Keyifli okumalar 💫

________________________________________

Zeynep Bozoğlu Soykan

Sonunda hastaneden çıkıyorduk , bir süre kliniğe bile gitmek istemiyorum zaten Miran ise ilk günden sonra daha iyiydi haftaya gelip dikişlerini aldıracaktı şükür iyiydi

Ona bebeğimizi söylemek için sabırsızlanıyorum

İkimizden bir parça olacaktı

Yatak odamızda kitap okuyordum Miran ise çalışma odasına gitmişti bir kaç evrak imzalayacaktı sanırım yavaş yavaş iyileşiyordu daha iyi olacaktı inşallah

Yaklaşık iki saattir Miran'a bebeğimizi nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum ama henüz aklımda bir şey yoktu

Sürpriz olsun istemiyorum çünkü bunu yaptığımda Miran kaza yapmıştı o yüzden daha mantıklı bir şey yapmak istiyorum ama henüz bunu bulamadım

Telefonum çalıyordu Eslem Annem arıyordu

" Alo buyur Anneciğim" dedim yerimde hafifçe dikleşerek

" Nasılsın kuzum ? Miran nasıl ? " Dedi hal hatır sormak adettendir en önemli şeylerden birisidir bu bizim buralarda

" İyiyim Anne Miran da iyi daha iyi olacak inşallah" dedim tebessüm ile

" İnşallah ,hep iyi olun yavrum " tebessüm ettiği belliydi

" İnşallah anne siz nasılsınız? " Dedim

" Bildiğiniz gibi kızım değişen bir şey yok" dedi aynı sakinlikle

" Bir şey mi oldu ? " Dedim bir mevzu vardı belli ama ne olduğunu ben bile bilmiyorum

" Kızım bugün yanında Miran olmadan bizim konağa gelirmisin seninle bir şeyler konuşmak istiyorum " dedi reddedilmekten korkuyor çekiniyor gibiydi

" Umarım kötü bir şey yoktur daye " dedim tedirginlikle

" Yok annem önemli bir şey yok, ama seninle konuşmak istediğim bir konu ve sana vermem gereken bir kaç parça eşya var " dedi

" Tamam anne ben miranla konuşurum izin verirse gelirim izin vermezse haberleşiriz hasta biliyorsun yoksa izin falan dinlemem " dedim ayağa kalkarak

" Tamam kızım dikkatli gel selam söyle oğluma öp benim yerime " dedi ve kapattı

Artık Miran izin vermese bile giderdim çünkü aşırı merak ediyordum ne verecek veya ne söyleyecekse umarım iyi şeylerdir

Koridorda ilerleyip Miranın çalışma odasına girdim dosyalara eğilmiş bir şeyler yazıyordu ses çıkarmadan arkasına yaklaştım tam ellerimi boynuna dolayacakken " karıcığım" demesi ile yerimde durdum nasıl bilmişti benim. Burda olduğumu

" Miran " dedim sorgulayan bakışlarla

" Karısının kokusunu bilmeyene kocam denirmi ? He ben senin kokunu duyabilecek kadar çok seviyorum seni " demesiyle yüzümdeki sert ifade baştan aşağı bocaladı ve eriyen bakışlarla ona baktım kollarımı rahatlıkla boynuna doladım karın bölgesine değmemeye çalışarak kucağına oturdum

Ve anlayacağı şekilde çipil çipil bakmaya başladım

" Söyle ne istiyorsun ? " Dedi beni iyice tanımış bir ifadeyle

" Annen aradı benimle bir şeyler konuşup bana bir şeyler verecekmiş yanına gidebilirmiyim ? " Dedim çipil çipil bakan gözlerimi ortadan kaldırdım hayır derse geri gelirdi

" Gidemezsin "

" Neden "

" Nasıl neden ya , lan daha bir hafta oldu hastaneden çıkalı daha iyileşemedim bile beni hasta yatağında bırakıp nereye gidiyorsun? "

Çipil bakışlarımı gözlerime yerleştirdim gözlerini pörtletti sakın der gibi

Kollarımı göğsümde birleştirdim ve aynı şekilde bakmaya devam ettim

" Ulan koskoca aşireti yönetiyorum bir sana hükmüm geçmiyor be kadın " derken saçlarımı öpüp kokluyordu elleri yumruk olmuştu bense bu haline güldüm ve yavaşça yerimden kalktım

