11 Olmak yada olmamak

Bu haytta tek sorun olmak yada olmamaktır mesela ben annem için başarılı bir kız çocuğu değildim başarılı olmam için benim erkek olmam gerekiyordu annemce

Başarılı olmak erkeğe mahsus bir şey değildir biz kızlar veya kadınlar bu konuda ne kadar hor görülsekde hatta bunu yapan sadece erkekler değil kadınlardır kadını kadına düşman eden bir kuşakta yaşıyordum oysa ben bu kuşağa ait değildim

Sevgilisi varken başka kadınlarla fülörteşen erkekler, arkadaşının sevgilisine yürüyen kızlar, siz ne yaşamış olabilirsiniz ki diyen dayılar veya nineler farketmez'di insan oğlu acımasız olmak istediği zaman hiç çekinmiyordu.

Annem sarhoşun tekiydi kendimce hastalıklı doğduktan sonra ölen kerdeşim yüzünden'di fikrimce beni sevmezdi bilirdim daha doğmadan öldürmeye çalışmıştı "ben sana ne yaptım" diye sorduğumda ise tek ve net bir cevabı vardı oysa "doğdun"derdi

Doğmayı ben istememiştim oysa insanın bu hayatta seçim yapabileceği birkaç şey vardı evet ama annesini seçemiyordu ya 14 yaşında alperlerle yaşmaya başlamıştım neden mi?

🤍

Doktorun çocuğu çıktığı gibi anı doktor yanıma geldiğinde gözlerimi kıstım.

"Bir sorunmu var?"

"Ahucum hemşire arkadaşlar yakınlarını armış ama açan olmadı yanında kim kalacak refakatçi olarak"

Doktora diyemedim ki annem madde ve alkol bağımlısı diyemedim ki annem beni almaz zaten ilk defa beni kabul etmişti yanında durmama ilk defa izin vermişti ve ben ilk defa annemden tokat yemeden kurtarmıştım

Kapı hızla açıldığında gözlerim kapıya doğru yöneldiğin'de annemi gördüm ne işi vardı burda?

"Kızım" diyip bir kaç adımda gelip sarıldığın'da arkadan saçımı tutmuş çekiştiriyor'du gizliden gizliye "yine gebermedin kız sen he başımamı kalcan ila lan burda ne bok yiyorsan ye bakmam sana ben"

" adamı sen mi tutun " dediğimde pis pis gülüşün'den almıştım ben cevabımı.

O gün annem ben bu velede bakmam ne bok yiyorsa yesin dedi ve beni öylece bırakıp gittiğinde beni saat başı anı abla konturol ediyordu.

Bir hafta sonra eve gitmek yerine sokakta kalmayı tercih etmiştim kaldığım parkın bankında alperin beni fark etmesi ve anı ablanın beni evine alması çoksa uzun sürmemiş'ti

🤍 Alper benden bir kaç gün önce doğmuştu yani Alperle peri

6 Ağustos Alper ve perinin doğum günkü kutlandı

16 ağustos benim doğum günümdü kutlamayı sevmem doğum günümün yaklaşması benim hiç ilgimi çekmiyordu fakat ben daha o gün deydim özür dileyişin'de Alper özür dilemese'de ben diliycektim zaten ne diye bağırmıştım ki bildiğim oydu.

Şimdi ise boş boş odamda yatıyor ve kitabımın son bölmünü yazıyordum evet kitabım tutmuş ve son bölüme kadar gele bilmiştim Allah izin verirse kitabımı da cikarticakdım birden kapım tıklandığında oturur pozisyonunu aldığım gibi " gel " dedim

Gelen Alper'di yavaş adımlarla yanıma gelip oturduğuğun'da leptopu kapatmak için ufak bir hareket yaptığında ikimizin ortasında duran leptopun elimi elinin üstüne koyup "kapatma" dediğimde nerdeyse burun burunaydık diye içimden gecirmemle , Alper sakince yaklaşıp yanaklarıma birer buse konduru geri çekildiğinde ise tek sözü oldu

"İyi ki doğdun güzelim"

"Ha"

İç ses : lan zaman algımızı yitirmişiz

bu mu delirdi yoksa ben mi kafayı yedim onu anlamak için leptopu acıp tarihe bakicaktim ki

Bir ben yere baktım bir o baktı en sonunda gözlerimimiz kesişince dudaklarımızdan kahka sesleri yükseldi. leptop yer düşmüştü