Her türlü eleştiriye açığım. (Hakaret olmazsa tabii)

-Bir kadın gelir değiştirir seni

Alıştığın o sert, kararlı şeklini.-

Nehir'den

Havaalanından çıkarken birine çarpmamla daha doğrusu adamın beni resmen geriye savurmasıyla durmak zorunda kaldım. Başımı kaldırıp sinirle çarpan kişiye baktım. 1.80 boylarında tahminen 20'li yaşların sonunda bir adamdı.

"Yürürken önünüze bakmanız gerektiğini bilmiyor musunuz küçük hanım?" Küçük hanım? Ben? Ben ve küçük hanım?

"Sen kime küçük diyorsun be dev yarması sen kendi boyuna bak" yarım ağız sırıtıp bana doğru eğildi. Tırsmadım değil hani sonuçta benden uzundu bir üflese uçardım valla. Gözüm belindeki silaha kaydı.

"Nehir son isteklerin nelerdir canım?"

İç sesimi susturup yutkundum. Adamın gözlerinin içine bakıyordum bişey diyecekti ki açtığı ağzını çalan telefonum yüzünden kapatmak zorunda kaldı. Telefonumu kabanımın cebinden çıkarıp dev yarmasından bir iki adım uzaklaştım ve arayan kişiye baktım. Hemen telefonu açtım.

"Abicim geldin mi?" Gülümsedim.

"Geldim abi sen nerdesin?" Abim sıkıntılı bir nefes verdi kaşlarımı çattım belli ki bir şey olmuştu.

"Abicim ben gelemiyorum ama bizim timden sana anlattığım Barlas gelip seni alıcak şimdi onu da ariycam." Karşımdaki adama baktım silahinda tsk arması vardı.

"Abi de dediğin kişi 1.80 boylarında esmer simsiyah giyinmiş yeşil gözlü biri mi?" Adam tüm dikkatini bana verdi ve hayırdır der gibi başını oynattı.

"Evet abicim de sen nerden biliyorsun" gülümsedim yedim seni dev yarması.

"Tamam abi geliyorum ben görüşürüz tugayda"

"Tamam güzelim görüşürüz" abim büyük ihtimalle birazdan karşımdaki Barlas denilen dev yarmasını ariycakti. Telefonumu cebime koyup dev yarmasına baktım.

"Sanırım seni buraya Turan yüzbaşı mı gönderdi?"

"Evet ve sende sanırım onun kardeşisin?" Tam konuşucaktım ki telefonu çaldı. Adım kadar eminim ki abimdi. Telefonunu açtı ve konuşmaya başladı.

"Efendim kardeşim?"

"....."

"Evet yanımda küçük hanım

"...."

"Tamam kardeşim geliyoruz yarım saate" Telefonu kapatıp bana döndü ve yanımda duran bavulu aldı.

"Düş önüme küçük hanım seni abine götürelim." Sinirle baktım ama şuan tugayın yerini sadece onun bildiğini bildiğim için susmak zorunda kaldım.

-Yarım saat sonra-

Arabadan inip tugayın bahçesinde bekleyen abime doğru koşuşturdum. Şuan etraftaki askerleri önemseyemezdim neredeyse 2 yıl oluyordu yüz yüze görüşmeyeli.

"Abii" diyerek sarıldım abime

"Abimm" dedi gülerek abim ve beni kolları arasına aldı. Gözlerim dolmuştu çok özlemiştim abimi o benim canımdı. Abimin kollarından ayrıldıktan sonra neredeyse tüm tugayın bize baktıklarını görüp başımı eğdim.

UTANDIM YAHU!

Abim utandığımı anlamış olucak ki tugaya dönüp.

"Dönün lan önünüze" diye bağırdı ve püf etrafta kimse kalmadı. Karşıma baktığımda bize bakan bir adet Barlas vardı ona baktım ve konuşmaya başladım.

