Bölüm 5

Ben iğneden çok korkardım bu yüzdende neredeyse iki yıldır kan aldırmıyor tahlil yaptırmıyordum şimdi ise vermek zorundaydım ne yapacağımı bu durumdan nasıl kaçacağımı bilmiyordum odaya bir hemşire girdi ve " eğer herkes buradaysa kızları ve babaları yan odaya alalım " dedi bense bana en yakın davranan kişi olan emrenin yanına gidip utana sıkıla " şeyy... Ben iğneden korkuyorumda başka yolu yok mu?" Dedim emre ise anlayışlı bir tonla " maalesef yok ama eğer korkmayacaksan yanında gelebilirim" dedi başka çarem olmadığı için " gerçekten gelir misin?" Dedim onaylarcasına kafanısını salladı ve peşime düştü herkes kanlarını vermişti sıra bana gelmişti bir emreye bir koltuğa bakıyordum emre" hadi hemen otur ve kolunu aç ki hemen bitsin hem bende burda olacağım korkmana gerek yok " dedi "şey sen bakmasan ?" Dedim kafasını akraya çevirip elimi tuttu hemşire kanı aldı ve gitti bense hemen koluöu düzelttim emre " bakabilir miyim artık?" Dedi " evet" dedim bana döndü ve "umarım benim kardeşim çıkarsın irem " dedi bense sessiz kaldım odadan çıktık ve yan odaya geçtik annem ve babam ( manevi ) adının ilayda olduğunu öğrendiğim kızı ortalarına almış saçını okşuyor yanaklarını öpüyor saçılarını kokluyorlardı bu manzara beni üzsede dik durdum ve kimseye fark ettirmedim