Derslerin ardından Efe ve Şeyda, yan yana oturmaya karar verdiler. Efe, gülümseyerek Şeyda’nın yanına oturdu. “Çikolata için teşekkürler, bir daha kaybetmeyeceğim,” dedi Şeyda, hafif bir gülümsemeyle. Efe, “O çikolata benim için bile önemli oldu,” diyerek karşılık verdi. O an aralarında bir sıcaklık oluştu. İkisi de birbirlerine bakarak gülümsediler.

Ben de Nupel’i alıp bahçeye çıkmaya karar verdim. Dışarıda hava güzeldi ve güneş sıcak bir şekilde parlıyordu. Nupel ile birlikte okulun bahçesinde yürüyüş yaparken, onun Arda ile yaşadığı sorunları konuştuk. “Arda ile ne zaman düzgün konuşacağım, bilmiyorum,” dedi Nupel. “Sürekli havalı davranıyor, ama içten içe beni düşündüğünü biliyorum,” diye ekledi. Ben de ona, “Belki de ona biraz mesafe vermen iyi olur, kendini düşünmelisin,” dedim.

Bu sırada, sınıfta, Yusuf ve İkra arasında bir kargaşa yaşanıyordu. İçeri girdiğimde, Yusuf’un bağırışlarını duyabiliyordum. “Ne biçim kızsın sen, neden başka kızlarla görüşüyorsun?” diye bağırıyordu. İkra, soğukkanlılığını koruyarak, “Seninle ilgilenen başka kızlar var mı?!” diye karşılık verdi. İkra’nın yüzü asıktı ama gözleri yaşarmamıştı. Yusuf, “Ama ben seni seviyorum, bunu niye yapıyorsun?” dedi. İkisi de birbirine bağırırken, kavganın gidişatının ne kadar karmaşık olduğunu düşündüm.

Petek, o an yanımıza geldi. “Hamza, Hamza!” diyerek durmadan ismini sayıklıyordu. “Neden hep Hamza’yı düşünüyorsun? Biraz da bizimle ilgilen!” dedim şakayla. Petek, “Seninle ilgilenecek kadar vaktim yok, şu an sadece Hamza’yı düşünüyorum!” diyerek gözünü devirdi. Gülüştük ama Petek’in gözündeki ciddiyet dikkatimi çekti.

O sırada Ecrin yanımıza geldi. “Küfür etmeyin, ne kadar çirkin bir davranış bu!” dedi. “Gerçekten artık başım ağrıyor bu laflardan,” diyerek, bir yandan etrafa bakındı. Rabia ise yukarıdan olanları izliyordu. O an göz göze geldik ama bir şey demedi.

Kavgaların, gerginliklerin ve aşklarımızın iç içe geçtiği bu gün, bitmek bilmiyordu. Kiminin gözünde yaşlar, kiminin yüzünde gülümseme vardı. Duyguların çarpıştığı bu okul bahçesinde neler olacağını kimse bilemezdi. İçimde bir şeyler patlayacak gibiydi; bu aşk, dostluk ve kavga döngüsünde neler olacağını kestiremiyordum.

Bölüm, biraz daha derinleşiyor ve daha fazla sorunun ortaya çıkacağı bir yere doğru gidiyordu. “Yarın ne olacak?” diye düşünürken, içimdeki belirsizlik büyüyordu.