Ertesi gün şiddetli bir kapı çalış ile uyandım.henüz saat 6 kim olabilir ya.Gidip kapıyı açtığımda, kahretsin ev sahibi bu.

''Günaydın, Ezhel bey''

''Sana da günaydın Araf.Buraya geliş nedenimi zaten tahmin ediyorsundur,kira''

''Umarım zam yapmadınız çünkü evde para basmıyorum.''

''Merak etme gelecek ay zam yapacağım ancak şu an kiranın fiyatı eskisi gibi.''

''Peki, bekleyin hemen geliyorum.''

Daha sonra kirayı ev sahibine verip odama döndüm.Bu adamdan cidden nefret ediyorum.Her şeyin haddinden fazlasını istiyor.Daha sonra uyku tutmayınca bir şarkı açıp okul saatini bekledim.



Yaklaşık bir 10 dakika sonra odaya Işıl girdi.

''Kahvaltıya gelmeyi düşünüyor musun kuzen?''

''5 dakikaya geliyorum''

''Tamamdırr.''

Gidip üstümü değiştirdim sonra banyoya yöneldim bu sabah iyi görünüyordum .daha sonra banyodan çıkıp mutfağa yöneldim.

''Vayy burası muazzam kokuyor ya.'

''Tabi güzel kokar, Işılım ile yaptık her şeyi''dedi ablam gülerek.

''Ee sabah sabah kim kapıyı alacaklı gibi çalıyordu''dedi ışıl çayları doldururken.

''Alacaklı olduğu için çalıyordur belkide.''dediğimde durdu ve

''Ev sahibi mi?''

''Ta kendisi.''

''Zam yapmamış umarım.''

''Hayır zam yapmamış gelecek ay yapacakmış,hwenüz keyfi istemiyor galiba.''

''Aman aman istemesin.''

Güzel bir kahvaltı yapıp sohbet ettik ama genellikle ben yemeğimdeki domatesleri seçmekle meşguldüm.Bana alerji yapıyorlardı.Alerji yapmasa bile yemem hiç sevmiyorum.

Sonrasında çantamı ve montumu alıp Işıl ile evden çıktık.Giderken yine karan ile karşılaştık.Klasik sabah selamlaşması verip sohbet ederek okula İlerledik.Onlar sohbet ederken aslında, çünkü ben konuşmuyordum aklım halen dün olanlarda kalmıştı.Bir kötü olay yaşayınca asla o olaydan uzaklaşamıyordum hep orda takılı kalıyordum.Geçmişimde nasıl takılı kaldıysam bu da aynı öyle.Okula vardık 3 ders geçti Karan araştırma için kütüphaneye,Işıl ise öğretmenler ile konuşuyordu bende bahçeye inip hava almaya karar verdim.Bankların oraya vardığımda birisi gözüme çarptı o da bizim sınıftan biriydi.Konuşmaya değecek birisi mi ki acaba?En fazla 'Defol başımdan.' diyecektir.

Biraz düşündükten sonra yanına gidip oturdum başını kaldırıp boş gözlerle bana baktı.

''Ne diye öküzün trene baktığı gibi bakıyon olm.''

Başını öbür tarafa çevirdi.

''Yürü git işine.''

Wow tam tahmin ettiğim gibi.

''Ben işsizim işim yok,sana musallat olacağım.''

Bana dönüp ters ters baktı.

''Aynen.''

''Ee nasılsın hm?''

''Hiç.''

Acaba konuşmayı mı bilmiyor ya.

''Yalnız o bi durum değil.''

''Musallat olacak başka birini bul.''

''Yo ben sana musallat olacağım.''

''Okey.''

Kulaklığını takıp başını masaya yasladı.Şeytan diyo çak bi tane.Neyse,insancıl olmalısın Araf.Huyuna suyuna git hallolur.

Omuzundan dürttüm,başını kaldırıp 'ne var be' bakışı attı.

''Ya bak yenisin zaten gel tanışak işte.''

''klasik arkadaş ihanetlerine ihtiyacım yok.''

''Ben ihanet etmem ya ne alaka.''

''Aynen bende Namık Kemal.''

''Ne?''

''Yok bişey.Ee isim?''

''Engin.''

''Bende yüksek.''

''Ne!?''

''Hiç hiç kusura bakma ya..Araf bende.''Gülmeme engel olamıyordum.

Birkaç dakika sessizce oturduk.

''Gel seni bizimkilerle tanıştırayım.''

''Ne o daha fazla ihanetçi mi?''

Bu çocuk niye herkese ihanet edecek gözüyle bakıyor.

