Bu programdaki ilk kitabım olacak umarım beğenirsiniz ✨

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

📞:Zeynebi çıkışta alırsan çok güzel olur kızım.

Ben:Mavişi diyorsan alırım hala bende o iş.

📞:Seni de yoruyorum daha yeni görevden döndün kusura bakma

Ben: Duymamış olayım hem Mavişi göremiyordum iyi olur.Hangi sınıfta?

📞:3-A sınıfında öğretmenine de sorarsın durumu nedir.

Ben:Sorarım tabi ama eminim maviş iyidir.Hadi görüşürüz hala.

Ve telefonu kapattım.Ben Zeynep Güneş Askerim.Tek yaşıyorum.Aile tüm kötülüklerin yapıldığı yerdir dedikleri doğruymuş.Bugünlere geldiysem dişimi tırnağımı kazıyarak geldim.Susmayan telefonum bir kez daha çalmaya başladı.

📞Şahin :Zeynep Komutanım.

Ben: Söyle Şahin.

📞Şahin:Biz şimdi ne kadar tatil yapıcaz?

Ben:Bunun için mi aradın lan beni!?

📞Şahin:Valla hepsi Yalın yüzünden o sor dedi komutanım!

-Arkadan Yalın'nın gelen bağırma sesleriyle ofladım.-

Ben:1-2 hafta kazergahtan haber gelene kadar tatil.Başınızı belaya sokmayın uğraşmayalım sizinle,Pusat komutanım asmasın sizi hadi selametle.

Telefonu kapattım ve koltuğa koydum.Mavişin okula gelmiştim tam zamanlama harika!Küçük çocuklar koridorda koşarlarken anılarım canlandı gözümde,iyi arkadaşlarım vardı.Kötüler ve hasetler de vardı tabi ama grubumu hiç unutmam.3/A sınıfının önüne geldiğimde çocuklar velileri bekliyorlardı ve aralarında Zeynep,adaşım,mavişim vardı etrafa öylece bakıyordu.Kapıyı tıklattım ve hocalarına baktım.Hocanın gözleri üstümdeki formam gibi yeşile çalıyordu güneşte üzerine vuruyordu.Güzel bir hoca gerçektende.Zeynep abla diye gelen bağırma sesi ile bacaklarıma baktım ve sıkı sıkı sarıldım.

Ben:Unutmamışsın beni Maviş

Zeynep:Asla seni unutmam annem yok mu?

Ben:Annen-

Hoca:Pardon siz Zeynebin neyi oluyorsunuz?

Mavişin ablam o benim demesi ile sırıttım ve kafamı hocasına çevirdim.Yeşile dönük gözler, kıvırcık saçlar? Neden bu kadar tanıdık?

Ben: Mavişin pardon Zeynebin annesi halam olur.Onu bugün ben Alıcam.Zeynep hadi gidip çantanı al bekliyorum.

Maviş gözden kaybolurken hocaya tekrar döndüm aramızdaki boy farkı fazlasıyla vardı.

Ben:Hocam Zeynebin durumu nedir?

Hoca:Zeynep gayet iyi ilerliyor.Bir sorunu yok sadece konuşuyor biraz oda olur.

Ben: Anladım sağolun.

Adımlarımı geri aldım.Postallarım tok sesler çıkarıyordu.Maviş montunu giydi o arada onun sınıfıda tamamen boşaldı.

Hoca:Sizin adınız nedir?

Ben:Zeynep Güneş siz?

İrem Hoca:İrem Can memnun oldum.

Ben: Aynı şekilde bende kış geldi malum hava hızlı kararıyor isterseniz sizi eve ben bırakayım.

İrem Hoca:Zahmet etmeyin sizde ben giderim.

Ben: Lafı bile olmaz buyrun lütfen.

Mavişi de arka koltuğa oturmasını sağladım ve kemerini bağladım.Sürücü koltuğuna geçtiğimde beremi aldım ve arkada ki mavişin kafasına bıraktım.İrem hocanın bizi izlemesi hoşuma gitti.Garip şekilde kanım ısındı.Normalde fazla şüpheci bir insanımdır.Okuldan çıktık ve yollara geçtim.

Ben:İlk Zeynebi eve bıraksam uygun olur mu İrem Hocam Halam meraklanmıştır şimdiye.

