Luna'nın Bakış Açıdı

Özel güç olduğunu düşündüğüm şeyleri düşünmeden uyumaya çalışıyordum ama imkansız gibi birşeydi.

Mutfağa inip dolapta uykumu getirecek birşey varmı diye baktım. Dolabın içinde bulduğum sütü içtim. Odama dönerken bir kırılma sesi ile arkamı döndüm. Korku filmlerindeki gibi salaklık yapıp sesin geldiği yöne gitmek gibi bir niyetim yoktu. Yukarı çıkarken sanki arkamda biri var gibi hissetmeye başladım.

Arkamda biri olduğuna emindim. Ama kim olduğunu bilmiyordum. Ani bir hareketle arkamdaki kişinin bacak arasına tekme atmaya çalıştım. Ama o kişi benden önce davranıp ağzıma beyaz birşey tuttu. Yavaş Yavaş gözlerim karardı...

Tony Stark'ın Bakış Açısı

Luna'yı buraya getirme sebebim yine bir salaklık yapmamasını sağlamak. Bide neden intihar ettiğini ondan öğrenmek.

Luna'nın buraya gelmek istemeyeceğine emindim. Ama şansımı deneyip adamlarıma ilk sormasını istediğimi söyledim. İstemese bile buraya getirilecek.

Şimdi Luna'dan daha önemli bir işim vardı. Bir böcekle uğraşmam lazımdı.

Luna'nın Bakış Açısı

Uyandığımda kendi odamda değildim. Siyah kırmızı ile dekore edilmişti oda. Odanın sağında bir çalışma masası vardı. Sol tarafın ise boylu boyunca dolap vardı. Kocaman olan pencerenin yanında da yatak vardı. Odada iki kapı vardı. Büyük ihtimalle bir tanesi banyoydu.

Odayı incelemeyi bırakıp, büyük ihtimalle kilitli olan kapıyı açmaya çalıştım. Tahmin ettiğim gibi kilitliydi.

Nerde olduğumu anlamak için pencereden dışarı baktım. "Oh hayır avengers kulesi olmamalı." Hadi kapıyı açtım diyelim. Ben burdan nasıl çıkacam ki. Kaçırılmadan önce telefon cebimdeydi. Ama şimdi yoktu.

Ama ben boşuna demiyorum salakım. Adama vurmak yerine odama koşsaydım kurtulurdum. Herhalde birazdan gelip beni bu lânet yerden kurtarırlar.

Büyük ihtimalle kulenin en üst katındaydım. Yani bu kuleyi bu kadar yüksek yapmaya ne gerek vardı Allah aşkına yaa.

Boş boş düşünmeyi bırakıp, dolaplara bakmaya başladım. İçinde bir sürü kıyafet vardı. Kıyafetler genç bir kızın giyebileceği türdendi. Ama fazla abartılıydı bazıları. Dolapların birinin yarısı çekmeceydi. İlk çekmecede iç çamaşırları, ikincisinde ise birsürü makyaj malzemesi vardı.

Üçüncüsünde ise "Oh be sonunda işime yarayan birşey" Silah vardı. Silahı belime taktım. Burdan çıkınca işime yarardı. Tabiki kimseyi öldürme niyetim yoktu ama korkutabilirdim

Burda şimdi birsürü süper kahraman vardır. Lan ben özel güçlerim vardı. (daha şimdimi aklına geldi derseniz evet şimdi aklıma geldi)

Şimdi sinirleneceğim şeyler düşünmem lazım. Direk babamı da düşünsem olur.

Elimi koluna koyup erimesini bekledim. Eridiğinde tam çıkacakken aklıma geldi. Beni bu kılıkla tanırlar. Dolabın içinden siyah pantolon deri çeket bide siyah şapka aldım.

Onları alıp lavoboda giymeye başladım. Makyajların olduğu yerde lens varmı diye baktım. Gözlerim elaydı ama daha önce benimkine benzeyen ela rengide göz görmemiştim. Babam olacak adam fotoğrafımı gösterdiyse her türlü göz rengim akıllarında kalmıştır.

Mavi lens bulunca gözüme taktım. Kısa saçımı da bağlayıp şapkayla gizledim.

(Çokmu değişti yoo sadece gizlendi hafif)

İlk başta koridora kafamı uzatıp baktım. İki kişi asansörlere doğru yürüyordu. Hemen çıkıp ters tarafa yürümeye başladım. Bu tarafta ne olduğunu bilmiyordum. Asansör varsa işim kolaydı. Ve bingo asansör buldum. Asansörü çağırıp beklemeye başladım. Şanslıymışım çünkü içinde kimse yoktu.

Aşağa sorunsuz inebilirsem işim kolaydı. Asansör 13. Katta durunca düşüncelerim bölündü. İçeriye benim yaşlarımda bir çocuk girdi. Yanında da babamın özel şöforü gibi birşey olan adam. Adam beni tanıyormu bilmiyordum kendimi gizlemeye çalıştın.

Asansör aşağı inerken çocuk çok heyecanlı bir şekilde kameraya birşeyler söylüyordu. Yanındaki adamda, galiba beni tanıyordu. Adam "seni tanıyor muyum? " Diye sorunca biraz olsun rahatlamıştım. "Büyük ihtimalle tanımıyorsunuz efendim. Ben şeyy Stark stajı için gelmiştim. " Yanımdaki çocuğun konuşmalarından duyduğuma göre Stark stajı gibi birşey için gelmişti. "O zaman sende beni takip ediyorsun. " Dedi adam. Yanındaki çocuk kamerayı kapatıp elini uzatıp kendini tanıttı. "Ben Peter Parker. Bende Stark stajı için geldim." Dedi adının Peter olduğunu öğrendiğim çocuk. "Tanıştığımıza memnun oldum Peter. " Dedim

Asansörden 3. Katta inmiş adının Happy olduğunu öğrendiğim adamı takip etmek zorunda kalmıştım. Nereye gittiğimizi bilmiyordum.