" İznimi de aldığıma göre ben kaçtım çok gecikmem seni seviyorum görüşürüz çok özle beni " dedim ve tek gözümü kırptım o bilirdi bunun anlamını gözlerini hafifçe kırptı bense odamıza doğru koştum ve giyinme odasında bulduğum ilk mavi elbiseyi aldım kare yaka olan elbise çok tatlı duruyordu umarım kaynanam da sever bol olduğu için de ayrı mutluydum her ne kadar karnım belli olmasada her şey olabilirdi sonuçta sade bir makyaj yapıp beyaz spor ayakkabılarımı giydim ve siyah kumaş çantamı alıp evden çıktım araba hazırdı kocam ne de düşünürdü beni kocam da kocam ...

Yol su gibi akıp giderken yolda gözüme bir şey çarptı bir kadın şöföre durması için elimle işaret verdim arabadan inip kadının yanına doğru yürüdüm görünen o ki kadının paraya ihtiyacı vardı

Kıyafetlerinin belli noktalarında yırtıklar vardı , gözlerinin altı morluklarla doluydu uyumuyordu yani ama bunların dışında gözüme çarpan şey elinde , kolunda onları bile geçtim yüzünde hiç tüy yoktu

Kaşları çok inceydi bir insanda olamayacak kadar kirpikleri ise yok denecek kadar az bu kadın kanserdi

Önünde bir tezgah vardı ve çok güzel bebek yelekleri patikler hatta bunların büyük boylarıda vardı korumalara köşede beklemelerini söyleyip hızlı adımlarla kadının yanına ilerledim

" Merhaba oturabilirmiyim yanınıza ? " Dedim gülümseyerek

" Buyrun elbette oturun " dediğinde sandalyeyi hafifçe çektim ve oturdum gözlerimi kadına çevirmek istiyordum Ama el emeklerinden gözlerimi alamıyordum kendimi zorlayarak kadına döndüm

" Merhaba Zeynep ben " dedim devamını getirmedim ne diyebilirdim ki sızı gördüm halınızı gördüm ve acıyıp geldim diyecek halim yoktu

" Merhaba Helin bende " dedi gülümseyerek

Yada o an ben öyle görmek istedim bilmiyorum ama gördüm işte

" Ben öyle lafı evirip çevirmeyi bilmem Helin direk konuya girmek istiyorum" dedim gülümsemeye çalışarak

Sanki bir şey olmuş gibi hemen gülümsemesi silindi ama haklıydı konuya öyle bir giriş yaptım ki bana böyle dese birisi korkardım sanırım

" Ben size yardım etmek istiyorum belli ki ihtiyacınız var lütfen kabul edin " dedim anında kadının gözleri doldu

" Olmaz "

" Neden "

" Kim karşılıksız bir şey yapar ki hem siz yapsanız bile ben kabul edemem " anlayışla gözlerimi kırpıştırdım başımı sallayarak onüme döndüm ve ne yapabileceği konuşunda düşünmeye başladım

Aslında aklımda çok güzel bir fikir vardı

" Şöyle yapalım , ben hamileyim henüz eşim bilmiyor ama , akşama kadar bana bir çift beyaz patik örmeni istiyorum " tam devam edecekken beni susturdu

" Sadece bu olmaz ki "

" Sadece bu değil zaten , ben henüz bebeğimin kaç aylık olduğunu bilmiyorum" dedim yutkunma ihtiyacıyla hafifçe yutkundum gözleri karnıma düştü küçük bir tebessüm eşliğinde yanağından bir yaş düştü anlıyordum artık bu kadın çok zor şeyler yaşamıştı bir gün anlatırsa dinlerdim

" Sende bebeğim doğana kadar bebeğim için bir şeyler örersin hatta senin şu anne çocuk uyumlu yeleklerinde vardır onlardan örersin kendi modellerinden benim seçtiklerimden olmazmı ? " Dedim gülümseyerek karşılık olarak o da güldü

" Olur çok güzel olur ama bu da yeterli değil anlamışsın zaten durumumu başka bir şey daha iste işte " dedi başını eğerek

Hafifçe tebessüm ederek tekrar düşündüm ama ne olabilirdi ki

Aslında güzel olurdu buldum !

