kırmızı takıntım olması benim sorunum değil. Arabaya binip AVM'ye doğeu sürmeye başladım. Yrafik yoktu. Hızlı gelmiştim. Arabamı park ettikten sonra indim ve AVM'ye girdim.

Hep alış veriş yaptığım bir mağzaya girip beğendiğim kıyafetleri sepete toplayıp kabine girdim. Kıyafet denemeyi, bakmayı, almayı seviyordum. Ne yaparsın? Bu da benim hobim.

Bir sürü kıyafet denedikten sonra üç tanesi arasında karar verememiştim. Karar vermeye çalışıyprdum, çünkü 22 tane almıştım bile.

Aklıma gelen fikirle gülümsedim. Üzerime ilk önce siyah crobu ve beyaz kısa şortu giyip fotoğraf çektim. Ardından mor kısa elbiseyi. Bu ikisini Karan'a attım. Sonra ise en sevdiğimi alıp giyindim. Kırmızı, göğüs ve sırt dekolteli yırtmaçlı elbise bu favorimdi. Bunu da attım. Ardından görüntülü aradım. Mesajımı görmemişti.

Arama hemen cevaplandı. "Karan sana fotoğraf attım birini seç." dedim ve aramayı kapattım.

Çakma Mafya; OHA

Çakma Mafya; ANASINI AVRADINI

Çakma Mafya; Yavrum bu ne?

Çakma Mafya; Taş gibi olmuşsun ama bunu giyip beni katil etme.

Çakma Mafya; Hem sanki bi tık kısa

O sırada aldığım şeyler aklıma geldi. Yandık.

Görüldü atıp kabinden çıktım. "Bunların hepsini alıyoruz." ama ne yapayım seviyorum.

Ardından bir kaç mağaza daha gezip yemek yedim. 18 tane çantam oldu. YEYUEYYE.

Hamburgerimi yedikten sonra arabaya bindim. Ve işte o sorada kafama dayanan namluyla ciddi anlamda ödüm bokuma karıştı.

...........

Kızlar nabersinizzz?? Nasıl bölüüüm??

Bu arada şunu söyleyeyim. Eğer sorularınız varsa sorun, kitapla alakalı ya da orofilimle soru cevap yapalımmmmm.

Sizi seviyorum sabah şekerlerim. Antep fıstıklarım benimmmmm.