Keyifli okumalar 💫

___________________________________________

Hayır, hayır

" Açın şu kapıyı açın beni hisseder o yalnız bırakmaz beni bizi açın şu kapıyı ölemez beni bırakmaz !! " Dedim yoğun bakım kapısını yumruklarken artık damarlarım belirginleşmişti

" Hayır, hayır bırakmaz o beni hayır bizim Bebeğimiz olacak bırakmaz o beni bebeği olacak çok istiyordu o çok çok istiyordu en güzel şekilde verecektim bu haberi ona açın şu kapıyı" dedim yere çökerken annemlerde onun annesigilde gelmiş bekliyordu ve artık tüm Mardin tüm Midyat hamile olduğumu biliyordu

Annem ve Eslem anne de benimle beraber ağlıyordu ablamsa benimle helak olmuştu

Doktor kapıdan çıktı gülmüyordu

Neden ki ?

Oysa gülümsemesi gerekiyordu

" Maalesef " dedi devamında yutkundu ve kalbimdeki Yangın söndü

" Eşiniz bir süre daha hastanemizde misafir olacak merak etmeyin eşiniz gayet iyi umuyorum ki daha iyi olacak çok zorlu bir ameliyat geçirdi ve uyanması uzun sürer bir doktor olarak sizinde bildiğinize eminim Zeynep hanım birazdan odaya alırlar tekrardan geçmiş olsun " diyip koridorda uzaklaştı bense yere oturdum ve daha çok ağladım sonra daha çok

Bebeğim beni daha çok duygusallaştırıyordu

Bebeğim bizim bebeğimiz olacaktı onun için savaşıyordu hiç bilmediği bebeği için hastane kokusu artık daha da mide bulandırıcı bir hal alıyordu Yavaş adımlarla arkamdan seslenenleri umursamadan terasa doğru yürüdüm ve sonunda terasa çıktığımda kimse yoktu köşedeki sandalye ye oturdum ve son yaşadıklarımı gözden geçirdim

Her şey yolunda Zeynep sakin ol her şey daha iyi her şey daha güzel olacak umarım umarım çok güzel olur sevgilim

Terden yüzüme yapışmış saçlarım rüzgarla birlikte hareket ediyordu artık

Arkamda beliren gölge babamdı

Ayağa kalktım ve ona döndüm

" Ba- baba " dedim hala titreyen sesimle korkusunu yaşamak bile kötüydü eğer bu olsaydı eğer ben

Direk sarıldı babam " kızım " dedi saçlarımı okşayarak " üzülme canımın içi üzülme o gayet iyi daha da iyi olacak inşallah " dedi saçımdaki nefesle

Bense sadece ağladım bu kelimeler beni ondan alacaksa ağzımı mühürler bir daha da konuşmam öyle bir mevzuydu Miran bende

" Hadi gel aşağı inelim " dedi babam

" Sen in geliyorum ben de " dedim derin bir nefes alarak o ise gitti gökyüzüne baktım

" Allahım onu benden alma lütfen lütfen benden beni alma " diyip derin bir nefes daha verdim ve aşağıya inen merdivende ki ilk asansöre bindim yanım da genç bir kız vardı kahverengi , kıvırcık saçlara sahipti üzerinde lacivert bir pantolon beyaz bir gömlek ve siyah bir şal vardı tesettür çok yakışmıştı çok güzel bir kızdı o an bir şey oldu asansör aşağı yukarı giderek durdu ve biz burada kaldık hayır bu olmamalıydı benim benim asansör fobim vardı

Ya bunun yüzünden bebeğime bir şey olursa yavaşça yere çöktüm o ise derin derin nefes alan bana bakıyordu

" Hanımefendi iyi misiniz ? " Dedi kibarca elleri çok inceydi zarif başımı hafifçe iki yana salladım ve benim yanıma çöktü ama oturmadı ve saçlarımı arkama doğru aldı

" Sakin olun hiç bir şey olmayacak açarlar birazdan lütfen sakin olun derin derin nefesler alın " dedi ve tekrar ayağa kalkıp kapıya vurmaya başladı

Başımı iki yana salladım ayaklarımı yere uzattım ve karnımı tuttum midem bulanıyor başım dönüyordu gözlerimi kapattım

" Açın şu kapıyı açın " dedi ve tekrar yanıma geldi

" Daha önce böyle bir şey oldu mu olduysa ne yapıyordunuz yapabileceğim bir şey var mı ? " Böyle bir şey olmuştu hemde daha kötüydü soğuktu