" Tamam işte bebeğim olana kadar örgü örersin ve market işlerini Emir ile beraber halledersiniz ve bebeğim doğunca bir yıl boyunca onun bakımı ile ücretsiz uğraşırsın sonra devam etmek istersen de ücretli bir şekilde devam edersin hatta daha erken bile olur "

" Olur " dedi bu sefer gerçek ve samimi bir şekilde gülümsedi gözleri doldu

Sırtı başı böyleyse sokaklarda yaşıyordu artık yaşamayacaktı

Ona minik bir ev verecektim ama bugün değil yarın

" Yarına kadar tüm eşyalarını topla ve yarın saat 16 da burda ol seni burdan kurtaracağım sokaklardan Helin herkesten kimse sana zarar veremeyecek artık tecavüze uğramayacaksın " dedim çünkü vücudun daki morluklar buna işaretti

İtiraz etmedi onaylamadı

" Yarın görüşürüz Helin " tam gidecekken bileğimden tuttu ve elime minim bir poşet bıraktı ve yine tebessüm ederek karnıma baktı

Geç kalmıştım arkamı döndüm ve arabaya ilerleyip bindim Emir ise ona bakıyordu

Acıyla değil , ona bunu yapanları sormak ister gibiydi bakışları niye öyleydi ki

Hafifçe gözlerimi kapattım

15 dakika sonra

Gözlerimi açtığımda kendimi onların evinin önünde buldum ve hemen eve girdim Eslem dayemin avluda olduğunu öğrenir öğrenmez hızlı ama dikkatli adımlarla yukardaki avluya çıktım

Gördüğüm şeyle ellerimle ağzımı kapattım

Bunlar çok güzeldi ama

Nasıl öğrenmişlerdi ki yani Eslem dayem benim hamile olduğumu biliyor muydu bunca zamandır Allahım sen aklıma mukayet ol

" Anne "

" Yavrum hoşgeldin" dedi gülümseyerek elini tuttum ve alnıma götürüp öptüm

" Hoşbuldum daye de bunlar nereden çıktı? " Dedim avluda serili olan bebek kıyafetlerine bakarak

Bence öğrenmemişti

Öyle olmalıydı

Eski duruyordu zaten başka bir açıklaması vardır

" Bunlar Miran ' ın bebeklik kıyafetleri ellerimle ördüm bazılarını da aldık zaten bende dedim ki hani belki giydirir veya saklamak İstersin diye vereyim dedim hem belki bebeğiniz olursa giydirirsin fena mı olur kızım ? " dedi onun gözleri dolarken benimkiler den yaşlar bir bir süzülüyordu

" Olur annem olmazmı hiç çok güzel olur inşallah zamanı gelince " derken sarılmıştım bile anneme

Bulmuştum işte aradığım şeyi...

" Kızım böyle çağırdım seni konuşacaktım da ama kusura bakma Rojda Halan hastalanmış ona bakmaya gideceğim çağırdı beni acil bir durum yokmuş ama işte iş bulamıyor insanlar bu devirde " dedi mahcup bir şekilde

" Yok annem hiç sorun değil , sen git yine konuşuruz selam söyle halama geçmiş olsun dileklerimi de ilet lütfen sende dikkat et kendine " dedim gülümseyerek

" Sende " diyip aşağıya doğru ilerledi

" Mercan " dedim

" Efendim hanımım "

" Buradaki tüm kıyafetleri toplayın zahmet olmazsa sonra da Emire verin indirsin ama hızlı olun bende o arada bir Yağmura bakayım " dedim

" Ne zahmeti hanımım işim bu hemen yapıyoruz müsaadenizle" diyip koridordaki odalardan birine doğru ilerledi

Bende yağmurla dertleştim biraz tabi bizimkisi de dert olsa oy oy karnımda olan bebeğe şimdiden çok alışmıştım o ordan çıkınca ne yapacaktım ben

1 saat sonra

Sonunda eve gelmiştim Miran ' a gözükmeden poşetleri boş odaya getirmiştim benim bebeklik kıyafetlerim ve onunkileri alıp benim bir düzine olan askılığa eşit bir şekilde astım yolda gelirken aldığım kalp şeklinde olan süsleride iplerle dört köşe asmıştım zar zor minik bir sehpanın üstüne Helin ' in yaptığı patileri koymuştum

Ortada ise Miran için bir kadeh şarap benim için ise bir kadeh Meyve suyu !

