Çeliğin ağzından:

Belki üstüme atlayan uyuşturucuya maruz kalan kişiden kurtulmuştum ama beni kurtaran kişiyi görünce başımın hâlâ dertte olduğunu anlamıştım.

Karşımda baştan aşağı siyah olan Pitbull cinsi bir köpek vardı ve ne yazık ki pek dost canlısı baktığı söylenemezdi. Bana yiyecek gibi bakıyordu ve açıkçası bir yerimi ısırırsa o güçlü çenelerden kurtulma ihtimalim çok düşüktü.

"Fiona sakin ol gel buraya dostumuzu korkutuyorsun." Köpek kendisine seslenen kişiyle bana bakışlarını çekip adamın yanına gitti. Köpeğin yanına gittiği adamı görmek için yerden doğruldum.

Adamın üstünde askeri üniformaya benzer koruyucu bir kıyafet elinde Glock bir tabanca omzuna asılı otomatik bir M416 tüfek ve elinde balta vardı.

Adam hâlâ onlardan uzak durup köpeğe korkarak baktığımı görünce gülümsedi. "Korkma üzerinde olan kan yüzünden Fiona seni onlardan biri sandı."

Yavaş adımlarla adamın yanına yaklaştım köpek bakışlarını üstümden çekmemişti ama daha sakin görünüyordu. "Buradan gitmemiz lazım. İşler kontrolden çıktı zaten daha fazla kontrolden çıkmadan şehirden gitmeliyiz."

"Neler oluyor ?" Adam bana bakıp sabit diler gibi baktı. "Sığınağa gidince anlatırım hadi buradan gitmemiz lazım." "Sığınak mı ?" Adam şaşkınlıkla sorduğum soruya ters ters bakıp kolumdan tutup beni sürüklemeye başladı.

"Evet sığınak kusura bakma ama hemen gitmemiz lazım yoksa burada o şeylere yem olacağız. Sığınakta herşeyi anlatacağım diyorum biraz sabırlı ol." Adam kolumdan çekiştirmeyi bıraktı ben de onu takip etmeye başladım.

Başka bir sokağa girdiğimiz zaman zırhlı ve silahlı bir askeri araç gördüm. Adam aracın yanına gidip binince ben de hemen yanına bindim. Biz ön tarafa otururken Fiona isimli köpek arka tarafa oturdu. Şehir de patlamalar yangınlar çığlıklar devam ederken şehirden uzaklaşıp ormanın en içlerine ve ardından dışına doğru ilerledik.

Yarım saatlik yolculuğun sonunda her tarafı metrelerce yükseklikte duvarlar ile çevrili bir sığınağa ulaştık. Adam elinde olan düğmeye basınca sığınağın kapısı açıldı ve araba ile içeri girdik.

İçeri girince adam arabayı gölge bir yere park etti ve birlikte indik. "Benimle gel önce bir duş al üzerinde olan kirli şeylerden kurtul sonra herşeyi konuşacağız."

Adam beni binalardan birinin içine götürüp banyo yapmam için yalnız bıraktı. Duştan sonra giyinip etrafa bakarken onu mutfakta buldum. Yemek hazırlamıştı köpeğine yemek verdikten sonra benimle birlikte masaya oturdu yemek yerken konuşmaya başladı.

"İsmim Edward Moretti sen ?" "Çelik Kurt bende." "Memnun oldum Çelik." "Edward neler oluyor ?" "Radyoyu açayım kendin duy." Adam ayağa kalkıp radyoyu açtı ve masanın üstüne bıraktı.

"Dünya çapında başlayan zombi istilası durdurulamıyor. Yeni uyuşturucu olarak adlandırılan maddenin bir şekilde mutasyona uğradığı veya ters etki yaptığı düşünülüyor salgın hızla yayılıyor ve ölümler artıyor. Yetkililer kendi güvenliğiniz için evlerinizde kalmanız gerektiğini söylüyor."

Radyo sesi kesilince Edward'a döndüm. "Zombi istilası mı nasıl olur ?" "Kimse bilmiyor ama gerçek bu. Anlaşılan dünyanın sonu yakın." "Zombi istilasının başlayacağını bilmiyordun değil mi ?"

Edward bana bakarak gülerek omuz silkti. "Nereden bilebilirim ?" Bilmediğini söylüyordu ama bu hazırlıklar nedendi ? "Bilmiyorsan bu sığınak bu hazırlıklı durum ne ?"

"Şöyle söyleyeyim ben senin kıyamet delisi olarak değerlendirebileceğin bir insanım. Yani hep böyle birşeyin olmasını istediğim ve olmasından korktuğum için böyle şeyler yaptım."

"Yemeğini ye ve uyuyalım saat geç oldu yarın sana tüm sığınağı gezdireceğim o yüzden iyi dinlen." Yemeğin ardından Edward ile birlikte götürdüğü bir odada uykuya daldık. Bu adama güvenilir mi bilmiyorum ama o zombiler kadar tehlikeli olamazdı. Hem öldürmek istese beni en başından öldürürdü değil mi ?

Evet yeni ama kısa bir bölüm ile karşınızdayım bölümün geneli hakkında ne düşünüyorsunuz ?

Zombi istilası neden başladı ? İstilaya sebep olan şey yeni bir uyuşturucu mu yoksa aslında o uyuşturucu başka birşey sadece uyuşturucu adı altında gizleniyor mu ?

Çelik Edward karakterine güvenebilir mi ?

Yeni bölüm de görüşmek üzere...