" Var be- benimle konuşabilirsin bir şeyler anlat veya bir şeyler sor konuş benimle bilimcimin açık olması gerek " dedim gözlerimi açmadan

" Tamam peki , Ben Nefes sen peki ? " Dedi kibarca yanıma oturdu ve benim gibi ayaklarını uzattı

" Zeynep bende mem-memnun oldum " dedim kesik nefeslerimin arasında

Elimdeki alyansa baktı ve dudaklarında derin bir tebessüm oluştu gözleri kendi ellerini buldu evli değildi sanırım

" Evlimisin ? " Dedi bildiği halde hafifçe güldüm

" Evliyim sen " dedim gülümseyerek

" Evlilik teklifi bekliyorum " dedi parmaklarına bakarak

Bu sefer gözleri karnımda duran elime geçti sonra gözlerini şaşkınca belerterek

" Sen hamilemisin " dedi tam cevap verecekken konuşu " hatta sen kesin hamilesin ay çok tatlısın karnın büyüdüğünde alacağı halı çok merak ettim şu an ama umarım yanılmıyorumdur hamilemisin ? " Dedi kıkırdayarak bir o kadar da merakla

Üzerimdeki halsizliğe rağmen bir kere daha tebessüm ettim

" Evet , hamileyim " dedim hamilelik ne güzel şeydi değil mi nasıl ama anı ruh değişimleri oysa bunları bilerek ilk Miranla yaşamalıydım

" O zaman kontrole geldin sen kesin , ay eşin nerde niye yalnız bıraktı seni asker falan dersen ağlama ihtimalim yüksek bak " dedi aynı saf merakla yerdim eğer gerçekten kontrole gelmiş olsaydık belki bu kadar üzülmezdim bu cümleye gözlerim doldu sanki o da gözlerimi görmüş gibi suçlulukla baktı bana

" Özür dilerim yanlış bir şey mi söyledim ben " dedi başını eğerek

" Hayır sadece her şeyin senin dediğin gibi olmasını istedim bir an " dedim gülümseyerek

" Seni üzmek istemiyorum ama bir yandanda merak ediyorum bana anlatabilirsin istersen ama kendini zorunlu hissetme " dedi

Ne de düşünceliydi anlatacaktım ki zaten en azından biraz rahatlardım

" Anlatayım " dedim ve dizlerimi biraz daha kendimi çekip saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım

" Eşimin adı Miran " dedim derin bir nefes alarak Eşim benim eşim benim miranım Zeynep'in Miranı

" Biz , daha doğrusu ben miranı seviyordum yani onunla evlenmeden önce çok seviyordum , sonra işte 3 ay oldu ben Mardin'e geleli bu arada, ben onu bir kaç yıldır seviyordum böyle ama onun Haberi yoktu sonra işte annemlerin haberi olmadan sürpriz yapacaktım ben onlara , geldim böyle bizim avlu da falan neredeyse tüm Midyat vardı , bende direk valizi orda bırakıp annemin odasına çıktım, anlattı berdel olacaktı kim dedim Miran Soykan dedi falan sonra ben bunun yanına falan gittim konuştuk evlendik seviyordu beni bunu söylemedi ama hissettirdi gerçekten yaptı bunu , sonra geçen iş için şehir dışına çıkmıştı bekliyordum bende dün akşam öğrendim hamile olduğumu çok sevindim çok mutlu oldum sabah oldu dün akşam sevindiğim kadar üzüldüm ve ağladım " dedim konuşmaktan kuruyan boğazımla yutkundum gözlerimi kapattım tekrar

" Miran , sevglim , sevdiğim , canım , eşim ve herşeyim bu pislik hastanenin en

Olmayacak odasında yoğun bakım ünitesinde uyuyor ve ben sadece pencereden seyredebiliyorum ellerim kollarım bağlı hiç bir şey yapamıyorum o kadar korkuyorum ki beni , bizi bırakıp gidecek diye o kadar çok korkuyorum ki ama o bizi bırakmaz o güçlü durur o bizi bırakmaz gitmez o gitmeyecek gitmez değil mi ? " Dedim gözlerinden bir yaş düşmüş olan Nefese bakarak bense ağladığımdan habersiz tekrar tekrar ağladım o ise hiç tanımadığı bir adam ve adam için ağlayan bir kadın için ağladı

Benim çaresizliğime ağladı

" Konuş benimle" dedim nefesim sıkışıyordu bir şeyler konuşmam lazım " dedim hüzün dolu bir tebessüm ile

