Merhaba yeni bölüme hoşgeldiniz

Umarım beğenirsiniz

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen.

Bu kitabın gerçek hayatla bir ilgisi yoktur.

Şiddet ve küfür içerir.

*****************************

Anneciğim güzel kızım ,

Ne yapmışlar sana bebeğim iyi misin?

Canın acıyor mu?

Doktoru çağırayım mı?

Ciğerimin izin verdiği kadar nefes aldım.

"Annecim sakin olur musun!

"İyiyim ben bak, telaş etme lütfen üzülmede .

"Üzülürüm üzülmem,

"bu senin problemin değil küçük hanım, anneyim ben,

"iki gözümün çiçeği kızıma neler yapmışlar kansızlar.

"Annem yapma lütfen, geçti bak daha iyi hissediyorum.

"Tamam tamam.

"Kızzz senin gözlerin niye kahverengi?

""Aaaa lensleri unuttum ben gözümde.

"Allah seni iyi etsin Balca, enfeksiyon kaparsa gözlerin.

Hemen lensleri gözümden çıkarttım.

Canımın acısı o kadar çoktu ki gözümdeki lenslerin acısını fark etmemiştim bile.

"Ben hemen hemşireye söyleyeyim de gözüne bir damla versin kızarmışlar.

"Anneciğim telaş etme bir şey olmamıştır.

"Sen sus bakayım, her şeyi çok biliyorsun, ya mikrop kaparsa ya daha kötü olursa.

Annem hızlıca odadan çıktı, ve elinde küçük bir damla ile 2 dakika sonra odaya tekrar girdi.

İşte bu yüzden annemin gelmesini istememiştim,

Babamın ölümünden sonra , her şeyi çok büyütmüş ve her şeye çok üzülür olmuştu, onun kırılgan ve narin yapısı benim daha çok üzülmeme sebep oluyordu.

Hastaneden çıkalı 2 gün olmuş ve artık eve gelmiştim.

Daha ne kadar yatacağımı bilmeden yatmaya devam ediyordum , ve gün geçtikçe nefes almakta daha çok sıkıntı çekmeye başlamıştım.

her gece yakamı bırakmayan kabuslar yüzünden uykum da haram oluyordu,

başkan denen herifin cibilliyetisiz suratı gözümü her kapatmamda karşımda duruyordu.

Bağzı geceler bana saldırıp boğmaya çalışıyor,

bağzı gecelerse kalbime kurşun sıkıyordu ,

en kötüsüde hiç birinde, beni kurtaran kimse yoktu.

Günler geçiyor ve annemle evin içinde devamlı kovalamaca yaşıyorduk,

annem devamlı bir şeyler yemem konusunda ısrar ediyordu ,

bende yememk için kaçıyordum

kilo almam için elinden gelen her şeyi yapıyor adeta bütün tuşlara basıyordu .

Biraz daha bu şekilde devam edersem uçağa sığmayacağıma emindim .

Bu kadın beni mesleğimden edecekti .

"Ertesi gün , karargaha gittim ve albayın odasına girdim

"albayım kendimi daha iyi hissediyorum

Lütfen artık görevimin başına dönmem için izin verin.

"Kızım iyi olmadığının farkına var ve evine dön !!!

"Albayım daha fazla yatarsam asıl o zaman kötü olacağım lütfen.

"10 dakika içinde karargahı terk etmezsen asker zoruyla seni kapıya atacağım haberin olsun.

El mecbur gitmek zorundayıdım.

"Emredersiniz Albayım

★ 4 hafta sonra

Annem gitmiş ve ben artık görevimin başına geri dönmüştüm.

Karargahtaki askerlerin eğitimi için görevlendirilmiştim.

*Asteğmen şeyma gündoğdu.

" Buyur asteğmenim ,

* Komutanım gölge timiyle ilgili hiçbir şey bulamadım özür dilerim.

" Özüre gerek yok asteğmenim, ben bir ihtimal bulursun diye düşünüyordum.

"Sağol

Asker selamı vererek gitti.

"Üsteğmen Volkan:

gelerek komutanım albay sizi odasına çağırıyor dediğinde ,

hızlıca albayın yanına gittim.

"Beni emretmişsiniz albayım.

"Gel yüzbaşı,

"Gölge timi ile beraber akşam yemeği yiyeceğiz.

Gökte ararken yerde buldum ha.

"Hazırlıklarını yap, ve diğer askerlere de bu durumu bildir.

"Emredersiniz komutanım diyerek odadan çıktım, askerlerin bulunduğu dinlenme odasına girdim.

Beni gören askerler ayağa kalktı.

"karargahtan çıkabilirsiniz akşama gölge timi ile beraber Yemek yiyeceğiz bu albayın emirdir.Gidin ve hazırlanın.

"Emredersiniz komutanım.

" Komutanım bulmuşsunuz.

" Ben bulamadım asteğmenim, onlar beni buldu.

Eve girdiğimde oldukça yorgun hissediyordum ancak hazırlanmam gerekiyordu.

Yatak odasına girip dolabımın kapağını açtım.

içerisinden siyah uzun ve yırtmaçlı elbisemi giydim.

dalgalı saçlarımı doğal halinde bıraktım, ve aynanın karşısına geçerek makyaj yaptım.

Siyaha en çok yakışan kırmızı rujudu, ruju dudağıma sürdüğümde sonuçtan oldukça memnundum.

gözlerime rimel ,

yanaklarıma da hafif allık sürerek renklendirdim.

Hazır olduğuma kanaat getirince evden çıktım.

kısa bir yolculuktan sonra yemek yiyeceğimiz restoranta vardım.

İçeri girdiğimde iki albay 11 askerin bulunduğu masaya yaklaşıp selam verdim.

Restoran kapatılmış, etrafta kimse yoktu.

Görevde gizlilik esastı.

Albayın yanında bana ayrılmış olan sandalye ye oturdum.

Geldiğimden beri hiçbir askerin yüzüne bakmamıştım,

Bakarsam o gün gözümde canlanacak diye korkmuştum.

fakat başımı kaldırdığım an gördüğüm yüzle neye uğradığımı şaşırdım. !

~Keremmm~

(Yazardan ,

Beklenen karşılaşma gerçekleşti sonundaaaaa )