Selamlar,

2. bölümü de aradan çıakrayım dedim zaten kısa sürecek bu kurguyu bitirip japon efsanelerine başlamayı planlıyorum.

İyi okumalar.

.

.

*Öncek ibölümden özet*

Kamp yapacakken vazgeçip Alya'nın önerisi ile bir otele geçerler.Ama o otelde kaldıkları 2 gece boyu normal dışı olaylar yaşayınca eve geri dönme kararı alırlar,tam o sırada aracın 4 lastiğinin de patlak olduğunu öğrenirler...

.

''Burada mahsur kalmış olamayız bi çaresi vardır illa değil mi?''

''Arabadaki yedek lastikleri eşyaları koyacağımız için çıkarmıştım.''

''off bari odaya dönelim sonra yardım isteriz.''

Odalarına eşyaalrı yeniden bırakıp gördüklerine yardım edip etmeyecekelrini sordular ama cevaplar hep olumsuzdu.

Beraber bahçede oturmuş durum üzerine düşünüyorlardı aniden Alev yekindi.

''Galiba kamera sistemine girmeyi başardım.

''Ne cidden mi''

Sessiz olması için Alya eceyi dürttü,birisi duyabilirdi.

''Şey yani nasıl başardın,hem napıcaz bunu?''

Alev bilgisayarını diğerlerine çevirdi.

''Aracın lastikelrinin nasıl patladığını görebiliriz.''

Hepsi durup eski kayıtları izlerken nihayet gerçek göründü.

''Bu adam kim.''

''Asıl soru neden lastikleri patlatmış.''

Ece huzursuzlukla kıpırdandı

''İçimde çok kötü bir his var...''

''Şu olumsuz perilerini yok eder misin Ada?''

''Tamam tamam.neyse ne yaapbiliriz şuan?''

''Siz takılın öylesine ben Alya ile müdürün yanına gideceğim.''

Alya ile Alev kızların yanından ayrılıp otele girdiler,resepsiyondan müdürün odasının yerini sorup müdür odasına gittiler ve içeri geçtiler.

''İyi günler bayanlar,nasıl yardımcı olabilirim?Bir sorun mu var?''

''Evet bir sorun var hatta büyük bir sorun.''Diye lafa atladı Alev.

Müdür tek kaşını kaldırıp sorgular gibi baktı.

''Evet,dinliyorum.''

''Otoparkta 4A bölümündeki aracımızın lastikleri dün gece saat 01.00 sularında bir şahıs tarafından patlatılmış,üstelik 4 tekeri birden?Güvenlik öyle kişileri önlemek için var değil mi?''

''Ah kusura bakmayın hanımefendi bazen öyle olaylar olabiliyo-''

Bu sefer de müdürün sözünü kesen Alya idi.

''Peki gece olan olaylara ne demeli?Koridora çöıkma yasağı?Odaya dalmalar?Odalardaki izler?ve garip ses?buna bir cevabınız var mı müdür bey?''

Müdür biğ süre düşünüp nihayet konuşmaya başladı.

''Halen bazı odalarda çalışma var ses ondan kaynaklı,resepsiyonda hata olabiliyor oda karışıklılığı da o yüzden.''

''peki koridora çıkma yasağı ve odadaki şeyler?''

''Bazı müşteriler odaya zarar verebiliyor ondan kaynaklı ve çıkma yasağı ise güvenlik için var.Şimdi izniniz olursa önemli işlerim var halletmeliyim.''

Kızları apar topar dıaşrı atmıştı Alya söylenerek koridora döndü.

''Saçmalık,tamamen saçmalık.''

.

*Saat 22.30*

.

''Yani anlayacağınız müdüründe bzie faydası olmadı.''

''Ee ne yaapcağız peki?''

''Bence odaları değişelim.''

''iyi fikir,böyle yapalım.öyleyse ben ile Ada,Alev ile Ece yer değişsin.''

Dördü de yer değiştirip odalara geçtiler şuan bekleyeceklerdi..

