Her zaman ki gibi oturmuş salonda silahımı temizliyordum bu benim zevkim be ya. Bugün tim olarak izinliydik. Görev olsa da iyi olurdu da neyse şom ağzımı açmak yok !

Silahın parçalarını geri takarken annem salona geldi ve yanıma oturdu.

"Yine mi silahını temizliyorsun Eylül? "

"Alakası yok" dedim gülerek.

"Aynen aynen" dedi annem gülerek.

Silahın tüm parçalarını birleştirdiğim de annem bana söylendi.

"Annecim ben sana kısa kollu giyme demedim mi hava esiyor hasta olacaksın"

"Annem bana birşey olmaz anladın mı? " derken bir telefonum çaldı. Cebimden çıkardığım da Turanın aradağını gördüm açıp kulağıma koydum.

"Alo napıyorsun güzelim? "

"İyiyim hayatım sen ne yapıyorsun?"

Göz ucuylada anneme bakıyordum.

"Annem dedi, timini topla mangal yapalım dedi hem hava çok soğukta değil"

"Tamam geliriz, sen time haber ver bu arada babam evde değil karargahta merak etme"

"Oh şükürler olsun ya seni doya doya öperim"

"Sus sus annen falan duyar şimdi"

"Tamam görüşürüz"

"Görüşürüz"

Dedim ve kapattım annemin yanına sokuldum.

"Anne, Meliha teyzem mangal yapcaklarmış timle gelebilecekmisin? "

"Gelirim kızım ne var halimde"

"Hamilesin çünkü, üşütmezsin değil mi? "

"Eylül tamam sakin ol kızım ya "

"Ona birşey olursa diye korkuyorum anne"

Annem derin bir nefes alıp verdi.

"Merak etme hiç birşey olmayacak tamam mı? "

Hüzünle başımı salladım. Ben hayatta anne olmayı kaybetmiştim ama abla olmayı da kaybetmek istemiyordum...

"Anne kalkta hazırlanıp gidelim. "

"Tamam kara gözlüm"

Yukarı çıkıç üstüme bir tshirt geçirdim bir deri ceket giyip altıma siyah pantolon giydim. Odamdan çıktığımda annemde giyinmişti aşağıya inip arabama bindik Turanın evine doğru sürdüm.

Yarım saat sonra gelmiştik kılıç timi bizden önce gelmişti şu an ise soğan doğruyordum tabi kimse ağladığımı görmesin diye saçlarım öne sarkıyordu tabi ki soğan yüzünden ağlıyordum. Sopan benim en hasas noktamdı, ister gülün ister gülmeyin asker kız sopağandan ağlarmı diye dalga geçer diye başım öne eğikti.

"Komutanım iyimisiniz? " dedi Aybüke.

Başımı ona çevirip cevap verdim.

"Ben sana demdim mi bana dışarıda komutanım deme Eylül de allah allah"

"Peki siz ağlıyormusunuz?

Siktir.

" Sus ya istersen git camiden anons et birde duyacaklar"

"Soğan yüzünden mi? "

Başımı 'evet' anlamında salladım bir de güldü.

Soğanları bitirip Meliha teyzeye verdim. Ulan benim limdi miydem bulanıyor, başım döyor, hapşırıyorum, öksürüyorum ve halsiz hissediyorum ya acaba 'bana birşey olmaz' derken cidden mi hasta oluyordum. Terlediğimden ceketimi çıkardım bir anda havanın esmesiyle üşüdüm ama geride giymedim bir de görev çıkıyormuş mu cidden sıçarım.

Anneme bakınca Meliha teyzeyle birşeyler hazırlıyordu oturmasını istiyordum ama oturmuyordu korkuyordum hatta hayatımda ilk defa birini bu kadar korumam gerekiyordu annemle kardeşime birşey olmasını istemiyordum aklımdan bin türlü ihtimal geçiyordu nasıl koruyacaktım ven annemi ve kardeşi mi?

Dayanamayıp annemin yanına elindekileri aldım.

