Dolabın kapağını açtığında içinde ters çevrilmiş fotoğraflar ve bazı küçük oyuncaklar vardı. Bir dk bu oyuncaklar Cenk ile bizim oyuncaklarimiz ve birde resimler bunların burda ne işi var Cenk kaybolu 20 sene oldu ve halla bulunamadı. Fotoğraflar ve onların altında katlı bir kağıt. Bu fotoğralar çocukluktuk fotoğrafları. Ama bunlar da Cenk ve ben vardik. Anlamıyorum bu adam yani kara cenk'i tanıyor muydu. Katlı kağıdı aldım okumya başladım

*Gece seni çok özledim üstünden tam 20 sene geçti ismim görünüşüm herşeyim değişti ama sen sen Gece hala çok güzelsin çocukluktan beri güzelsin bu not mu mektup mu olur bilmiyorum ama tek bildiğim sana olan duygularım seni çocukluktan beri seni çok seviyorum ve sevmeye de devam edicem. Bu not sana belki ulasmaycak ama kalbimde hep Kafe güzeli, Aile Dostu ve Gecem olarak kalacaksın...*

-Belki de sana her şeyi anlatmaya baslamiliyim he

Arkamdaki sese karşı döndüm Kara oradaydı. Beni kapı önünden izliyordu.

-Nasil yani sen... Sen anlamıyorum

-Gece... Kafe güzeli beni hatırlamaman üzücü ama ben seni hatırlatıyorlatim.

-Ben anlamıyorum sen Cenk misin

-Evet aile dostum Gecem ama ben sana hep kafe güzeli derdim. Sürekli bir kafe açmaktan bahseder, oyuncak mutfakta pastalar falan yapardin. Annemlerde gerçeğinin yapardı bizde seninle masal izleyip uyurduk.

Hiç bir şey demeden ona ilerleyip sıkıca sarıldım. Evet bunu yaptım çünkü o Cenk ti benim çocukluk aşkım arkadaşım dostum herseyimdi

O da bana sarılıp iç çekti saçımı öyle okşadı ki çocuklukta saçımı bazen oksarken çektiği zaman gelince gözlerim doldu. Onu çok özledim bizim Cenk ile ayrılma sürecimiz çok kötüydü anılar gözümde canlaninca ağlamaya başladım

Bir sabah sade ve sıkıcı gündü. O zaman ben beş, Cenk ise yedi yaşındaydı. Gene kahvaltımı edip onların gelmesini bekliyordum. Hafta içinden bir gündü. Babam şirkette çoktan gitmişti. Haluk amca Cenk ile Derya teyzeyi bize bırakıp babamın yanına gidecekti. Saat 11:00 civarı gibi sızlanmaya başladığımı hatırlıyorum. Annemin bıktırana kadar soru sorup söylenmiştim. Genelde hep “ne zaman geliyorlar? Daha gelmediler mi?” Gibi söyleniyordum. Artık annemin ne kadar bıktırdıysam, beni kolumdan tutup salona götürmüş.

Bana bir çizgi film açıp, “Sen otur bunu izle onlar gelince oynarsınız.” Demişti annem. Elime kumandayı verdi ve mutfağa doğru ilerlemişti. Annemin bana açtığı çizgi filmi bile hatırlamıyorum. Ama o an çizgi filmi ya değiştirmek istedim ya da sesini açmak. Kumandayı elime aldım ve bir tuşa bastım. Ekranda kırmızı bir bant ve üstünde beyaz yazılar. Evet bir haber kanalına denk gelmiştim. Okuma yazmayı daha tam çözemediğim için değiştirmek için tekrar tuşa basıyordum ki Haluk amcanın fotoğrafı belirdi. Heyecanla anneme seslenmiştim, “Anne! Anne! Gel bak Haluk amca televizyonda” hızla odadan kapıdan çıkıp mutfakta oturan annemin yanına gittim. Arkası dönük olan annem arkasında ki kıpırdanma sonucu arkasına döndü. Gözleri yaşlıydı. Beni görünce yanıma gelip, tek dizinin üzerine çöküp elimi tuttu.

-Gece. Annecim seninle bir konuda konuşmam lazım.

Dedi hala gözünden yaşlar süzüldüğünü hatırlıyorum.