"Teşekkür ederim getirdiğini için abimi görünce unuttum teşekkür etmeyi" güldü ve başını sorun yok dercesine salladı.

"Teşekkürler kardeşim senden başkasına emanet edemezdim."

"Ne demek kardeşim ben gidiyim evraklar var biliyorsun" bişey demeden gitti abim beni kollunun altına alıp alay binasına doğru yürüdü. LAN BEN BURDA GÖREV YAPACAKTIM YA ! Albayın odasına geldiğimizde derin bir nefes aldım abim güldü.

"Korkma yemezler"

"Abi ya zaten stresliyim"

"Tamam tamam streslenme güzelim alt tarafı bir tabur dolusu erkeğin içinde savcılık yapıcaksın" albayın odasına girdik abim selam verirken bende el sıkıştım albayla.

"Merhaba ben Türkiye Cumhuriyeti terörle mücadele savcısı Nehir Karadağ." albay sıcacık bir gülümsemeyle konuşmaya başladı.

"Merhaba bende albay Mehmet Ali Erbil."

"Memnun oldum albayım."

"Bende memnun oldum savcım Alfa Timi ile birlikte çalışıcaksınız. Geçmişinizi biraz araştırdım ve şaşırdığım birsürü konu oldu açıkçası."

"lütfen geçmişi konuşmak istemiyorum hala atlatabilmiş değilim timdekilerde yeri ve zamanı geldiğinde öğrenir."

"Pekala savcım siz nasıl isterseniz o zaman öğrenirler." Kapının tıklanmasıyla bakışlarım kapıya döndü bir asker nefes nefese albaya bakıyordu. Hemen selam verip konuşmaya başladı.

"Komutanım ilçeden haber geldi. Görev varmış." Albay kafasıyla tamam çık der gibi işaret verdi ve abime döndü.

"Turan alfa timini topla ve görev odasına gel"

"Emredersiniz komutanım!" Dedi ve abim seri şekilde odadan çıktı. Albay bana baktı.

"Sanırım gelirken ayağımı sürttüm." Güldü

"Biraz öyle oldu savcım. İlk görevimiz hayırlı olsun." Amin diye içimden geçirdim ve görev odasına gittik. İçeri girdiğimde abimin timi ayağa kalki albay oturun diye eliyle işaret verdiğinde oturdular. Gözüm dev yarmasına kaydı. üniforma ile daha yakışıklı olmuştu sanki. Albay konuşmaya başlayınca ona döndüm.

"Arkadaşlar bu terörle mücadele savcısı Nehir Karadağ kendisi Turan komutanınızın kardeşi görevlerde bundan sonra size yardımcı olucak." Diyip görevi anlatmaya başladı.

Okullardan birine saldırı düzenlenicekti onu durdurmaları gerekiyordu. Abimler görevi anladıktan sonra bahçeye çıktılar bizde albayla bı kaç bişey konuşup bahçeye çıktık Alfa Timi boncuk gibi sıra olmuştu abim bir adım önde konuşmaya başladı.

"2 Yüzbaşı, 2 üsteğmen, 2 teğmen ve 1 asteğmen emir ve görüşlerinize hazırdır komutanım!"

"Rahat asker önce Allah'a sonra birbirinize destek manetsiniz tek bir yaralı istemiyorum."

"Emredersiniz komutanım!" Dediler hepbir ağızdan tugay saklanmıştı be.

"Alfa Timi araç bin!" Dedi abim ve gittiler. Allah'ım sen koru yarabbim.

⛰️🦋

Hellooo 1. Bölüm nasıldı?

Umarım sevmişsinizdir.

Sizce Nehir'in geçmişi ne?

Alfa timiyle bir sonraki bölümde tanışacağız. Umarım seversiniz ..

Parodi ve Instagram hesaplarımız

@monademirkan

@demirkann.daghan

@berfu._aksoyyy

@orendakalbimolmus