Ben bu hallere düşecek insanmıydım ya

Neyse sakin ol Zeynep bebeğin olacak senin

Yemek olarak ise Mira'nın en sevdiği yemek olan tavuk benim için ise bir tabak dolma sarma ve bir kaç çesit tatlı görmek bile acıktırıyordu insanı

Patiğin yanında ise beyaz üzerinde siyah bir şekilde baba oluyorum yazan ve her yerinde kırmızı kalpler olan bir pasta yer alıyordu ve masanın bir köşesinde ise yaptığım test yer alıyordu

Hazır olmayan tek şey bendim ha bide biz odaya tekrar girdiğimizde aktif olacak olan bir kamera vardı

Bebeğimizin onu nasıl sevdiğimizi heyecanla beklediğimizi ögrenmesi içindi

Gülümsedim ve odaya girdim Miran üzerinde siyah bir gömlek ve siyah bir kot pantolon vardı ben ise her yeri bol olan dizimin altında biten v yaka kırmızı bir elbise giyip birazcık abartılı olan bir makyaj yapmıştım beyaz spor ayakkabılarımla mükemmeldim bence

Çalışma odasına geçtim ve kapıyı açıp girdim miranla çapışmamla onun beni belimden tutması aynı salise içinde oldu

Hemen kendimi düzelttim ve konuşmadan elinden tuttum ve odaya doğru sürüklemeye başladım sanki ona bir şey söyleyeceğimi anlamış gibi sustu kapının önüne gelince siyah bandajım ile gözlerini bağladım sorgulamadan bana güvenerek içeri girdi tam sehpanın önünde durdum onu orda bırakıp onun karşısına geçtim

" Dizlerini bükmeden ileri doğru eğil ve aşağıya bak kocacığım " dedim doğru bir şekilde uyguladı bende birazcık eğilerek gözlerindeki bandajı açtım

Önce gözlerini kırpıştırdı sonra açtı tekrar kapattı tekrar açtı ve süpriz ben yine hamileyim

Ksksksk

Benim gülüş

Ömce bakışları orda kaldı sonra teste döndü en sonunda dikleşti yerinde ve ellerine patiği aldı

" Şimdi ben bir şeyler anlıyorum burdan " dedi ağzını açıp kapatarak sonra devam etti " çimen gözlüm ben doğru anlıyorum , doğru okudum ve en önemlisi bu bir rüya değil değil mi ? " Dedi gözünden bir damla yaş düştü sonra benden de düştü ağladım ben ve başımı salladım hemen yanına geçtim ve ellerini yüzümün arasına aldım

" Sevgilim , doğru duydun doğru gördün ve hiçbir şey rüya değil " dedim ve yutkundum ve elini tutup karnıma koydum

" Sevgilim , ben hamileyim sen baba oluyorsun burda ikimizden bir parça var " dedim gülümseyerek

Ve bu henüz herşeyin başlangıcıydı

________________________________________

Işıl

Merhaba nasılsınız bakalım ?

Umarım okurken keyif almışsınızdır ballarım 🫶🏻

Özlediniz mi bizi ?

Ben özlemişim .

Neyse bölüm soruları geliyor ?

Yada gelmiyor çünkü bu bölüm kaos olmadı ama ben yine de bir tane sorayım

Yeni Karakterimiz Helin sizce nasıl birisi ? Hikaye de nasıl bir yeri olacak?

Dedim ve sorular bittiii

WhatsApp kanalıma beklerim instegramdan da bana ulaşabilirsiniz

@sadece_hayallerdee

6 Ekim de Yeni bölüm de görüşmek üzere inşallah ✍🏻

Bu arada biz inkspiredde 950 okunmayı geçmişiz...🎉

Bölüm bitiş tarihi

22.09.2024

Saat : 01.09

Sizi çok seviyorum 💓

İyi ki varsınız 🫶🏻 🩷 ✍🏻

Hoşçakalın ❤️‍🩹