Peter'ın kulağına "Nereye gidiyoruz" Diye sordum. "Bay Stark'ın yanına" Dedi Peter. "Hassiktir kendimi bok yoluna sürüklemeyi herzaman nasıl beceriyorum yaa" Türkçe söylediklerim karşısında şaşkınlıkla bana bakıyordu. "Az önce hangi dili konuştun sen" Dedi şaşkınlıkla Peter. Onun bu haline gülerek "Türkçe" Diyerek cevap verdim.

Konuşmamız kapının önüne gelmemizle kesildi. Beni tanımasın diye dua etmeye başlamıştım bile.

Happy kapıyı çalıp içeri girdi. "Efendim Stark stajı için emrettiğiniz gibi Peter ve..." Happy bana dönüp "Adın neydi senin" Dedi. "Ambar" Diyip yalan söyledim. "Peter ve Ambar geldi." diye yanıtladı Happy. Babamın yüzünde garip bir ifade belirmişti. Galiba beni tanıdı.

"Happy, Peter ve sen beni arabada bekleyin" Happy ikiletmeden Peter ile dışarı çıktı.

İşte şimdi sıçmıştık. "Luna, birkere soracam doğruyu söyle burada ne işin var." Dedi babam. "Bunu benim size sormam lazım Bay Stark. Sonuçta beni kaçıran SİZSİNİZ!" Dedim babama karşı. "Birincisi seni kaçırmadım velayetin bende ikincisi Bay Stark değil baba diyeceksin Luna." Dedi babam. "SOKAĞA ATIP BABA OLUNMUYOR YALNIZ BAY STARK!" Dedim babama karşı. "BAĞIRMA! Son kez soruyorum ne işin var burada." Dedi babam. "öyle gezmeye çıktım. Dedim babamın yanına da uğrayayım görüşmeyeli nasılmış(!)" Dedim dalga geçer bir ifadeyle. "Luna dalga geçme benimle. O ODADAN NASIL ÇIKTIN! "Dedi sinirle babam. "Kapıyı kırdım." Dedim sakince.

Babam telefondan birilerini arayıp anlamadığım bir dilde birşeyler söyledi. Yaklaşık bir dakika içerisinde odaya iki adam gelip kollarımdan tuttu.

"Hanımefendiyi yüksek korumalı odaya götürün." Dedi babam. "BANA BUNU YAPAMAZSIN BEN SENİN KIZINIM KIZIN!" Diye bağırdım beni götürürlerken.

Beni nereye götürdükleri hakkında bir fikrim yoktu. Ne kadar çırpınsamda adamlar cüsse olarak benden baya büyüklerdi.

Asansöre bindiğimizde en üst katın düğmesine basmışlardı. Özel güçlerimi kontrol etmeyi öğrenmem lazımdı. Şuan çok sinirliydim babama karşı ama özel güçlerim aktif olmamıştı.

Asansörden indiğimizde anahtarla asansörün karşısındaki kapıyı açmışlardı. Burası fazla teknolojik bir apartman dairesine benziyordu. Adamlardan biri kolumu bıraktığı için bir umut yine çırpınmaya başladım ama işe yaramayınca hemen vazgeçtim. Adam bilgisayardan birşeyler yapınca kolumu tutan adam beni ortadaki platforma götürdü. Platformun üstüne beni bırktıktan sonra etrafım cama benzeyen duvarlarla çevriliydi. Adam beni bıraktıktan sonra camın içinden geçti.

Burdan çıkamayacağımı bildiğim için ayaklarımı yerde bağdaş kurup oturdum. Gözlerim lensten dolayı yanmaya başladığı için lensi çıkardım. Kafamdaki şapkayıda çıkardım. Lensi ve şapkayı bir köşeye atınca kısa saçlarımı açtım.

Annem benim bebekliğimden beri saçımı kesmemişti. Annem öldükten sonra yurda gidince ilk işleri saçlarımı omuz hizasında kesmek olmuştu. Çok yalvarmıştım kesmeyin diye ama acımadan kesmişlerdi. O zamandan beri saçımı hiç uzatmamıştım.

Ellerimi gözüme götürene kadar ağladığımın farkında değildim. Belindeki silah hiçbir işe yaramamıştı. Sahi benim belimde silah vardı. Belime baktığımda silah falan yoktu. Büyük ihtimalle adamlardan biri ben çırpınırken almıştı. Yere uzanıp cenin pozisyonuna geldim.

Acaba Marcus ve Sofya evde olmadığımı farketmiş miydi? Fark etseler bile burda olduğumu tahmin edemezlerdi ki. Bu dört günde olanlar yüzünden sakin hayatım gitmiş, yerine hareketli bir yaşam gelmişti. İlk başta tecavüze uğramam sonrasında intihara kalkışmam, ikinci sefer intihara kalkışınca özel güçlere kavuşmam. Simon'un evi Marcus'a satması babamın beni kaçırması.

Bu dört gün içinde birsürü şey yaşamıştım. Babam benle ne konuşmak istiyordu acaba ve intihar ettiğimden haberi var mıydı? Ama nerden haberi olacaktı ki

Oda sıcak olduğu ve uykusuz olduğum için mayışmıştım. Zaten şuan en iyi seçenek uyumaktı...

~~~

Bölüm Biterr