Berfu, ertesi sabah gözlerini büyük bir neşeyle açtı. Güneş odasına dolmuş ve yüzünü ısıtıyordu. Yataktan malktı, esnedi ve pencereye doğru yürüdü. Dışarıda güzel bir gün başlıyordu. Bir an için dünkü ve yeni öğrendiği teknikler aklına geldi ve yüzünde belli belirsiz bir gülümseme belirdi.

Odasından çıkıp mutfağa geçti ve kendine hızlıca bir kahvaltı hazırladı. Elif, her zamanki gibi uyumaya devam ediyordu.

Berfu, sessizce mutfakta kahvaltısını yaparken, kapı zili çaldı. Normalde evlerine kimse gelmediğinden kaşları çatılmıştı Berfunun. Mutfaktan seri adımlarla çıkıp kapıyı açtı.

Gördüğü kişiyle kaşları havalandı. Karşısında alt komşusunu beklemiyordu. Elinde bir kutu vardı.

"Merhaba Berfu," dedi ismini hala bilmediği alt komşusu gülümseyerek.

"Merhaba?" Dedi Berfu kendini zorlayarak.

"Dün gece çok güzel çaldın kulak misafiri oldum biraz da sana ilham vermesi için küçük bir hediye getirdim." Dedi alt komşusu.

Berfu şaşkınlıkla kutuyu aldı.

"Teşekkür ederim, gerçekten çok naziksiniz. Bu kaçıncı yardımınız bilemiyorum. İçeriye buyurmaz mısınız?" Diye sordu adamın elinden kutuyu alırken bir yandan da kapının önünden çekiliyordu.

"Yok teşekkür ederim ben gideyim zaten bunu vermek için gelmiştim ama içinde ne olduğuna bakmayacak mısın?" Diye sordu gülümseyerek.

"Ah, evet şaşkınlıktan bakmadım." Dedi Berfu.

Kutuyu açtığında, içinden küçük bir müzik kutusu çıktı.

Müzik kutusunun kapağını açtığında, hoş bir melodi kulaklarını doldurmaya başladı.

Gözleri dolmuştu Berfu'nun aynı müzik kutusundan yıllar önce kendisinde vardı. Ama yıllar önce babasıyla birlikte o da Berfu için toprağa gömülmüştü.

Berfu düşünceleriyle boğuşurken karşısındaki adam konuşmaya başladı.

"Bunu beğeneceğini düşündüm. Umarım çalışmalarında sana ilham verir." Dedi komşusu.

Berfu minnettar bir şekilde gülümsedi. "Gerçekten çok teşekkür ederim. Bu çok özel bir hediye." Dedi Berfu ve ekledi.

"Bu arada doğru düzgün tanışamadık ben Berfu." Dedi Berfu gülümseyerek ve karşısındaki adama elini uzattı.

"Memnun oldum Berfu bende Aslan." Dedi gülümseyerek.

Ve aslan ekledi.

"Sanırım artık gitmem gerek işe geç kalıyorum." Dedi.

"Pekala görüşürüz Aslan" dedi Berfu ve Aslan kapının önünden ayrıldığında kapıyı kapatıp bir süre boyunca elindeki müzik kutusuna baktı.

Müzik kutusunu odasına koyup hızlıca giyindi ve evden çıktı.

Gün boyunca Berfu, Aslan'ın hediyesini düşündü.

Konservatuara giderken, müzik kutusunun melodisi ve babasının sesi zihninde yankılanıyordu.

Provalarına daha da istekli ve motive bir şekilde devam etti.

O gün, Berfu'nun hayatındaki değişimlerin başlangıcıydı. Yeni insanlarla tanışıyor, yeni fırsatlarla karşılaşıyor ve her geçen gün hayaline bir adım yaklaşıyordu.

Kendini her geçen gün daha güçlü hissediyor ve bu şehrin ona sunduğu her anı en iyi şekilde değerlendirmek için elinden geleni yapıyordu.

Akşam eve döndüğünde, Elif çoktan yemekleri hazırlamıştı.

"Ee günün nasıl geçti?" Diye sordu Elif

"İyiydi, bu sabah Aslan geldi ve bana bir müzik kutusu getirdi. Aynı küçükken babamın bana verdiği müzik kutusu gibiydi. Ama bu daha güzeliydi sanki." Dedi gülümseyerek.

"Aslan dediğin alt komşu olan sanırım. Sevindim adına ama sen müzik kutularından o günden sonra nefret etmiştin." Dedi Elif

"Haklısın elif ama bu sanki laneti kırmış gibi hissettirdi. Neyse senin günün nasıl geçti?" Diye sordu Berfu.

Elif'in de gününü anlattıktan sonra geceyi sonlandırdılar.

Berfu, yatağına uzandığında yarının getireceği heyecan ve fırsatlar için sabırsızlanıyordu. Gözlerini kapatıp huzursuz bir uykuya daldı. Çünkü biliyordu her ne kadar kendini huzurlu uyku diyerek kandırsada gecenin bir yarısı kan ter içinde kalkıyordu.

🍯🍯🍯

Selam balım, nasılsın? Bölüm nasıldı?

Sizlerş ve wattpaddi çok özledim umarım bir an önce açılır. 😣