" Peki sen çok konuştun bende bir şeyler anlatayım " dedi ve yüzündeki yaşları silip saçlarını geriye doğru attı

" Ben Nefes Sancaktar, Üniversite 4.sınıfı yeni bitirmiş bir Avukatım tabi şu an atanma sürecindeyim umarım yeni yılda atanacağım ama biraz var yani vakit anlaşıldığı üzere 22 yaşındayım doğum günüm 24.05 , bu arada evlilik teklifi bekliyorum dedim ama öyle bir yok yani varda yok " güldüm o ise derin bir nefes aldı anlaşılan pek bir dertliydi asansör arkadaşım

" Şöyle , benim sevgilim var kendisi Başkomiser olur adı Selim Han , biz onunla 2 aydır sevgliyiz seviyoruz birbirimizi ama bizim aşkımız iki aylık falan değil çocukluktan beri sonra biz zorunlu durumlardan dolayı ayrı düştük falan şimdiyse çok mutluyuz ben sadece atanmamı bekliyorum sonrasında ne yaparsan yap dedim ama adliye salonunda evlenme teklifi ederse şaşırmam ama şöyle ki şu aralar aramız bozuk ben evlilik için atanamamı bekleyelim dedim o ise biraz bozuldu ve bana dedi ki senelerce bekledik zaten niye uzatıyorsun dedi falan işte şimdiyse onun yanına gideceğim tabi asansör açılırsa ama bu durum hiç iç açıcı değil haberin olsun " dedi ve derin bir nefes aldı belliydi seviyordu bizim gibi sevdaydı onların ki de tabi bizim sonumuz belli değil ama hayırlısı

" Düğününe beni de davet etmeyi unutma tabi sevglinle de tanışmak isterim " dedim gülümseyerek

Bu kelimelerle yanakları al al oldu ne de güzeldi tıpkı benim ilk zamanlar Miran' ın yanında kızardığım gibi

" Numaranı ver mutlaka çağırırım seni " dedi tatlı bir tebessümle

Elinden telefonunu alıp numaramı yazıp çaldırdım çantam koridorda kalmış olmalıydı

" İyi ki karşılaştık burada " dedim gülerek

" İyi ki " dedi derin bir tebessüm ile

Sonunda asansör hareket ettiğinde ikimizinde ağzından ' sonunda ' kelimesi döküldü benden önce ayağa kalktı ve elini bana uzattı bugün ne çoo gülümsemiştim ama usanmadan bir kez daha gülümsedim

" Tekrar karşılaşmak dileğiyle " dedim elimin içinde olan elini sıkarak

" Karşılaşacağız " dedi ve bana sıkıca sarıldı vedalaşıp onunla ayrıldım koridorda yürürken bir odadan gelen ses beni kendine çekti ve kapıya yaklaştım

Beni eller gibi görme

Sen benimsin ben seninim

Beni eller gibi görme

Sen benimsin ben seninim

Gel seni benden ayırma

Sen benimsin ben seninim yar

Gel seni benden ayırma

Gel seni benden ayırma

Sen benimsin ben seninim yar

Ayırma bizi Allah'ım. Babasız çocuklar nasıl büyür ki bilmezdim ben

Neşet Ertaş ' ın sesi insanların içine dokunuyordu normalde asla böyle şeyler dinlemezdim ama hoşum gitmişti hemen yanım daki sandalyeye oturdum

Miran ile dinlemek istiyorum hemde çok uyan sevgilim

Kalpten kalbe bir yol vardır

Gözünen görülmez sırdır

Kalpten kalbe bir yol vardır

Gözünen görülmez sırdır

İkimizin kalbi birdir

İkimizin kalbî birdir

Sen benimsin ben seninim

Sen benimsin ben seninim

İkimizin kalbi birdir

İkimizin kalbi birdir

Sen benimsin ben seninim

Sen benimsin ben seninim yar

Diyen ses doktorun gür sesiyle bölündü yavaşça ayağa kalktım ne güzel söylemişti Neşet Ertaş

Sen benimsin ben seninim...