''Ya dur bi ya yürü gel benimle.''

''Tamam o zaman''

Banktan kalkıp okula doğru gitmeye başladık.Bu şahısın ismi bi tık komikti..Yani benim gereksiz esprim ile komik oldu.Yüzünde gram his yok acaba insan kılığına girmiş bir robot mu..Heyt be teknolojiye bak acaba reset düğmesi nerede,sinirlenince devreleri yanıyor mu acaba.

Sınıfa çıkınca çoğu kişinin bize baktığını hissettim aprdon bize değil yanımdaki robot arkadaşa bakıyolarmış..Neyse bana bakmasınalr nazar falan olur.

Yine kendi kendime güldüm,çok boş şeylere gülüyordum valla.

karan ve ışıl yerlerimizdeydi bir kitabı gösterip konuşuyorlardı.

''Bu kim?''dedi Karan.

''Bu robo- yani Engin isimli şahıs artık bizden.''Birden Işıl kocaman gülümseyip Engin'e yaklaştı

''Merhabaaa ben Işıl memnun oldum.'''dedi gülerek.

''Bende Karan.''dedi Karan'da.

Robot şahsımız birkaç saniye bizimkileri süzüp nihayet konuştu..Aman ne enerjik ses..Sanki silah zoru.

''Engin bende memnun oldum''dedi.

Aniden Işıl araya girdi.

''Bende yüksek.''Yine Engin ahriç üçümüz güldük.

''Geç kaldın Işıl o espriyi ben yaptım zaten.''

.

Okul bittiğinde hepimiz eve doğru ilerliyorduk.Ben diğerlerinden ayrılıp çarşıya inmiştim,düzgün bi iş arayacaktım.Arkamda karan'ın sesini duydum.

''Araf''

''Efendim?''

''Eve gitmeyecek misin?''

''Yok çarşıya ineceğim,iş ararım.''

''Tamam çok iyi beraber arayalım.''

''Senin işin yok muydu?''

''Yoo''

''İyi.''

Biraz etrafta dolaştıktan sonra bi iş bulmuştum,aslında ablam içindi bu güzellik merkezindeydi.Ablamı arayıp danıştıktan sonra hellettik ve eve geri döndüm.

Yorgunluk çökmüştü üstüme,zor adım atıyordum artık.

.

Eve girip salonda kanepeye oturdum.

İçeriye Işıl girdi.

''Arf iyi misin?''

''İyiyim neden sordun?''

''Çok durgunsun''

''Yorgunum biraz,şu günlerde halsizlik üstümde.''

''İstersen bi git dinlen.''

''Zaten öyle yapacağım.''

Odama geçtiğimde yine heryer savaş alanıydı.Burayı ablam görse iyi azar işitirdim ya.Şuan hiç uğraşamam gram halim yok zaten.

.

.

3-4 Saat uyumuşum,uyandığımda akşam olmuştu.

Yine güzellik uykusuna yatmışım galiba,telefonu elime aldığımda gelen mesajları üstten okuyup cevap yazdım.

☾☾☾☾☾☾

Karan--Araf,naber?

Araf--Güzellik uykumdan uyandım,senden naber?

Karan--eh-....İyiyim bende?

Araf--He.

Karan--ee?

Araf--Ne ee?Sana sormalı.

Karan--...

Araf--Ln konuşsana.

Karan--Şurada 2 dk rol yapacaz ona bile fırsat vermiyon.

Araf--Bura ne film sektörü mü?Neyse ne dicen bakim hm?

Karan--İş buldun mu sen?

Araf--Yoo ben niye bulayım o beni bulsun.

Karan- Enerjin yerinde galiba.

Araf--Tabi tabi ne demezsin ay'a çıkıcam.

Karan--Ciddi ciddi cevapları ne zaman duyacağım acaba Allah bilir.

Araf--İş fln bulmadım bulduysan söyle dünden hazırım.

Karan--Tabiki buldum.

Araf--Konum at geliyorum.

Karan--*Konum atıldı*

☾☾☾☾☾☾

Odamdan çıkıp Işılın yanına gittim

''Işıl işim beni bekliyor gidip alacağım,sende boş boş otur.Tch tch tch gençlik bitmiş.''

''Ya ne alaka Allah aşkına ne alakaa''

''çok alakaa''

Montumu alıp evden çıktım ve Karan'ın attığı konuma gittim.hadi Bismillah Allah bilir nasıl bir olayın içine gidiyorum.

.

.

.

Bu bölümün neredeyse yarısını değiştim çünkü önceki hali rezaletti.