Benzinlik

Bölüm adı :beklenen ve beklenmeyen en kötü tarih

Lilya nın dediği aklıma gelip duruyordu "onu buldum" dediği benmiydim?yoksa telefon la mı konuşuyor Du?

​​​​​​Burda daha fazla kalamazdım o yüzden koşarak arabamın yanına gittim

"işte o hanımefendi"

Arabamın yanında iki tane polis duruyor ve o iki polis bana bakıyordu

Onların yanındada "baktığın için teşekkürler" dediğim adam vardı

Hadi ama ya! Bu adama hayatında emanet E ihanet edilmez diye bir cümle kurmamışlarmı?

Polisler bana doğru gelmeye başladı bir tane polis karşımda durduğunda

"hanımefendi bu araba sizin mi!"

Diyerek parmağı ile benim minik tosbağa mı gösterdi

"evet, benim"

"hanımefendi arkada sizin aracınızın geçmesini bekleyen insanlar var arabanızı oradan çekmezseniz çekici çağırmak durumunda kalıcam"

Tosbağamın arkasındaki arabalara baktım hepsi sıraya dizilmiş korna çalıyordu

(düğün konvoyu gibi mübarek! )

Sonra tekrardan tosbağıma döndüm

"erkekleri sıraya dizmişsin " dedim

Ne? Siz sanki eşyalarınızla konuşmuyorsunuz mesela '

"sınıfta elindeki uç kırılıp durduğunda" aptal kalem! "diye bağırıp kalemi yere fılatmıyormusunuz yada

​​​​​​" sınavdasınız yine aynı olay yaşandı kaleme yalvarmıyormusunuz "lütfen kırılma" "zaten az zamanım kaldı" ne olur " diye

İşte kanıtlarım

Neyse 

Polise dönelim

​​​​​​" tamam "

Dedim ve arkamdan bilge koşarak geldi ve elimi tuttu

Ve birlikte arabanın önüne doğru geldik

Arkadan hala korna sesleri geliyordu ve bu korna sesleri ben geldiğimde daha da çok şiddetlendi

Sabrımın son meyvesini veriyordum ve arkamı arabalara döndüm

"çatlamayın! , çatlamayın!gidiyorum"

Bilgenin arkaya geçtiğinden emin olduktan sonra arabayı çalıştırıp sürmeye başladım

O sırada da sinirden söylenmeye başladım

"iki dakika bekletmeye gelmiyor...

​​​​​​" zaten arkadakiler de konvoy gibiler bir gelinleri eksik...

"abla konvoy ne?

Bilgeye tebessüm ettim

​​​​​​" gelin ablanın arkasına dizilip korna çalan arabalara konvoy denir ablacığım

Aynadan bilgeye baktım biraz yorgun gözüküyordu. Halbuki o kadar yorulmamıştı

"anladım abla"

"ablacığım, uyumak istermisin? Ben seni geldiğimizde uyandırırım"

​​​​​​Zaten gelmemize 1-2 saat kalmıştı

"tamam abla" diyip

Arka koltuğa uzanıp bana doğru dönük bir şekildeuyumaya başladı....

Konum :Varış saati :21.30, varış saati 21 30, varış sa...

"anladık varış saati!

​​​​​​​​​​​​20.40.

Bilge arkada 1 saat boyunca kesintisiz bir şekilde uyumuştu ve hala uyumaya devam ediyordu

Bende o 1 saat'te hem ara ara mola verip dağlık evde yiyeceğimiz şeyler i alıyor hemde ara ara kenarı çekip Bilgenin üstünde yorgan görevi gören hırkamla uyurken açtığı vücudunun açık olan kısımlarını kapatıyordum

​​​​​​Tekrardam mola verip bilgeyi uyanırmayacak hafiflikte Bilgenin bulunduğu arka kapıyı actım

"abla...

Sayıklıyordu...

Elimle saçlarını okşadım

​​​​​​​​​​​​" burdayım bir tanem "

Elimi alnına götürdüm hafiften yanıyordu

​​​​​​​​​​​​" abla üşüyorum "diyip hırkayı daha çok kendine çekti

​​​​​​" ablacığım üstünü örtme daha çok hasta olacaksın "

Üstündeki hırkayı kollarının altına kadar getirdim

​​​​​​" tamam "dedi Halsiz ve yorgun bir sesle

Hemen arabanın önüne binip sürmeye başladım...

Gider gitmez ilk işim bilgeyi doktora götürüp muayane ettimekti ....

20. 50

Bilge terler içinde kalmış tirim tirim titriyordu

Sadece10 dk gidebilmiştim

Acele ile ön yapıyı açıp Bilgenin yanına geldim

Elimi tekrardan alnına götürdüm

Yanıyordu....

Yine aynı cılız sesi duyuldu

"abla çok üşüyorum...

​​​​​​" dayan ablacığım tamam mı dayan ve sakın! Gözlerini kapatma! "

​​​​​​" ama abla "

​​​​​​" sakın bilge "

​​​​​​" bilge mi?

"özür dilerim ablacığım"

Bilgenin durumu iyiden iyiye kötüye gidiyordu hemen arabamın önüne geçip gece karanlığında son hızda gitmeye başladım...

21 .20

​​​​​​​​​​"dayan ablacığım bak 10 dk ya oradayız"

"ama abla....

​​​​​​" ne dedim sana bir tanem aması yok

Arabayı son sürahat ve gece karanlığında kullandığım için arkaya Bilgenin durumuna bakamıyordum

"ama abla çok üşüyorum..."

"biraz daha dayan!"

Gerginken ki sesimi yükseltmem Bilgenin bir anda susmasın neden olmuştu

"özür dilerim ablacığım"

"uyuycam​​​​​​! " diyip halsiz ses ile bağırdı

"uyumiıycaksın !" onun ısrar ı dikkatimin dağilmasına ve arkadaki aynadan ona bakmama neden oluyordu

Son halsiz sesi ile bağırdı

"uyuycam çok üş üyorum"

"bilge...

Ses yok..

​​​​​​" bilge..

Yine ses yok

"bilge!"

Diyip bir anda arkamı döndüğümde olan oldu ayna çatladı ve çarpma sesi geldi...

"abla..

Dedi en sonunda duyduğum ufak kısık ve halsiz ses

​​​​​​" bir tanem dur ve sakin gözlerini kapatma...

"abla beni tek başıma bırakma..

​​​​​​" burdayım bir tanem korkmana gerek yok 2 dk sonra gelicem

Diyip indim

Bir bu eksikti...

Önce bilge.

Sonra kaza.

Not edin :14 eylül cumartesi 2024 ..

Konum :varış saatine ulaştınız saat 21.30...

İlerlemeye başladım ve yere yatan ve kanlar içinde olan ve gözlerini bana dikmiş o arkadaşımla karşılaştım

O tarih bütün hayatımın en kötü tarihiydi...

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​