Gece'den

Odama gelen hizmetinden Kara'nın beni çağırdığını soyledi. Beni çalışma odasında bekliyormuş. Odaya girdiğimde Ayaz ve Kara koltukta karşılıklı oturmuşlardı. Beni görür gozmez ayağa kalktılar

-Gercekten de sensin neden bana söylemedin

-Neyi söyleyecektim Gece öyle bana güvenin iyice azalacaktı

-Ayaz ben seni tam 10 sendedir tanıyorum. Söyleyecektin tabi

Sinirlerim o kadar bozulmuştu ki gülmeye başladım

-O kadar guveilmeyecek birine mi benziyorum Ayaz

Onların tam karşıda ki koltuğa oturdum ikisinde bana bakarken söze nasıl gireceklerini bilmiyor gibiydiler

-Sizin işinizi kolaylaştımamı ister misiniz? Ne zamandır sizin bir piyonunuzum

İkisinde bir birine baktılar sonra Kara derin nefes alıp bana baktı

-Sozumu kesmeden dinleyecekseb anlaticam. Tamam mı kafe güzeli

​​Tamam anlamında kafamı salladım

-Biz Ayaz ile çok eskiden tanışıyoruz Ayaz ve ben bir birlik için çocukluktan beri çalışıyoruz. Bu birliğe girmemizin sebebi ailelerimiz tarafından bırakılmamasıdır. Benim aillem küçük yaşta bizim birliğe düşman olan kişiler tarafından öldürüldü. Benim babam o birliğin eskiden hizmet eden ama ailesi olunca orayı birakkan biriyidi. Fakat karşı taraf buna inanmayı reddetti ve onları katlettiler.

Anlattığı şeye bir süre ara verdiginde, nefesimi tutarak dinlegimi fark ettim.

-Peki sen Ayaz sen nasıl bu birlik dediğiniz şeye girdin. Senin ailen var

Ayaz bana baktı sonra Kara'ya bir süre sustuktan sonra tekrar bana dönüp

-Ben gizli ajanım sana babam diğe tanıştırdığım kişi bize babalık yapan biri. Ama sana yemin ederim ki annem hakkında söylediğim doğru gerçek babam ise nerde bilmiyorum. Beni sokakta ölmek üzere olurken kurtardılar ve o günde Kara geldi. Kardeş gibi olduk. Ben gizli ajandım Kara düz ajan bu yüzden seninle onu tanistiramadim

Söylediklerinin sonuna geldiğini anlayınca kafanını öne eğdi. Biraz sessizlik içinde kaldım olanları idrak etmeye çalışıyordum

-Peki ben? Ben niye burdayım.

-Sen bir hedefsin Gece Senin ailende bir ara buraya hizmet ediyirdu. Ama kizlarininda aynı sonu karşılaşmasini istemediler. O yüzden seni korumam için beni gönderdiler. Seninle aynı sınıfa geçtim. Ve sana göz kulak oldum.

-Belki de bana bunu daha önceden anlatmaliydin

-Senin körü ile yaşamı istemedik seni uzaktan koruyan korumalar vardı

-Peki Bora

-Bora'nin babası benim ailemi katletti. Ondan intikam almaya çalışıyorum ama bir açık yok. Sonrasında senin aileni katletti, yani senin ve benim ailemin ölme sebebi o Bora denen şeref yoksunun babası yuzunden. Benim hayatta olduğumi bilmiyor ama senin hayyata olduğunu biliyor ve seni öldürmek için doğru zamanı bekliyordu.

Konuşma bitmişti sanırım uzun süredir sessiz bir şekilde otuyorduk

-Ben odama çıkıyorum

-Yemek ye ondan sonra çık kafe güzli

-Ac değilim

Diyerek odadan çıkıp kendi odama girdim. Elimi yüzümü iyice yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Odanın bütün camlarını acip tavanıdaki cami izlemeye başladım bulutlulardan yıldızlar gözükümuyordu. Kafamda onco düşünce ile kavga ederken bunun bir sonu olmadığını anladım. Düşünmek için fazla mı yorgundum kendim bunu yediremiyir muydun emin degildim. Tek istedigim uyumakti... Yatmadan önce giydiğim esafman ve trshortu giyip tekrar yatağa girdim. Bu sefer tavana bakmadan direk gözlerimi kapattim. Onco düşünceyle nasıl uyumuşum halla bilmiyorum. Ama bir şekilde tekrar uykuya teslim olmuştum.

<<<333

Bölüm bu kadardı lütfen yorum yapmayı oy vermeyi unutmayın. Elimden geldiğince yorumlara cevap vericem beni takip etmeyi unutmayın

Sizi seviyorum bir sonraki bölümde görüşürüz 👋 👋 😊

​​​​​

​​​​

​​​