İrem Hoca:Yok yok hiç önemli değil Zeynep hanım.

...

Mavişi sağsalim eve bırakmıştım şimdi navigasyondan yolları kontrol ediyordum.Konuya girsem mı acaba?

Ben:Siz bana garip şekilde tanıdık geliyorsunuz?

İrem: Aynı şeyi bende düşünüyordum.Ortaokuldan-

Ben:Sıra arkadaşımdınız!Ben nasıl unuttum!?

İrem: Yıllar geçti üzerinden unutmamız normal değil mi?

Ben:Unutmada denemez anımsamıştım.İrem sen buralara nasıl geldin ya Ta Eskişehire gelmişsin?

İrem:Hayat buralara getirdi buraya atandım falan.Asker olmuşsun?

Ben:Oldum Öğretmen olmuşsun ve çocuklar ile aran iyi

İrem:O kadar yaramazlar var ki anlatamam.

Ben:Evin burası mı?

İrem:Evet teşekkür ederim.

Arabadan aşağı indim ve yaslandım.İrem tekrar karşıma geldi.

İrem:Bu kadar hızlı yıllar mı geçer?

Ben:Zaman hızlı geçiyor demiştim.

İrem:Bı çay hayır sen kahve seversin!Kahve içermesin?

Yüzümdeki sırıtış büyüdü hatırlıyor.

Ben:İçerim tabi.

Arabanın içinden anahtarı ve telefonu aldım.Beraber binanın içine adimladık.İçeri girdiğimizde ceketimi İrem'e verdim oda ceketi astı ve beni salona yönlendirdi.Kahveyi koyup gittiğinde fotoğraflar dikkatmi çekti hadi canım!E bunlar biziz?

Ayağa kalktım ve o yılların vitrininden burda'da var.Gondol,Göl başı,piknik, salıncak,tahtravalli, asılmış fotoğrafım bile var oha!Oysa benim annem bu fotoğrafları galerimde gördüğünde demediğini bırakmamıştı.Düşüncelerimden İrem'in sesi ile ayrıldım.

İrem:Biz varız hepsinde.

Ben: Yıllar sonra tekrar?

İrem:Kaderin yazısı veya tamamen tesadüf?

Grupça olan bir fotoğrafa baktım.Adlar aklıma kazındı bir anda Ben,İrem,İclal,Ayşe,Tuğce,Gamze,Sıla,Sümeyye sadece bu kişiler var fotoğraflarda sonrası liseden devam ediyordu.

Ben:Diğerleri nerdedir sence?

İrem:Bilmem eminim hepsi bir yerlere dağılmıştır.Zeynep?

Ben:Efendim?

Fotoğrafı bıraktım son kez ve İrem'e döndüm.

İrem:Sarılabilirmiyim?

Kollarımı açtım ve sıkı sıkı sarıldım.Doğru o benim kardeşimdi.Diğerleride öylelerdi.Kahveyi içtik ve bol bol eskileri yâd ettik.Telefonumu verdim.

Ben:Her şey için teşekkür ederim İrem ben artık gitsem iyi olur.

İrem:Bu gece bende kalsaydın bari.

Ben:İnan bana daha bu sabah görevden döndüm eve geçsem iyi olacak.

İrem:Sen bilirsin buda ceketin.

Ceketimi hızlıca geçirdim ayakkabılarımı giydim.

Ben: Görüşürüz güzel Gözlüm ve merdivenlerden üçer dörder aşağı indim.Ne dediğini beklemeden aynen öyle yüreğine insin düşünsün biraz.Arabanın anahtarını çevirdin ve eve sürmeye başladım.Telefin yine çalmaya başladı bugün kaçıncı bu Çakır arıyor hayret?

Çakır📞: Komutanım yarın sabah toplantısına katılmanız gerekiyor.

Ben:Kim dedi bunu dur bir düşüneyim 1-Pusat 2-Sen

Çakır📞: Komutanım analiz kabiliyetinizin hepimizden daha iyi,çene konusunda da size güveniyoruz.

Ben:Yarın Antreman sahasında olacaksın diğmi Çakır?

Çakır📞:E-Evet Komutanım.

Ben:Yarın bende oldukça çeneme güvenicem orda görüşürüz

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-__-_-_-_-_-_

Bölüm sonu umarım beğenirsiniz.✨🎶