...

Şahit olsun yakın, ırak
Kanımla sulanan toprak
Bu göğe yükselen bayrak
Bu Tanrı'nın ordusu

Bu dört yana savrulan Türk
Bu acıyla doğrulan Türk
Bu adıyla çağrılan Türk
Bu Tanrı'nın ordusu

Bu dört yana savrulan Türk
Bu acıyla doğrulan Türk
Bu adıyla çağrılan Türk
Bu Tanrı'nın ordusu ...

Bizlerdik Ordu bizlerdik asker vatanı için canını hiçe sayanlardık.

Ailemiz olmazdı yalnızdık biz bizim bizden başka kimsemiz yoktu.

Bizim tek ailemiz Vatanımızdı.

Tabi birde görünmeyen, bilinmeyenlerimiz var. Düşmana korku salan bordo berelilerimiz bende onlardan biriydim sadece

Ben Karaca ailem yok tek ailemi de iki yıl önce olan bir görevde şehit vermiştim.

Akaç timi ,iyi bir timdik, kardeş gibiydi hepsi bana son gittikleri görevde istihbaratçı olduğum için onlarla gitmemiştim. Keşke gitseydim en azından onlarla olurdum şimdi

Oldukları bölgede tuzağa çekilip hepsini şehit etmişlerdi. Mekanları cennet olsun.

Şehitlerimin cenaze töreninden sonra dönmedim bidaha yuva belledim kendime bu dağları şu zamana kadar kaç tane kamp patlattım hatırlamıyorum.

Beni tanımayan yok tek bir farkla herkes beni Ölüm olarak bilir.

Gittiğim kamplarda arkamda bir kişiyi bile canlı bırakmadığım için tugaydakiler bu ismi takmış bana herkesin korktuğu ,düşmanların ismimi duyduğunda intihar ettiği Ölüm

Peki benim yaşayacak daha neyim vardı.

Daha ne acılar çekecektim veya mutlu olabilecekmiydim acaba

Hikayeyi beğenirsiniz umarım yorumlarda fikirleri belirtmeyi unutmayalım lütfen 🙏

Yorumlarıda unutmazsanız sevinirim