.

*Ertesi gün*

.

Ada, Alev, Alya sabah 6 sularında odalarından çıkmıştı koridorda Eceyi bekliyorlardı.

''Ece niye halen gelmedi?''

''Ne bilim ben.''

''Bence gidip kontrol edelim.''

Ece'nin odasına yöneldiler.

''Neden kapı açık?''

''girio baaklım,öğreniriz.''

Ece yok..

Hepsi etrafı aradı ancak yoktu ne bir iz nede başka bir şey kendi odaalrına yeniden bakıp otelde dolaşmaya başladılar.Ama bi sorun var..

Herkes nerede?

Neden kimse yok?Çalışanlar da yok..Kızların üçüde korkuyla etrafa bakınıyorlardı Eceye ulaşamıyorlardı.

''B-bence dağılıp aramalıyız herkesi.''

''Herkesten bizene!?biz Eceyi arıyoruz.''

''Ama yardım isterdik...''

''Kes Ada.''Alev gergin ama..İlk defa.

Alya susmuş yere dikmiştigözlerini.sesi çıkmıyordu beyni durmuş gibiydi.

''Çok kötü şeyler seziyorum..''

''SUS ALYA!.''

Alev'in sesi yankılanıyordu koridorda,aniden elektrikler kesildi ve heryer zifiri karanlığa büründü.

Aniden yükselen çığlıklar..Sanki bütün dünya sarsılıyorda herkes haykırıyordu..

.

~Alyadan~

.

Heryer zifiri karnlığa büründü,beraberinde yükselen çığlıklar ve sarsılan yer ile ayakta zor dururken kulaklraımı kapattım..Korkunç..

Her sesi duyuyordum,müdürü,Eceyi bile ama..Alev ve Adanın sesi yok.

Geri geri adımlarken aniden düştüğümü hissettim.Yerden kalktığımda istemsizce koşuyordum ama karanlık yoğunlaşıyor,ses artıyor,yer daha da sallanıyordu.Bir an gözlerim kapanıp açılması ile bir odada,etrafım insan dolu..Ölüler..Korkudan akan gözyaşlarım ile görüşüm zorlanırken ruhum daralıyordu ne tarafa dönsem ceset,kan,çığlık..az önce koridordaydım şimdi nasıl burada..Gözümün önünde Alev,Adayı gördüm yerde diz çökmüşlerdi arkalarında Ece..Elinde tuttuğu iki silahı dayamıştı..Aniden haykırdım.

''NE YAPTIĞININ FARKINDA MISIN SEN!''

Ece'nin yüzünde bi sırıtış belirdi.

''Hep yapıp da yapamadığım şeyi yapacağım Alya.Merak etme sıra sana da gelecek.''Güldü.

Üçününde gözlerinin içine baktım tek tek..Sonrası yok...

.

.

.

''Alya açsana gözünü,bayıldın mı?''

Aniden doğruldum olduğum yerde,etrafa bakındım..

Ama..Ama nasıl..

Evde,odamdaydım,rüya mıydı?..

Başımdaki Eceyi görünce tiksinerek baktım yüzüne.

''Git başımdan.''

Hafifçe kaşlarını çatıp noldu anlamında baktı.

''Git başımdan dedim Ece!''

''Tamam tamam gidiyorum..''

Çıkıp gitti odadan.

Halen olayı kavramış değildim..Her şey rüya mıydı..

Dur bi dakika valizlerim odamda..

İçeri Ada girdi.

''Alyammm iyi misin?Yorgunluktan uyuyakldın bende uyandırmaya kıyamadım.''

''İyiyim..''

''neyse hadi kalk gidicez.''

''Ne...nereye?''

''Kamp'a gidecektik unuttun mu?''

''NE''

.

.

Olanlar rüyadan ibaret ve aslında her şey buradan itibaren başlayacak.Ben Japon efsanelerini yazmak için boş bölüm atıp bunu tamamlayacağım eğer isterseniz devamını yazarım sonra.