Bölümü

okuduğunuz

saat ;

Seni özlemek böylesi

haramken

Ne olacak benim halim.?

Birden

âşık oldum sana

Bir den ısındı ,

yüreğim.

...

Bir an bir anımı tutmuyordu, 5 dakika öncesine kadar Hakan ile dans ediyorduk , ellerimi nereye koyacağımı şaşırmıştım , bizden sonra herkes dans pistine doluşmuştu , çok dikkat çekmemiştik , zaten kenardaydık.

Şarkı hâlâ kulağımdaydı..

Ben

bal arısı gibiydim

senden önce

Bak 

pervanelere döndüm

seni görünce

Yana yana

kül olsam her an,

yine de

senden ayrılamam

Yoluna adadım ömrümü ben sensiz olamam .

Çok klasik bir şarkı olsada, tam bir ilk dans şarkısıydı. Belki ilerde bende bu anda bu şarkıyı açtırırdım ,kiminle mi o tabiki Hakan ile yine bu şekilde hayal kuruyordum kendimce bir an gerçek ile hayali karıştırınca kafamı yavaşça kaldırdım, Hakan çenesini kafamın üstüne koymuştu , Kafamı kaldırınca o da bana baktı .

İçim bir pır pır etmedi değil 🦋

Kafasını eğip kulağıma doğru fısıldadı,

-"ne oldu yine kızardın ?."

-"aklıma bir şey geldide ondan".

-"söyle bana seni utandıracak ne aklına geldi ".

Kendime kaçış yolu aramak için etrafa bakıyordum şarkı bitmişti bile , ama biz yine de dans etmeye devam ediyorduk .

-"şarkı bitti Hakan abi ".

Fırsat bu fırsat diyip hemen yanından ayrılmak üzere adım attım.

Adımlarımı durduran silah sesiydi , bir okadar aynı anda kalbim hızlı hızlı atıyordu , arkamı döndüm kolumu sıkıca tutan Hakan beni arkaya çekti,

-"burdan ayrılma meleğim tamamı dedi geleceğim ben hemen ."

İlk defa bencil olmak istedim

-" gitme dedim ".

Ama gitti beni duymamıştı...

...

Derin'den;

-Hayat birini alır birini verirdi.

Küçük yaşlarda babamı kaybetmiştim. Annem babama çok aşıktı, genellikle aileler arasında birbirine "seni seviyorum " demeyen ebeveynler

" senden nefret ediyorum" daha çok söylerdi ama hayır biz böyle bir aile değildik.

Bu kayıp bütün aileyi sarsmış , sarsmakla kalmayıp yıkmıştı.

Bütün mahallede de sevilen sayılan biriydi "TAN KARAKURT'' bütün herkesin iyiliğini ister, öksüzün başını okşar ,bir yardımı olursa, ilk koşan o olurdu , ama hayat adil değil di erkenden bu hayattan göçüp gitti , bizim ailede, benim için babam dı benim babam .

Annem o olaydan sonra hemen toparladı sadece öyleymiş gibi yaptı , çünkü o bir anneydi ve artık bir de baba olmuştu , sağ olsun bir kere bile bunu zorla yapmamıştı gizli gizli odasında babamın eski kıyafetlerini alıp ağladığını biliyordum ama bilmiyordum.

Bu kayıp sonrası çok tökezledim çok yanlış yaptım günlerce ağladım ama arkamda bir de abim vardı, o da kayıptan sonra bir süre toparlayamadı çok Sesiz kaldı aylarca eve gelmedi ama bize varlığını hissetiriyordu yavaş yavaş herkes toplarlanmıştı.

Şuan dügündeydim ,

Biraz önce masaya geçerken elbisemin sol tarafındaki yirtmacı yırtmıştım bu yüzden çok fazla tenim gözüküyordu anneme eve geçecegimi söyledim dikip hemen gelecektim ama

Mesude abla cebinden anahtar çıkarmış konuşmamıza da kulak misafiri olmuştu .

