Herkes oraya odaklandı sanırım o köprü birinin daha hayatını kararttı tıpkı benim hayatımi kararttigi gibi oraya gitti bi kaç kişi bizide eve gönderdiler ben ne olduğunu tahmin ediyordum zaten bir kişi daha hayatından vazgeçti

Ben o köprüden 2 kişiyi kendi kanımdan 2 kişiyi hayata gözlerini yumarken gördüm sahiden bu yaşta biri için çok şey yaşamıştım neyin sınavıydı bu hayatıma son vermek kaç kez denedim de sonra korktum acaba ölüm.. En çok istedigim şey iken beni nasıl bu kadar korkutuyorsun düsüncelere daldım ve o çığlik sesi o köprüde nolur diye yalvardigim gunler geldi aklima bi köprü 6 7 tahta parçası hayatımın her acisini orada yaşadım oysa bi zamanlar en sevdigim yerdin şimdi neden acılarımın yeri oldun neden?

Bu düşüncelere dalmışken telefonum titredi

Bi saniye ali yazıyordu ama neden?

Ali: simay, ben ali

Biliyordum numarani silmeye kiyamamistim ki

Ali:çığlık sesini duyunca kötü oldun merak ediyorum

Siz: iyiyim neden merak ettin ki

Ali:biliyorsun işte

Siz:gerçekten çokmu merak ettin

Ali:evet

Simay:o halde ben bu hale gelirken neden başka kızı öpüp bu şehirden gittin beni artik merak etme beni zaten bu hale getiren sebeplerden biri sensin.

Ali: ne zaman affediceksin

Simay: lütfen gitme sana ihtiyacim var dedim sende benim yok ama dedigin gün ben seni sildim artık sadece abimin arkadaşisin benim arkadaşim olmadigin kesin ama

Ali: keşke

Simay: keşkeler ve neyseler sen benim neysemsin ali ben senin keşken aramizdaki fark bu

Ali: ali demen bile mutlu ediyor

Simay:ali derken bile birşey hissetmiyorum

*yalan söylüyorum hayvan gibi hissediyorum*

Ali:dedigine inandinmi sahiden

Simay: tabiki ben sen değilim ne istedigimi biliyorum

Ali:bende biliyorum

Simay: nasıl biliyorsun bana gelip seni seviyorum diyorsun ertesi gün baska birini öpüp bana kardesim gibisin diyosun sonra şehri terkediyorsun ruh hastası

Ali: yarın konuşalımmı

Simay:seninle konuşucak tek bi kelimem yok

Ali:lütfen

*görüldü*

Odun aptal beyinsiz eksik kromozomlu orangutandan 5 dakika önce dogmus yaratık

Bende simaysam seni silicem hikayem ol ama geçmiş hikayem senden vazgeçicem olum yapıcam bunu

Bi anda gaza geldim

*bu kişinin engelini kaldırdınız*

Siz: aras merhaba nasılsın

*1 saat sonra*

Arass🙈: sen benim engelimimi kaldırdın ciddimisin

Siz:sence?

Arass🙈: ama neden?

Siz:buluşalımmı yarın müsait isen

Arass🙈:sen nasıl istersen biliyorsun benim vaktim sana her zaman var

Siz:bak umutlanma ama baştan deyim sadece bulusucaz

Arass🙈: tamam yarın görüşürüz o zaman

Siz: görüsüruz

(Arass🙈 kişisini aras❤ diye değistirdiniz)

Hiç yüzünüzü eksitip unutmak icinmi demeyin ben zamaninda ali icin arasi redeettim ama aras ta yakisikli çocuk hatta daha yakisiklı aliden karakter konusundada aras kazanir sadece ben takintiliyim galiba

Ertesi gün erken kalktım sacimi duzlestirdim makyaj yaptim beyaz mini bi elbise giydim

Odadan çiktimm abimi gördüm

Ohaaa cennettenmi düstunuz hanfendi çok guzeliz dedi gulumsedim yanagindan öptüm bana gururla bakıyordu iyleşmeye karar verdim abi... Bana sarıldı özledim, bende kendimi dedim aras bana iyi gelicekti sadece o zamanlar reddetmistim çünkü ali yeni gitmis ve ben kendi kanlarimi yeni topraga vermiştim onuda kendimle yakamazdım

Mutfaga girdim

Günaydinnnnn diye ciglik attim babam bi anırma dedi sonra farketti benim oldugumu güldüm peki dedim bi saniye sen bizimle mi konustun? Diye sordu evet dedim arkasindan sarildim kalkip bana sarildi *en güzel şansimsin adam* annemin yanagindan öptüm

Babam affedildikmi? Dedi. Evet dedim zamanında yapmaliydim ama unutmaya karar verdim dedim masa başina oturdum dün o köprüde ne olmus annem sustu diyebilirsin ben iylesmeyi deniyorum bak dedim 2 yıl sonra... Annem: birisi intihar etmis köprüyü yikicaklarmiş orayi kapaticaklarmış. O kaza oldugunda kapatilmaliydi dedim ve sustum gözum doldu neyse rümelim çok pahalı ağlayamam dedim annem güldü ve o gururlu bakişi yapti özlemişim aslında dedim

Kahvalti yaptiktan sonra ben çıkiyorum dedim arasla buluştum

Nasilsin? Çok guzel olmussun dedi teşekkurler dedim napalım bi kafeye gidelimmi nedersin? Farketmez olur dedim gidip oturduk

İki kahve söyledik kahveyi hala nasil sevdigimi hatırlıyordu ben bile unutmuştum bi ara beni benden daha çok sevip tanıyan birimi.. Bi anda kitap karakterimisin dedim güldü ne şeyy gerçek olamicak gibisinde dedim bunlari senden duymak daha bi gercek olamicak gibi güldü, güldüm, bu sefer sahte değildi.

Biraz oturduktan sonra kalkalimmi dedi hava soğuyor üsüme, olur kalkalim dedim kalktik birakayimmı?

Yoo yurume mesafesinde zaten biliyorsun. Peki görüşürüz dedi görüsürüz

Kulaklıklarımı takıp yürüyordum ki duvardan dönünce bi el kolumdan tuttu ve duvara yasladı...