"Kızım bir dur ya"

"Asıl sana bir dur anne hamile halinle iş yapıyorsun ya"

"Hamilemiydin Sinem? "

Annem 'evet' anlamında başını salladı.

"Anne lütfen anla beni"

Sonunda oturmuştu. Rahat bir nefel alıp verdim. Geri işimin başına döndüm yarım saat sonra herşey hazırdı. Masaya tabakları ve yemekleri dizdikten sonra oturup yemeye başladık tabii ben zorla yiyordum miyde bulantımdan dolayı o sırada Turan kulağıma eğilip fısıltıyla konuştu.

"İyimisin güzelim? "

"İyiyim yakışıklım" diye fısıldadım kulağına doğru.

O sırada Turanın kardeşi Yıldız bana bir soru yönelti.

"Eylül abla senin rütben ne? "

"Kıdemli yüzbaşıyım"

O sırada telefonuma bildirim sesi gelince cebimden çıkarıp gelen mesaja baktım lan bu benim eski sevgilimdi.

Şöyle yazıyordu;

O Turan denen orospudan ayrılacaksın sen benimsin.

Öyle bir sinirlenmiştim ki onu gördüğüm an ağzını burnunu dağıtmak istiyordum tam bu sırada elime kan damladı evet sinirlendiğimde burnum kanıyordu nasılsa artık.

"Niya sinirlendin" dedi annem tüm bakışlar bana dönmüştü.

"Yok birşey" dedim sert sesimle masadan kalkarken başım dönmesiyle sendeledim hepsi birden endişe edince;

"Tamam iyiyim birşey yok" geçiştirdim bahçenin dışına çıkıp o mal Selim ' i aradım anında açıldı.

"Lan bana bak bir daha sevgilime laf edersen ağzına sıçarım bak! "

"Sen kendi-" derken yüzüne kapattım, geri bahçeye geçtiğimde masayı topluyorlardı. Burnumda kanamaya devam ediyordu sanırım.Yıldız bana peçete uzatıca elinde alıp burnuma tuttum sinirimi yatıştırıncada burnumun kanaması geçmişti.

Bahçedeki sandalyelere oturmuştuk sohbet ediyorduk gerçi ben pek konuşmuyordum. O sırada Güney benim üstüme laf attı.

"Eylül sende ne anneciymişsin ya yanında bir saniye bile ayrılmıyon"

"Sende ne hanımcısın Güney hiç yanından ayırmıyon mümkün olsa görevlere bile getirirsin" dedim

Kılıç timide "ooooooo" dediler.

Halil"Komutanın vurdu ve gol oldu"

Annemin göğsüne başımı koydum burası en rahat ettiğim yerdi, annemdi.

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım yorgundum, halsizdim bir süre öyle durduktan sonra gözlerimi geri açtım başımı annemin göğsünden kaldırdım o sırada dış demir kapı hücumla açıldı kafamı döndürdüğümde Selimdi şimdi azına şıçmıştım ben onun. Ayağa hızla kalkıp karşısına dikildim.

"NE İSTİYORSUN YİNE! SİKTİR GİT SIÇARIM ŞİMDİ AZINA"

"Ne diyon lan sen, sen benimsin ayrılcaksın o pislikten!"

"SEN KEDİNE BAK HELE BİR DAHA SEVGİLİMİ BİRŞEY DERSEN TAHTALI KÖYÜ BOYLARSIN"

"Allah allah nası-" deken kafa atmamla yere yıpıldı yumruk yumruğa döverken tim gelip beni tuttu ellerim kan içindeydi sinir krizi geçiriyordum.

"Güzelim bana bak sakin ol tamam mı? "

"Turan nasıl sakin olayım ya"

Annem yanıma gelip sımsıkı sarıldı bende ona sarıldım sakinliğimi anca annem yatıştırabilirdi...

"İyiki varsın anne"

"Sende iyiki varsın kızım"

Sonra ise biraz daha oturup eve gitmiştik çünkü o kadar uykum gelmiştiki şu an ise odamda kendimi uykunun kollarına bırakmış haldeydim...

Arkadaşlar oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorum...