Yeni Üyelik
4.
Bölüm

4.Bölüm : Babasının Kızı Olamamak

@gecelerkarabasan

 

Bir çocuğun hatta bir kız çocuğunun babası olması nasıl bir şey ?

 

Ben hiç bir zaman öğrenemeyeceğim. Çünkü benim babam beni daha kundakta bebekken bırakan biriyken ben nerden bilebilirim ki.

 

Üst komşum yani Demir ve oğlu gittikten sonra balkona çıkıp oturuyordum. Ondan biraz sonra telefonuma bir mesaj gelmişti. Kayıtlı olmayan numaradandı.

 

Ama kim olduğu o kadar belliydi ki canımı yakmıştı bilmek ve tanımak zorunda olmak.

 

053***: Kızım benim baban. Taşındığını biliyorum sana biraz zaman vermek istedim. En yakın zamanda seninle buluşup konuşmak istiyorum. Lütfen beni kırma.

 

Kırma beni diyordu. Ama o benim hem annemi hemde benim daha bebek kalbimi kırmamış mıydı önceden.

 

Neden benim onu kırıyor olmam ona bu kadar batıyordu ?

 

Belkide yüzüne karşı içimde ki tüm nefreti kusmalıydım.

 

Mesajına cevap yazdım.

 

Siz: Birincisi bana kızım deme çünkü benim bir babam yok olmadı olmayacak. İkincisi tamam buluşalım. Yeri ve saati akşam sana pardon size atarım Turgay Bey. İyi günler.

 

Ne demem gerekiyordu neler anlatmama gerekiyordu hiç bir fikrim yoktu ama bu aksam bu iş kökünden çözülecekti. Artık bu adamın adını dahi duymak istemiyordum.

 

Soy adım acı benim. O da bana olmayan babamdan kaldı. (bir yerde görmüştüm. Alıntı cümle)

 

《》

 

 

Saat tam altıydı ve ben merkezde olan bir kafede Turgay beyi bekliyordum. Hala gelmemişti.

 

Biraz daha bekledikten sonra tam kalkıyordum ki karşımda ki sandalye çekilmesiyle geri oturdum. Tüm cesaretimi topladım ve kafamı kaldırıp yüzne baktım.

 

İlk ve son kez teyzemin evinde görmüştüm. İki ay önceydi. Sanki o günden bu güne daha da yaşlanmıştı. Saçında kırlar daha çok vardı mesela ve zayıflamıştı sanki.

 

Ne yani,annemin ölümü onu bu kadar üzmüş müydü ?

 

"Ne konuşacaksınız bilmiyorum ama şimdilik beni dinleyin Turgay bey."

 

Gözlerimin içine bakıyordu. Bey dediğim gibi sanki gözlerinde bir şeyler kırılmıştı.

 

Peki bundan banane ki ?

 

Kafasını salladı yine de.

 

"Benim bir babam yok. Benim babamda annemdi ama artık o da yok. Neden biliyor musunuz yıllar önce siz onu bıraktığınız da çok üzülmüştü. Teyzem anlatırdı annemden gizli o zamanları. Çok ağlamış benim annem. Sizi o kadar çok seviyormuş ki psikolojik rahatsızlıklar çekmeye başlamış. Benim aklım her şeye erdiğinden beri benim annem hasta. Sizin yüzünüzden. Ben daha bir yaşındayken terk edip gitmişsiniz. Şimdi de gelmiş kızım diyorsunuz. Sırf erkek doğmadım diye bizi terk eden de şimdi sırf annem artık yok diye geri dönüp bana kızım diyende sizsiniz. Ben neye inanacağım ? "

 

Sustum. Nefeslendim. Tekrar konuştum.

 

"Ben doğdum babam yoktu. Çocuk oldum düştüm baba diye ağladım ne anlama geldiğini bilmeden. Yoktu. Zorbalandım bu yüzden yine yoktu. Senin bende olan tek şeyin soyadın. O da en yakın zamanda değişecek. Yapabilecek olsam damarlarımda ki senin kanını bile aldırırım. O kadar yok olmanı istiyorum benden Turgay bey. O derece yabancısın bana. Bana baba mı olmak istiyorsunuz ?"

 

Diye sordum. Umutla ve parlak gözlerle baktı bana. Bende küçükken ne çok beklemiştim parlak gözlerle pencere önünde babamın gelmesini.

 

Gelmemişti.

 

Bende bana gelmeyene gitmeyecektim.

Asla.

 

Hızlıca kafa salladı. Tatlı tatlı gülümsedim.

 

"O zaman sizi de ölün. Ancak o zaman kabul ederim bir babam olduğunu."

 

Şok olmuştu. Ama öyleydi. Ancak öyle kabul ederdim babam olmasını yani yokluğunu.

 

"Kızım.."

 

Elimi kaldırdım hızlıca. "Hala ölmediniz Turgay bey. O yüzden hala bir babam yok. Ha ben asla ölemem korkarım diyorsanız ben karışmam. Ben diyeceğimi dedim. Babam olacağınız zaman öldüğünüz zamandır. İyi akşamlar size."

 

Söz sözümü de söyleyip çıktım kafeden.

 

Acıyordu. Kalbim acıyordu. Belki dediklerim ve istediklerim çok yanlıştı. Ama benim acım daha büyüktü. Günahsa da bu istediğim yüklenici o günahı. Ama kalbimde ki nefret o kadar büyük ki ona karşı ufak bir sevgiye bile yer yok orda.

 

Benim anne çok acı çekti.

 

Turgay Payaslı yüzünden.

 

Anneme bunları yaşatan kızına neler yaşatmazdı.

 

Ancak o ölünce benim babam olacaktı.

 

Ancak o zaman..

°

°

°

°

°

°

 

Eveeettt bir bölüm sonuna daha geldik.

 

Belki Yade'nin tepkisi size fazla geliyor olabilir ama bunun sebebini daha iyi anlamak için ilerleyen bölümleri beklemek gerekiyor. Yade ve annesi Yıldız çok kolay şeyler yaşamadılar. Birlikte okuyup görelim. Öpüldünüz..😽😽

Loading...
0%