Sonunda pencerenin önüne geldim ve ona baktım ne güzeldi ne güzel uyuyordu sevgilim korkuyorum senin hamile eşini bu kadar korkutmaya ne hakkın var Allah bunu sana ödetsin

Gülümsedim yine bir gece olmuştu o ise tam üç gündür bu odada uyuyordu

Çok sessizdi içerisi

Oysa o konuşmayı çok severdi ayıp olmasın ama konu bensem gözü kimseyi görmezdi ama şimdi uyanmıyordu hemşire girdi içeriye serumunu değiştirdi tam kapıdan çıkarken karşısına dikildim gözlerim dolmuştu bana baktı gözlerinde beni anladığını gördüm Allah'ım lütfen beni anlamış olsun lütfen

" Gir içeri kimseye görünmeyin ve söylemeyin sabah yine ben görevliyim bu odaya gelirim doktor gelmeden uyandırırım ama geç kontrol edin bir şey olursa kırmızı tuşa basıp kimse gelmeden odadan çıkın kamera kayıtlarını halledeceğim " dedi ben hala. Ağzım bir karış halde ona bakıyordum

" Çabuk ol kimse görmesin " dedi ve gitti

İç ses hemen laf attı sen dedin ya Allaha dua ettin beni anlasın diye niye şaşırıyorsun diyip yine ortadan kayboldu hemen odaya girdim kapıyı kapattım ve pencerenin perdesini indirdim ve ona geri döndüm döndüm ama dönmem ile gözlerimde hazırda bekleyen yaşlar dökülmeye başladı

" Miran uyan artık , hem sen uyumayı sevmezsin ki uyan hadi lütfen bu kadar uzun uykumu olurmuş hem benim sana çok güzel haberlerim var hadi uyan " derken ellerim karnımı buldu ağlamam lazım annemler akşam olduğu için gitmişlerdi kayınçolarımı ise az önce kafeterya da görmüştüm Eslem annem aşağıda sakinleştirici ile uyumuştu Agâh babam iş başında bekliyordu

Nazlı arıyordu

" Efendim "

" Nerdesin "

" Hastane "

" Hangi hastane "

" Özel Mardin park hastanesi "

" Geliyorum "

" Nerdesin ? "

" Midyata geldim oteldeyim " demesiyle ayağa kalktım Şerwan abimin Nazlıya olan son sözleri geldi aklıma

" Andım olsun Eğer Mardin'e , Midyata ayak basarsan bana geldin sayarım Midyatı sana zehir Ederim " demişti abim şimdi olacaklardan ben bile korkuyorum

" Gelme yanıma " dedim

" Neden "

" Miranın yanına girdim onunla uyumak istiyorum yarın konuşalım lütfen çok yoruldum " dedim ağlamaktan helak olmuş sesimle

" Peki yarın kesinlikle konuşalım " dedi ve kapattı özlemiştim Nazlıcanımı

Nazlı ama Nazlıcanım

Çünkü Nazlı benim Canım her şeyi sildim kafamdan sandalyeyi yatakla birleştirdim ve miranın elini tutup ona döndüm yarın uyanacak umuduyla bir günü daha geçirdim

______________________________________

Evettt ballarım yeni bölümümüz hayırlı olmuştur umarım...

Darısı yeni bölüme

Nasılsınız bakem

Ben çok iyiyim 🤭

Sorular geliyor

Sizce Miran ölmelimiydi ?

Zeynep'in bebeğine olan sevgisi ?

Tek bölümlük karakterimiz diyelim bari ama belki görürüz bir yerde o zaman soruyorum Nefes ?

Miran yeni bölümde uyanır mı ?

Ölürmü ?

Peki Neşet Ertaş sahnesi ?

Şey aslında öyle bir şey yoktu kafamda ama benim telefonumdan bazen müzik açıyordum babama ordan kalmıs bende müzik dinliyordum bu gelince ortaya bu sahne çıktı umarım bir gün Miran ile de dinlerler ....

Söz veremem ya miran'a bir şey olursa yada Zeynepe ?

DUYURU❗❗❗

BÖLÜMLER İKİ HAFTA DA BİR GELEBİLİR ÇÜNKÜ YAZARINIZ HAFTA İÇİ YURTTA KALIYOR DİJİTAL OLAN SAAT DIŞINDA HER ŞEY YASAK O YÜZDEN BALLARIM BUNDAN SONRA HER HAFTADA BİR PAZAR GÜNLERİ BURADA BULUŞALIM YADA ÜNLÜ DE GİRMEK İSTEMEYENLER PRİFİLDEN İNKSPİRED LİNKİM VAR

İNSTEGRAM - ssdece_hayallerdee

Kksksksk

Sizi seviyorum 🩷

İyi ki varsınız 🫶🏻

Hoşçakalın 🌺

Yeni bölüm de görüşmek üzere 💅🏻