4. Bölüm

4 Olan ve olmayan

Nidanur bahtiyar
gecenin_sevdalisi

Hayaller ve gerçekler misaliydim ya ben hayallerim başarılı bir yazar olmaktı gerçekler ise yazdıklarının kimse okumamasiydi

Bazı anlar vardır akilda kalicidir ve bazı anlar vardır sanki hatırlamak istediğin her anıyı sil şupur yapar kafanız karışmışsa yapacağınız tek şey o karışıklığı düzeltmek olsun daha fazla karıştırmak değil

 

🦋

 

Eve geldigimiz de herkes olduğundan oldukça sesizdi yemek yapma sırası bende olmasına rağmen kuzey abi mutfağa geçti ve bisiler hazırlamaya koyuldu yavaş adımlarla kuzeyin arkasına geçtim ve kafasına saplatim

 

" Lan lan ne vuruyon lan"

 

"Sen niye mutfağa geçiyon lan sıra bende"

 

" Senin dinlenmen lazım şimdi bendi dinle ve git odana dinlen "

 

"Sen ordan çıkana kadar bağırıp durucam ".

Sadce gözdevirdi başka bişi demesede ben solona geçip yatar

pozisyon alıp abi diye bağırmaya başladım bir süre sonra istemsiz bir şekilde uykuya cekildim gözlerimi araladigimda odamdaydim ama ben solonda uyuya kalmamismiydim bakışlarimi tavandan yana çevirdigimde Alperle göz göze geldik

 

" Ee seni ben buraya yeni çıkardım neden uyandın hemen"

 

"Kaç saatir uyorum "

 

"Sadce yarım saat" gözlerimi ovlayip yataktan kalkmayı denedigim anda basım dönse de ayağa kalkıp odanın çıkışına doğru ilerliyordum alperin söylediği şey ani firen yapmamı sağladı

 

"Hala duygularini kontrol etmeye çalışıyorsun bak ahu buradaki seni en iyi tanıyan benim duygularıni konturol etmen yada etmeyi denemen sana hiç bişi kazandırmaz ağlaman gerekiyorsa ağla seninde peri gibi olduğunu biliyorum"

 

"Ben peri gibi değilim peri saf ve masum ben ne safim ne masum ayrica aglamami gerektircek hiç bir şey yok"

 

"Bak bana bir kac gün önce tır tır titreyip de hastanelik olanda ben değilim !"

 

"Sen kimsin lan bana bağırma hakkını nerden buluyorsun hm ?"

 

"Ahu bak özür dilerim fakat böle yapmaman gerekir"

 

 

"Alperin ağzından"

 

 

ve evet sen peri gibi değilsin sen her şey içine atarsın kötü görünensin dışlanan belki de zor bağlanansın bunlara rağmen sesini çıkarmayasın neden peki neden yıllarca sana bir şey öğretemedim ağlamaktan zarar gelmez duygularını dışarı atmaktan zarar gelmez gelmiyor hala neden bir şeyleri saklamak sakınmak zorunda görüyorsun kendini anlamıyorum aslında anlıyorum ne biliyor musun canının yandığını görüyorum göstermemene rağmen belki seni 5 yaşında beri tanımasaydım gerçekten seni anlayan ben olmazdım kendini eziyet ettiğini bir tek gören ben olmazdım

 

Tabii bu aklımdan geçenlerin hiçbirini ona söylemedim söylemeyeceğim çünkü o doğruları biliyor sadece uygulamıyor kendi canını yakmayı seviyor ben de onu seviyorum kıvırcık saçlarını kara gözlerine her şeyle yıllarca bakmayın 17 yaşında olduğuma ben onu 5 yaşından beri seviyorum şimdi ilk görüşte aşk doğru muymuş yalan mı o bilmiyor ona ne kadar aşık olduğumu ya da biliyor ben kendimi kandırıyorum bilmese anlamasa daha iyi olur gibi gelmişti

 

Ama hayat dediğin itip kalkmayı seven düşürüp ağlatıp bir gün mutlu oldum ertesinin suratınıza çarpmayı seven bir yerdi bu değişir mi bilmiyorum ama bir şey biliyorum biz 6 kişi eksik veya eksiksiz mutlu olacaktık ama bir şey daha biliyordum birileri ölecek birileri de kalacaktı bazılarımız gidecek bazılarınız kalacaktık ve şunu da unutmayın kader diye bir şey yoktur sen seçim yaparsın ve o seçim senin yönlendirir iyi veya kötü

 

Son dediğimden sonra ikimiz de konuşmamış ve ben aşağı sonra in miştim Gökçe gelmiş yanıma oturmuş ve sarılmıştı şimdi bana Gökçe kim demeyin açıklaması o kadar da zor değildi aslında eski sevgilim fakat kendisi takıntının teki olduğu için ayrıldığımızı kabullenmemişdi üstüne üstlük birde gidip herkese tekrar

barıştığımızı söylemişti..

 

 

 

Bölüm : 01.12.2024 15:51 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...