-"Yavrum , ta nereye gidiyorsun geç bizim eve dik geliverirsin sonra evde kimsecikler yok hem".

Anneme baktığımda kafasını salladı .

Teşekkür edip anahtarı elinden aldım ve çantamı da alıp eve doğru yürümeye başladım buradaki çoğu kişinin evine gitmiştim, altın günler sağ olsun .

Eve sonunda gelmiştim , evde kimse olmadığını dediği için kontrol etmeden anahtarla kapıyı açıp içeri girdim , oturma yerine geçip çantamı koltuğa bıraktım, televizyonun yanındaki kutudan elbisenin renginde iplik çıkardım igneye saplayıp , koltuğa oturup dikmeye başladım, tam bitiriyordum ki kapı açıldı ama içerden.

-"Derin?"

Birden ayağa kalktım.

-"Sinan abi ,üstüm söküldü de mesude teyze anahtarı verdi , ev boş olduğunu söylemişti o yüzden seslenmedim eve benim hatam özür dilerim ". Dedim

ama kafamı kaldırıp süzdüğümde altında sadece pantolon olduğunu fark ettim.

Sinan abi Kafasını salladı.

-"Anladım , Bende yeni gelmiştim üstüme içecek döküldü yenisini giyeyim dedim , bütün gömlekler kırışık , ütüyü de bulamadım amina koyayım "

Sona doğru sesini kısada ettiği küfürü duymuştum , etek bölgemdeki iğneyi koparıp kutuyu yerine koydum.

Yanından geçip Koridorunun sonuna ilerledim killerin kapısını açtım ütüyü çıkarıp oturma yerine götürdüm.

-"kızım sen bizim evin eşyasını yerini nerden biliyorsun ".

dedi ama bu kızma şekli değildi daha çok mutlu olmuştu .

-"istersen ütüleyeyim , Sinan abi dedim ".

-"zahmet olmasın ".

Kafamı hayir anlamda salladım sol elindeki siyah gömleği elinden alıp masaya geçirip ütüyü yapmaya başladım,Sinan abi koltuğa oturmuş telefonla ilgileniyordu , Kafasını kaldırdı göz göze geldik .

-"Güzel olmuşsun " dedi , teşekkür edip Önüme döndüm ama kalbim hâlâ atıyordu noluyordu bana .

Sonunda ütü bitince gömleği eline verdim üstünü giymiş düğmelerini ilikliyordu .

Tam çıkmaya hazırlanıyordum ki ,

Derin odamda yatağın üstünden kravatı getirebilirmisin dedi ,

Tamam diyip yukarı çıktım.

Kapıyı yavaşça açıp odaya göz gezdirdim .

Odası dağınık degildi ama hiç renk yoktu simsiyahtı yatağına doğru ilerlerken komidinin üzerinde künyesini gördüm elime alıp baktım çekmecesi acıktı ters çerçeve vardı ama geç kaldığımı anlayıp yatağın üzerinde 2 tane kravat vardı birtanesini alıp aşağıya indim .

Beni görünce Kafasını kaldırdı,

-"Zevkin güzelmiş ikisi arasında kaldım, sana bırakmak için gönderdim".

dedi kravatı takarken bir yandan

-"beraber geçelim". dedi düğün yerinden bahsediyordu.

Zaten şuan çok yakındık ve bu yakınlaşma iyi değildi,

-"Hayır, ben tek geçsem iyi olur, zaten geç kaldım". diyip çantamı alıp hızlıca evden çıktım.

Bir yandan ilerliyor bir yandan kendime rüzgar yapıyordum ne oldu anlamadım ki .