-Ne konuşacağız anne

Diye sordum annem derin bir nefes aldı. -Önce sana bir soru soracağım. Tamam mı? dedi. Başımı öne geri salladım. -Şimdi senin bir balığın vardı. Hatırlıyor musun? İki taneydi. Ne oldu onlara? Annem hiç beklemediğim bir yerden konuya girmişti ama bu açıklama yapabilmesi için güzel bir nedendi. i

-Brini çok beslemiştim sende bana “Melek oldu artık o” demiştin diğerine biz tatildeyken kayıp olmuştu. Ona da nereye gömülen bilmeyen bir tohum oldu demiştik.

Buna benzer bir şeyler gevelemiştim. Annem elimi daha sıkı kavramıştı.

-İşte şimdi Derya teyzen ve Haluk amcan…

Hıçkırmıştı sanrım. Kelimeler çıkmıyordu ağzından.

-İşte onlar melek oldu annecim

dedi tek nefeste. Daha sonra anlamıştım sanırım.

-Cenk… anne Cenk o da mı melek oldu?annem hızlıca başını iki yana saldı. -Hayır…Hayır annecim o da tohum oldu dedi bu sefer sadece sesi titredi. Ağladığımı hatırlıyorum, hemde o güne kadar hiç ağlamadığım kadar co

Küçüktüm… yalnızca beş yaşında bir çocuktum. Ama ona rağmen nasıl feryat edip, yalvarıp ağladığımı hatırlıyorum. Bir parçam yokmuş gibiydim. O yaşımda bile kendimi eksik hissettim.

Ta ki 11 seneye geçene kadar. O gün annem ve babam bir trafik kazası vefat etmişti. Çok net hatırlıyorum. O gün benim doğum günümdü. Dersten çıkarılıp müdür yardımcısın odasına gitmiştim. Başını öne eğen müdür yardımcısı bana sadece

-Çok üzgünüm Gece. Ailen bir trafik kazası sonucu olay yerinde can verdiler. Başın sağ olsun.

Başka ses yoktu. Bu sefer feryat yerine, sadece sessizlik hakimdi bedenime. Müdür yardımcısının odasından sonra gözümü açıp gördüğüm tek şey hastane duvarıydı. Kalanını hatırlamıyorum. Ya da hatırlamak gelmiyor içimden.

O günden sonra doğum günlerimi kutlamadım. Sürpriz bir şeyde istemedim.

O anları tekrar geçirip şimdiki zamana gelene kadar halla Cenke sarılıyordum.

-Neden onca sene sonra şimdi

Diye mırıldandım saçımdan öpüp yüzünü bana eğdi

-Guvenligin için gece seni benimle olman tehlikeli olabilir diye düşünüyordum. Ama meğer senin başındaki bela gidene kadar yanımdan agirmam gerektiğini yeninfark ettim. Özür dilerim bunca yıl ayrı kaldığımız için.

Onu suçlamak gelmiyordu içimden onu seviyordum gerçekten. O gittikten sonra bir tane bile sevgili yapmadım

-hic konkunu degistirmemissin

Dedim kirkirdayarak ondan ayrilldim ve yüzüne baktım.

-Halla okyanus gibi kokuyorsun

-oyle mı kafe güzeli. Seni özlemişim bı an beni hiç hatirmasin dedim

-Unutmadim ki hatırlattım tekrar

İkimiz de güldük ve üst katta çıkrık ama bu sefer çocukken yaptığımız bir şeyi yapacaktır

Beraber onun odasına girdik o telefonundan masal açarken ben yatağa çoktan uzanmıştım masalı açıp yanına koydu ve o da uzandı. Kolunu belime sararken bemde her zaman yaptığım gibi onun gosunue doğru uzandım o benim saçımı okşayıp öperken ben onu bulmanın özlemini yaşıyordum bir süre sonra onun kollarında uymustum.

​​​​​​<<<333

Bölüm bu kadardı okuduğunuz için teşekkür ederim yorum yapmayı ve oy bırakmayı unutmayın her yorumunuza cevap vereceğim biraz yoğun olduğum için hemen bölüm gelmiyor ama boş zamanlardan atacağıma söz veriyorum

Sizleri seviyorum bir sonraki bölümde görüşürüz inşallah dikkatli ediniz kendinize hoşçakalinnnn 💖💖

​​