Şeyy okuldan dolayı bölğm atamadım ve zaten okunmadıda yorumda gelmedi bu yüzden yazmak istemedim. Ama yazmak bazen iyi geliyor. Lütfen bu seferrr birkaçç yorumm yaparmısınızzz ricaaaa etsemmm?

İlayda bu kadar kalpsiz olamazdı. Olmamalıdı. Donuk bakışlarımı yavaşça onun yüzüne çevirdim. Gülüyordu. Evet gülüyordu, sonra Cenk'e baktığımda İlayda'ya bakıyordu. İyi bir bakış değildi. Hışımla İlayda'ya yürüyüp kolundan tuttuğu gibi yürütmeye başladı. Okulun içine girmişlerdi ve yürümeye devam ediyorlardı. İlayda biraz itiraz etsede Cenk kolunu bırakmadı. Arkasından emde gidiyordum, çünkü İlayda ile konuşacaklarım vardı. Ve Cenk'in ona birşey yapmasını istemezdim, eski arkadaşım sonuçta. Yangın merdivenlerinin kapısının önünde durdular. Cenk sertçe İlayda'nın yüzünü kendisine çevirdi. "Sen kendini ne zanediyorsun lan? Hayırdır! Kendine gel a**" diyerek çıkıştı ben gittim yanlarına hemen. Cenk'in kolunu tuttuğumda bakışları bana döndü. "Bizi biraz tek bırakır mısın?" dediğimde başını olumsuz anlamda salladı ve gülümsedi, çok içten bir gülümsemeydi. "Sadece bir kaç dakika hemen şurda dursanda olur. Lütfen Cenk." dediğimde yüzü daha da yumuşadı. "İki dakikacık yeterli bence." diyip tekrar gülümsedi ve benden gözlerini ayırıp ilerledi. Az ötemizde durduğunda teşekkür amaçlı başımı salladım. O'da aynı şekilde karşılık verdiğinde İlayda'ya döndüm. "Neden yaptın? Ben sana ne yaptım?" dediğimde bakışları bana döndü. "Sevgilimi çaldın yetmez mi, hem şu acınaklı kız rolünüde bıraksan iyi olur. Acınası haldesin." dedi ve tekrar bakışlarım Cenk'e döndü. Bakışlarımdan bir şey anlamış olacakki hemen yanımıza geldi. Fakat benim gözlerim onun geldiği yerde kaldı. Kulaklarıma sadece uğutular geliyordu, gözümün önüne... O anlar. Gitmiyor, gitmiyor gitmiyor "GİTMİYOR.GİTMİYOR." demeye başlamıştım. Bu da neydi? Atak mıydı? Ne atağı? Kriz? Kriz nasıl geçirilir ki? Kafamda bu sorular dönerken devam ediyordum sayıklamaya. Kolumu birisi tuttu, anında kurtardım. Ellerim, dizlerim, ayaklarım... Her yerim titriyordu. Yere oturup bacaklarımı kendime çektim. Devam ediyordum, sayıklamaya, titremelere. Fakat artık ellerimi kontrol edemiyordum. Ellerimi saçlarıma geçirip çekiştiriyordum. Kafama vuruyordum. Durmuyordu. Durdurmaya çalışıyordu biri, fakat ağladığımı gözlerimi açtığımda ki buğulu görüntüden önümdekileri göremediğimde anladım. Bir süre sonra her yer karardı...

Gözlerim acıyordu, vücudum ağrıyordu, her bir saç telim, ellerim, ayaklarım. Gözlerimi araladığımda gözlerimin yanmasıyla hemen kapattım. Işık çok parlaktı. Bu ışık o ışık değildi herhalde. Tekrar gözlerimi açtığımda başımda bir hemşire vardı. Tamam tamam o ışık o ışık değilmiş. "Merhaba beni duyuyor musun?" diye sordu hemşire. "E-ev.." öksürdüm ve devam ettim. "Evet duyuyGorum. Burası neresi?" hemşire serumumu kontrol ederken beni cevapladı. "Kendini çok yorma. Hastanedesin güzelim. Küçük bir atak geçirmişsin. Ama şuan iyisin yarım saate taburcu olabilirsin." diyip gülümsedi. "Şey. Eee çok teşekkür ederim. Ama ben buraya nasıl geldim? Ve ne atağı?" hemşire tam odadan çıkacağı sırada bana döndü. "Okulda bir anda bayılmışsın, Arkadaşların ambulansı aradılar. Öyle geldin. Ama ne atağı olduğu henüz belli değil. Birazdan Psilolog Doktor Seren hanım gelicek. Kısa bir konuşma yapıcaksınız. O gelmeden önce biraz dinlen tatlım." dedi ce gülümseyip ıdadan çıktı. Psikolog ne alakaydı ki şimdi? Bİraz uyumaktan zarar gelmezdi sanırım.

Kapının çalışına uyandım hala hastane odasındaydım. Bir kadın girdi içeri. "Merhaba canım, nasılsın?" dedi ve karşımdaki sandalyeye oturdu. "İyiyim çok teşekkür ederim. Siz nasılsınız?" dediğimde gülğmsedi ve "Siz demene gerek yok. Bana sen diyebilirsin. Ben aslında buraya geçirdiğin atak için geldim. Atak esnasında sayıklama, titreme, ve kendine zarar verme gibi bir kaç şey olmuş sanırım. Bu doğru mu?" Gözlerimi şaşkınlıkla açtığımda "Siz bunları nerden biliyorsunuz? Birde, şey. Ben hatırlamıyorum." dediğimde doktor anladığını belirtir şekilde kafasını salladı. "Selinciğim şimdi sana ne olduğunu öğrenmemiz için bir kaç sean ayarlamamız gerek. Fakat bunu devlet karşılıyor. Haftada 3 gün geliceksin. Tamam mı güzelim. Bu kartta numaram yazıyor. Gelmeden önceki gün haber verki randevu ayarlayabileyim olur mu?" dediğinde afallamıştım. Ne seansı ya. Ben delirmedim ki. Yinede onayladım. Deli olmasamda o seanslara gitmekten birşey kaybetmezdim...

Eğer beğendiyseniiiz yorumlarınızııı bekliyorummm. Beğenmediysenizdeeee yapıcııı yorumlarınızııı bekliyorummm. Umarımmm sevmişsinizdiirrr