Melek'ten ;

Kalabalık sakinleşmiş herkes yerlerine oturmuş , eğlence devam ediyordu , şarkı yüzünden başım ağrıyordu , kendi kendime mi stres yapıyordum bilmiyordum ama hâlâ Hakan gelmemişti , sokaktan bir kaç kişi havaya kuru sıkı atmıştı bazıları yere doğru atarken bir kaç kişiye denk geliyormuş ama kimsede birşey yoktu Allahtan , kuru yemiş yiyor bir yandan derin ile dedikodu yapıyorduk derin bir kaç kişinin elbisenini eleştiriyordu özellikle sevdeyi , onu görünce ikisini bırakıp gelmek zorunda olduğum gün aklıma geldi , zaman ilerliyor ama hakandan haber gelmiyordu.

Bende hakana yazmaya karar verdim

Kime ;

-Hakan Abi 'ye

-----

-Merak ediyorum ,

hâlâ gelmedin . *19.01*

-Hakan abi korkuyorum, sana bir şey olmadı dimi ?. *19.12*

-Burakilere birşey olmamış ama sen nereye gittin . *19.21*

-Hakan korkuyorum,

eve dağıldık bile*21.21*

-Odanın ışığı hâlâ kapalı , kendine umarım dikkat ediyorsundur . *22.36*

-iyi geceler . *22.37*

Mesaj hâlâ iletilmemişti .

....

Yataktan kalkmak istemiyordum, öğrenciyken , bu her gün kendime söylediğim bir sözdü " cumaya kadar dayan".

Aynada kendime bakıyordum , gerçek anlamda yorgundum yarın iş başı vardı heycanlı mıydım evet ama son günler çok hızlı geçmişti, özellikle dün Hakan çok garipti kafama takmamaya karar verip elimi yüzümü yıkadım aşağıya inip kahvaltı yaptım, annemle dizi izliyorduk .

Annemin telefonu çaldı

--"ahiretliğim ne oldu

..

..

..

Tamam tamam .

Telefonu kapatıp bana döndü, neşe ablan geliyormuş gel gidelim , fesleğeni de görmüş oluruz büyüdü o da .

Tamam diyip odaya çıktım Altıma eşofman üstüme beyaz t-şhirt alıp banyoya geçip duş aldım, yarım saat sonrası hazırdım .

...

Kapıyı açan derindi, sarılıp üstümdeki hırkayı verdim ve içeri geçtim yerde fesleğen duruyordu 3 yaşındaydı ama bir okadar akıllı bir kızdı, neşe Abla derinin ve hakanın ablasıydı başka şehirde oturuyordu eşi askerdi bu yüzden neresi ise oraya sürekli taşınıyorlardı .

En son Neşe Abla ile sarılıp koltuğa oturdum , çaylar içilmiş sohbet başlamıştı gözüm hakandaydı ama evde değildi.

Neşe Abla bana dönüp konuştu ;

-"Melek gün geçtikçe güzelleşiyorsun varmı biri ". dedi

kafamı hayır anlamında salladım .

-"iyi iyi olmasın zaten bak günüm bu bebeye bakmakla geçiyor".diyip güldü.

-" ne zaman başlıyorsun işine?" .

-Bu pazartesi Abla , biraz heyecanlıyım ama hayırlısı inşallah dedim

-"İnşallah ".

-"inşallah".

..

...

....

Kucağımda duran fesleğenin uyuya kaldığını fark ettim , o sırada neşe Abla ile göz göz geldik.

-Abla ben derinin odasına yatırıp geleyim dedim .

Sevilay anne ,

-"Yok kızım sen hakanımın odasına yatır bizim kız toplamadı odasını "dedi .

Kafamı sallayıp yukarı çıktım.

Kapıyı yavaşça açıp yatağa doğru adımladım, en son askerden gelmeden önce girmiştim bu odaya kucagımdaki fesleğeni yavaşça yatağa bıraktım ama huysuzlandı elimi tutu bende yere oturup elimi ona uzattım , uyumasını beklerken gözlerimi kapattım .

Boynumun ağrısı ile uyandım yavaşça kıpırdanıp gözlerimi açtım elimi sıkı sıkı tutan fesleğen ile gülümsedim elimi çekip ayağa kalktım tam o sırada beni izleyen Hakan ile göz göze geldim, bilmiyorum belkide dargındım insan bir şeyim yok diye yazmazmı ya .

Yanına doğru adımlarımı attım içimden bir sürü şey geçiyordu.

-"niye haber vermiyorsun ".

-"biz burda neyiz ".

-"Hakan bana öyle bakma ".

-"neden buradasın ki şuan".

Buranın onun evi ve odası olması dışında sorun yoktu yanına gelmiş ona bakıyordum kafamı eğmemle elindeki özensiz sarılmış fular ile denk geldim , o bir dakika benim fullarım mı bu sonraki konu kandan gözükmüyordu çünkü.

Sol elini tutup kendime doğru çektim bana bakıyordu, bütün herşeyi unutmuştum sadece elini inceliyor kesiğin derinliğine bakıyordum dikişli birşey yoktu kafamı kaldırıp baktığımda bana bakıyordu ve gülümsüyordu biraz geri çekilmek için adım attığımda elini belime koydu , gözlerimiz iç içeydi , sinirliydim .

Elimi yumruk yapıp göğsüne vurdum ,

-"Nasıl oldu bu neden dikkat etmiyorsun ."

-"hem sarmamışsın bile ".

-'sardım ya güzellim sorun yok acımıyor 'dedi.

-"bu mu sarmak bekle beni pansuman yapayım dedim "

Aşağıya inip cantayi aldım yukarı sessizce çıkıp tekrar odaya girdim.

Koltukta oturuyordu fesleğen yoktu ona baktığımı fark edince .

-huysuzlandı ablam aldı dedi .

Kafamı sallayıp yanına geçtim , üstünü değiştirmişti gözümden kaçmadı.

Sağına oturup sol elini bacağıma koydum ,

Dikkatle beni izliyordu ama şuan buna konsantrasyon olmamalıydım, fuları çözüp yanıma koydum batikonu pamuğa döküp eline yavaş yavaş bastırdım,açıyormu diye yüzüne baktım ama hiç bir tepki vermiyordu kafamı eğip elini sarmayı bitirdim .

Ayağa kalkıp

Ben artık aşağıya iniyim annem merak etmiştir dedim .

-yok etmemiştir dedi hem eve geçti o seni unuttu dedi dalga geçer gibi beli kolumdan tutup koltuğa tekrar otuturdu.

-"Bana yazmışsın gece çok geç geldim".

-"o yüzden yazamadım aklına birsey gelmesin meleğim dedi ."

Yinede birşeyler eksikti .

Neler olduğunu tam anlamıyla soramıyordum ..

Çünkü

Onun hayatında birşeye sahip değildim.

Bana yaklaşıp ellerini yanaklarıma koyup bana yaklaştı , ben öküzün trene baktığı gibi bakıyordum bir yandan nefesimi tutuyordum , bana yaklaşmaya devam ediyordu ama kımıldamıyordum .

Saçlarıma yaklaşıp kokladı ve anlımdan öptü .

.....

♧♧♧

Bölüm sonu ..

Ayyyy buraya yazmaya

BÂA-YIL-IYO-RUM ♡

SINAVA ÇALIŞMAM GEREKIYOR O YUZDEN GECEN HAFTA UĞRAYAMADIM AMA ONUN YERINE UUUUPPPPPP UZUN BÖLÜM ATTIIIM

**yeni çiftimiz pekiii Sinan ♡ derin

Vee bu Hakan ile Meleğin yakınlaşması şakkamiiiii

UMARIM OKURSUNUZ

VE SOL ALTAKI YILDIZA BASARSINIZ.

VE HIKAYEMI KITAPLIGINIZA EKLEMEYI UNUTMAYIIN SIZLERI SEVIYIRUMM♡♡