Evet karşımda Ömer ve Selin vardı neden gelmişlerdi bu orospular, aldatıp anlatmaya mı?

Tam asansörün kapısının açılma sesi geldi bir kaç adım sesinden sonra Gece'yi gördüm o da Ömer' le Selini görünce gözlerinden alev çıkmaya başladı.

"Niye geldin! " dedim Ömere dönerek.

"Gelemezmiyim sevgilim-" derken sözünü Gece kesti.

"Gelemezsin! " bir kaç adımla yanımıza gelerek konuştu.

"Selinle aldatıp hiç birşey yokmuş gibi niye geliyorsunuz piç herifler.

Arkamda Abim, Hakan abi ve Miran abi geldi.

" Ne oldu abicim bir sorun mu var? "

"Abi ben sana sonra söylerim"

Abim konuşuyordu ki Gece konuşunca sustu.

"Lan yüzsüz gibi ne geliyonuz! "

"Yalan söyleme malmısın niye öyle birşey yapalım" aha benim kankama laf edenin azına sıçardım şimdi de sıçıcam.

Selinin yüzüne yumruğumu tüm gücümle geçirdim.

"Ne yapıyorsun sa-" derken abim Ömerin yüzüne yumruğu geçirdi. Ömer toparlanıp abimin üstüne geliyordu ki kafayı gömdüm Selinde karnıma tekme geçirince sendeledim tabi Gece'de öyle bir yumruk attı ki diğer tarafa uçtu ve koşarak kaçtılar ben ise duvara yaslanmış karnımı tutuyordum derin nefesler alıyordum karnım benim en hasas yerimdi.

Abim beni kucağına alıp koltuğa oturttu.

"Abim bana bak tamam geçti geçti" diyerek sarıldı.

"Tamam iyiyim" dedim hepsi birden oturdu. Ben tek şeyden korkuyordum aslında Hakan abime aşıktım biliyorum kendime söz vermiştim ama ben uzun zamandır seviyordum tabi sevgilisi olduğundan birşey diyemiyordum bu sevgili sayfası kapanmıştı. Artık dayanacak gücüm kalmamıştı gözlerim kapalıydı , gözümden bir damla yaş aktı. Dışım dik başlı, güçlü ve sert diye gözükür ama içim hiç öyle değildi minik bir tane kız çocuğu vardı hep üzgündü mutlu olduğunda tekrar onu üzüyorlardı.

"Size bir fikir sunacam" dedi abim, gözlerimi açıp abime baktım.

"Kampa gidelim hem kafamız dağılır"

"Olur bizim için uygun" dedi Hakan abim.

"Bizim içinde uygun" diye onayladı Miran abim

"Gökçe, Gece siz ne diyorsunuz"

"Benim için de uygun" Gece'de kafasıyla onayladı.

"Tamam o zaman şimdi hazırlanalım, malum bugün cuma herkes gider belki"

... 

Şu an hazırlanmış abilerimizi bekliyorduk gerçi onlar abimin arabasıyla gidecekti de.

Derin bir nefes alıp kafamı cama yasladım. Neden aşk diye birşey var ki aklımdan çıkmıyor Hakan abim gülüşü, tatlılığı. Sonunda gelmişlerdi arabaya bindiklerinde abimi takip etmeye başladım.

2 saat sonra

Sonunda gelebilmiştik yolda gizlice bir tanecik içki almıştın iki tanede sigara. Neyse şu an çadırları kuruyorduk. Ben çadırda uyumayı sevmediğimden arabada uyuyacaktım.

Çadır işini halledip mangal yapmaya başladık gerçi ben yapmıyordum Miran abimle, abim yapıyordu.

Arabamın yanına gidip kaputu açtım herşey düzgündü.

"Bir sorun mu var güzelim" dedi Hakan abim, neden güzelim demişti?

"Arabada birşey varmı diye baktım"

"Güzelim bir dakika gelsene"

"Tamam geliyim" dedim anlamamış bir şekilde ve niye güzelim diyordu?

Kaputu kapatım peşinden ilerledim biraz uzaklaştıktan sonra durdu beni kendiyle ağacın arasına aldı.

"Gökçe... biliyorum belki istemiyeceksin ama dayanamıyorum artık, ben sana aşığım Gökçe" işte bu cümle beni sarsmıştı.

"Daha şimdi mi aşık oldun bana? "

"Yıllardır aşıktım Gökçe"

"Beni hiç mi görmedin... aşık olduğu mu hiç mi anlamadın"

"Gökçe... anladım sana zarar vermekten korkuyordum... lütfen anla beni"

"Sevgilin var" dedim mırıldanarak.

"O sevgilim olan kişi beni bile umursamıyor ayrılcam şimdi"

Gözlerim dolmuştu yavaş yavaş gözyaşlarım akıyordu.

"Ağlama güzelim sen ağlayınca içim gidiyor"

"Hakan abi-"

"Abi deme lütfen"

"Tamam... Hakan bak ben çok yoruldum dayanacak gücüm kalmadı dışardan güçlü görünüyorum ama içimde ki kız çocuğu asla gülmüyor"

"Güzelim"

Beklemediğim bir haraketle kollarını belime dolayıp dudaklarımı dudaklarına değdi.

"Hakan... "

"Efendim güzelim"

"Beni bırakmıyacağına söz verirsen senin kadının olurum"

"Söz... seni asla bırakmıyacağım güzelim söz"

Evet sonunda istediğim gibi hakanla gökçe oldu şimdi on oy olursa yeni bölümü öyle paylaşacam